DAWN @ Les Nuits Botanique: Van dakloos naar dak er af!

Een dikke veertien jaar geleden nam Dawn Richard, een vrolijke juffrouw met Haïtiaanse roots, deel aan MTV’s talentenjacht Making The Band. Onder het goedkeurende oog van P. Diddy werd ze al snel topfavoriete en verzilverde ze een plek in de meidengroep Danity King. Na enkele bescheiden hitjes besloot Richard, de stiekeme ster van de groep, solo haar kans te wagen. Na heel wat up en downs, heeft DAWN inmiddels haar muzikale identiteit helemaal gevonden en bracht ze eind januari haar vijfde solo album New Breed uit. In een halfvolle Rotonde mocht ze haar nieuw werk voorstellen en toonde ze andermaal dat ze een interessante artieste is met een sterke artistieke visie, die wat doet denken aan een Janelle Monae of Ciara.

Een dikke vijftig minuten vergezelde de Belgische zangeres JOY ons en kregen we nummers uit haar nieuwe album L’art de la joie te horen. Dat waren voornamelijk Franstalige nummers die qua genre onder de wereldmuziek geplaatst kunnen worden. Met invloeden uit spoken word en poetry slam kregen we een leuk pakketje te horen, waarin politieke en feministische uithalen nooit ver weg waren. Vervelen deden we ons nooit, want haar enthousiasme werkte aanstekelijk en ook haar zes muzikanten wisten er wat van. Een leuke show, die nogal een abrupt einde kende omdat JOY al een kleine tien minuten over haar tijd was… time flies when you’re having fun.

De donkere gordijnen aan de achterkant van het podium werden opengeschoven en een maagdelijk wit scherm kwam tevoorschijn. De set-up werd voor de Amerikaanse hoofdact lichtjes aangepast en zo kregen we niet zoals bij het voorprogramma muzikanten op podium, maar moesten we het doen met een dj. Traditioneel gezien is dit een groot minpuntje voor een liveshow, maar gelukkig was dat bij DAWN helemaal anders. Natuurlijk zou haar muziek nog iets spannender klinken in een volledig live jasje, maar deze keer stoorde dit niet al te veel, want Richard’s zangprestatie wist dit meer dan goed te maken.

In een met kleurrijke stenen bezette catsuit wervelde miss Richard al van bij het begin van haar set als een superster over het podium. Flaneren van links naar rechts, beetje voguen, … geen move was te moeilijk voor de zangeres, die voor het eerst in haar krachtige ‘new breed’ brilleerde alsof het niets was. Stem, outfit en performance dus helemaal ten top in haar Belgisch debuut. Ook haar versie van Janelle Monáe’s nummer “Pynk” zat er boenk op en werd door haar fans aardig gevierd. Ondanks dat de zaal maar matig gevuld was, kon de sfeer niet beter en werd er gretig mee gedanst.

Terwijl de r&b-diva op haar nieuw album iets meer muzikale diepgang opzocht, was haar live show veel dansbaarder en klonk het ietwat commerciëler, wat we een beetje betreuren net omdat de nieuwe plaat iets spannender klonk. Toch stelden nummers zoals “jealousy”, “vultures | wolves” of “spaces” live niet teleur en ontplooiden ze de straffe range die haar strot herbergt. Ook het oudere “swim free” leunde meer naar dance, maar klonk gelukkig niet oppervlakkig. Afsluiten deed ze met haar albumafsluiter “we, diamonds”, waarvoor ze haar plek op het podium inruilde voor een plek tussen haar fans. Door de iets muzikalere sound werd de avond nog eens straf afgesloten.

Naar eigen zeggen was Dawn Richard een tijdje dakloos, maar dat weerhield haar niet om te blijven dromen van een mooie carrière. Gelukkig, want DAWN is een natuurtalent die mits live band fans van o.a. Janelle Monáe zou aanspreken. Misschien wogen de nummers muzikaal gisterenavond wat minder door, toch kon de 35-jarige onder bewijs stellen dat ze een geboren entertainer is die haar publiek weet te fascineren. Mademoiselle sloot de show na slechts vijftig minuten af, wat 25 minuten korter is da aangekondigd. Misschien ook beter, want zo bleek de show net lang genoeg om het dak er af te blazen. We zijn fan.

Fan van de foto’s? Nog meer beelden van de show zijn op onze Instagram te vinden. Volgen is de boodschap!