© Clare Shilland
Gisterenavond werd de Orangerie van de Botanique in het kader van Les Nuits gevuld met vrouwelijke artiesten in het genre van de surrealistische, avant-garde r&b. Zowel Laryssa Kim, Lafawndah en Tirzah ondersteunen hun muziek met een flinke dosis experimentele elektro, waardoor het niveau soms naar psychedelische hoogten steeg. De avond begon rustig met nieuwe artieste Laryssa Kim, kende passie en experiment bij Lafawndah, en eindigde met de uiterst progressieve beats van de geliefkoosde Tirzah. Dans, spektakel en vuurwerk bleven afwezig, wat de avond net zo bijzonder maakte.
Laryssa Kim mocht het startschot geven. Enkel vergezeld door haar synthesizer, wist de Italiaanse het publiek op te warmen voor de latere acts van de avond. Ze begon haar muzikale carrière in Amsterdam, waarna ze haar opleiding voltooide in het conservatorium van Brussel. Sinds 2015-2016 heeft ze meegewerkt aan enkele collabs, maar tegenwoordig is ze bezig met haar soloproject. Een vrouw die kan zingen en dan nog eens aardig weet te overtuigen met haar producties. Een zittende Orangerie genoot met volle teugen en viel in zwijm van de soms rustige, dan weer kinetische elektro. Enkel laatste nummer “Lov’em All” bracht de artieste reeds uit, dat klonk dan ook bekend in de oren.
Tweede aan de beurt was de Egyptisch-Iranese Lafawndah, dit jaar nog wereldwijd doorgebroken met haar tweede album Ancestor Boy. De artieste heeft zich kenbaar gemaakt in de r&b-wereld door haar fusie van traditioneel Oosterse invloeden met futuristische, bedwelmende elektro. Ook wij stonden voor een klein uur opeens in een andere dimensie, die op het kruispunt zweefde tussen verleden en toekomst. Lafawndah begon mysterieus door haar rug naar het publiek te keren met een nummer waarbij de focus op meeslepende Oosterse zang lag. Gelukkig hadden we onze oordoppen bij, de bassen leken even zeer slecht afgesteld te zijn. De akoestiek was niet optimaal en de zang kwam er moeilijk door, maar gelukkig werd dit opgelost na het tweede nummer.
Lafawndah overtuigde pas helemaal bij single “Daddy”, tevens een van de meest toegankelijke nummers van Ancestor Boy. Hierbij werd onze aandacht weer stevig gevestigd op het podium. Lafawndah is de koningin van de tempowissels en dat toonde ze maar al te goed. De rest van haar optreden evolueerde enkel in stijgende lijn. In elk nummer knetterden verschillende klanken, golven en instrumenten de zaal rond om te eindigen in een melodieus geheel. “Nous et Vous” met een straffe drumsolo en “Substancia” sprongen er duidelijk uit. Een nieuw hoogtepunt werd pas volledig bereikt bij nummer “Ancestor Boy”. Lafawndah begon rustig en zou ook zo eindigen. Na deze klepper volgde ook nog een zachter nummer: “Oasis”.
Nu was het de beurt aan Tirzah, aan de gevulde zaal te zien, het moment waarop iedereen wachtte. Tirzah is zo’n artieste die weinig bekendheid genoot tot de doorbraak met haar debuutalbum. Devotion werd dan ook gekroond tot een van de topalbums van 2018 door muziekcritici wereldwijd. Dit doordat Tirzahs muziek er met kop en schouder boven uitsteekt. Het genre van de alternatieve r&b kende zijn opgang met artiesten als FKA Twigs, Kelela en Abra. Tirzah verruimt de invulling van het genre met haar futuristische, psychedelische doch zweverige nummers. Ook gisterenavond wist ze ons te overtuigen van haar wondermooie breekbaarheid. We kenden het album door en door, maar toch wist ze enkele nummers op een nieuwe manier in te leiden of uit te breiden.
De nogal verlegen en bescheiden artieste begon haar optreden met “Go Now”, volledig gehuld in duisternis. De spots verschenen pas bij “Guilty”, waardoor duidelijk werd dat Tirzah een puur en doodnormaal meisje was dat gepassioneerd is door haar muziek, maar een beetje podiumschuw is. Na elk nummer bedankte ze het publiek, haar glimlach wist ons telkens te ontroeren. Tijdens “Do You Know” werd het publiek laaiend enthousiast. Wij zweefden geheel in trance verder naar de volgende nummers. Een soort trance waar we eigenlijk niet meer zijn uitgeraakt. De muziek van Tirzah is een soort symbiose van melancholie en explosie waarbij gedurfde klanken worden gebruikt. De artieste is namelijk steengoed in het samenbrengen van op het eerste zicht niet samen passende tonen en akkoorden. Het absolute culminatiepunt was natuurlijk “Devotion”, wat ze samen met Coby Sey zong. De woorden ‘So listen to me’ waren al genoeg om het publiek te teasen. De eerder rustige “Reach Hi” en “Affection” sloten de avond af.
We konden met een gerust en verwarmd hart de Orangerie verlaten. Vrouwen zijn hun plaats meer dan ooit aan het claimen in de muziekwereld, en daar waren wij getuige van. Tirzah, Lafawndah en Laryssa Kim maken een einde aan het clichébeeld van de mannelijke producer. Goed gedaan, dames.
