© CPU – Matthias Engels
Drie keer in drie jaar tijd de Ancienne Belgique uitverkopen, voor de mannen van Bazart is het niets. Ze zijn ondertussen gewend om voor volle arena’s en festivalweides te staan en keerden misschien daarom wat vertwijfeld terug naar de plaats waar het vier jaar geleden allemaal begon. Op zaterdagavond stelde het trio hun album 2 voor in een bomvolle AB, een trucje dat ze zondagavond zullen herhalen.
Het voorprogramma was ook van Belgische makelij alhoewel Martha haar Angolese roots graag verwerkt in haar songs. Martha Da’Ro ken je misschien nog van haar hoofdrol in de film Black. Op het podium is ze allesbehalve dat verlegen meisje uit Brussel. Haar songs hebben soul, maar zitten aan het andere eind van het funk-spectrum. Martha kleurt graag buiten de lijntjes met experimentele beats, maar behoudt de warmte in de muziek met haar stem. Tussen de songs door is ze evenmin zoals iedere andere zangeres. Ze gebruikt een kinderachtig stemmetje om de liedjes aan elkaar te praten en leert ons graag bij over haar eigen cultuur. Songs als “Summer Blues” en “Sugar Man” weten het publiek op te warmen, maar jammer genoeg valt haar set daarna stil. De laatste a capella noten lieten gelukkig een goede eerste indruk na bij de ongeduldige Bazart-fans.
Bazart is zowat de meest geliefde en gehate band uit de lage landen. Hun verovering van de Main Stage op Pukkelpop en een eigen film deden al heel wat stof opwaaien deze zomer. Album 2 volgde dit najaar en daarna ging de storm wat liggen. Die tweede plaat is dan ook niet zo hapklaar als de eerste. Op 2 probeert Bazart voor een keertje geen vage eindrijm aan elkaar te knopen, maar iets openhartig te vertellen. In de AB werden die oprechte momenten jammer genoeg overschaduwd door de populaire hits uit hun debuutalbum. Het publiek zat er dan ook grotendeels om mee te zingen met “Goud” en “Chaos”. Gelukkig maar, want wie wachtte op nieuwe songs, moest het ontgelden. Die bleven namelijk niet allemaal even stevig overeind staan op een live-podium.
Onder luid gegil komen Mathieu, Simon en Oliver het podium van de AB opgewandeld. Ze nemen plaats op een extra verhoogje en zetten met z’n drieën – en dus zonder ondersteuning van hun twee extrabandleden – “Nodig” in. Een ingetogen versie van het lied, daar zit niemand op te wachten. Het geroezemoes wordt steeds luider en stopt niet na een even kille versie van “Ademnood”. Het blinkende doek achter de drie zou nu toch stilaan mogen vallen, zodat de twee andere bandleden die zich daarachter schuilhouden, de boel wat kunnen opvrolijken. Maar niets is minder waar, het drietal gaat ook aan sneltempo door “Koorstdroom” en “Echo”. Plots is daar de brug in hun hit van twee jaar geleden: ‘Ik hoor zijn echo in mijn hoofd’ roept Mathieu en het doek valt. En met die val, lijkt het publiek ook wakker te worden, want het applaus is nu wel oorverdovend.
https://www.instagram.com/p/Bwfj6gxg1tK/
We halen opgelucht adem. Bazart wilde niet gewoon snel poen pakken met twee avonden vol intieme versies van hun songs. Maar onze hoop op kindvriendelijk vermaak wordt niet onmiddellijk ingelost, want de AB is geen Sportpaleis. En daar leek Mathieu het ook moeilijk mee te hebben. Waar was die uitdagende blik, dat handje dat anders zo vaak tot aan zijn oor gaat en die flirterige dansmoves met z’n microfoonstaander. Hij liet het publiek koud en de sfeer zakte daarmee geregeld tot onder het normale Bazart-kwik. Ook z’n bandleden lijken wat onwennig bij deze terugkeer naar een kleine zaal. Oliver zit vaak ongeïnteresseerd op zijn synths te spelen en ook Simon lijkt af en toe af te dwalen. Gelukkig is er nog het publiek dat de sfeer kan doen verrijzen tijdens “Nacht” en “Lux”.
Misschien wil Bazart wel helemaal geen toffe familie-uitstapwaardige band zijn. Misschien wil het trio met deze show wel iets meer laten zien. Daar twijfelen wij alvast niet aan. Op “Het Doet Me Toch Iets” krijgt de meerwaardezoeker van de AB waar voor z’n geld. De kopstem van Simon die beantwoord wordt door Oliver vormt zowat het hoogtepunt van de avond. En dan hebben we het nog niet over de Subs-achtige remix die van de song wordt gemaakt. Want wanneer mijnheer Oliver Symons op z’n benen gaat staan, mag je je aan een golf van geweldige synth-magie verwachten. Geweldig ook dat Mathieu nog voor die uitspatting begint, al van het podium gaat om z’n twee kompanen het applaus – dat ook grotendeels voor hen bedoeld was – te laten ontvangen.
https://www.instagram.com/p/Bwff20-H3ZY/
Voorts blijven er van dat nieuwe album niet veel songs overeind staan op een podium. “Onder Ons” met Eefje De Visser doet ons terugdenken aan Tien Om Te Zien op de dijk van Blankenberge. Nadat we Symons en Nuyten zo hebben zien freewheelen, moeten ze nu plots in het gareel en de versie die elke Radio 2-luisteraar van buiten kent, vlekkeloos overnemen. Hetzelfde probleem met “Zonde”, een song waar je zoveel mee kan doen, klinkt live plat en suf. Of wilde Bazart hier de titel van het nummer ere aandoen? Een schijf live tot leven brengen, dat doen ze wel met “Voodoo”. Al hebben ze die herwerking wel door The Subs in de schoot geworpen gekregen.
De Bazart die we kennen, komt dan met wat hulp van gastrapper Baloji toch nog tevoorschijn op “Niet Te Dichtbij / Côte à Côte”. Bekende hits “Chaos” en “Goud” hebben al lang geen handleiding meer nodig. En het is precies waar het publiek op zat te wachten. In de bisronde vinden we het tweede hoogtepunt van de set. “Vijf Dagen” in een intiem jasje slaagt er, in tegenstelling tot de songs in de intro, wel in om te charmeren. Gitarist Simon houdt het nummer volledig in z’n eentje recht met een subtiele gitaar en zijn formidabele stem. Bazart sluit z’n eerste avond af met “Grip (omarm me)” waarmee ze na het kippenvel-moment van Simon, heel snel het tempo terug op een hoog niveau krijgen. Al zal die nieuwe fanfavoriet nooit dezelfde faam behalen als “Goud”.
Wie vanavond nog terugkeert naar de Ancienne Belgique moet zich zeker niet aan een reprise van de Sportpaleisshow verwachten. Wat dan wel? Dat weet Bazart volgens ons zelf niet. Een albumvoorstelling, daar waren de nieuwe songs te mager en niet doorslaggevend genoeg voor. Een show voor meerwaardezoekers? Daarvoor ontbreekt het aan verfrissende wendingen. Laten we de set dan maar omschrijven als een gevarieerde avond met zowel ruimte voor energieke feestnummers, een uniek kippenvelmomentje en hier en daar een verrassend nieuw nummer, kortom de ideale familie-uitstap op een zaterdagavond voor Pasen.
Setlist:
Nodig
Ademnood
Koortsdroom
Echo
Intro
Nacht
Lux
Het Doet Me Toch Iets
Tunnels
Onder Ons (ft. Eefje De Visser)
Zonde
Voodoo
Niet Te Dichtbij / Côte a Côte (ft. Baloji)
Chaos
Goud
Vijf Dagen
Grip (omarm me)
