AlbumsRecensies

Pup – Morbid Stuff (★★★★): Depressief album waar je vrolijk van wordt

Wist je dat de meeste Canadezen bijzonder trots zijn op hun nationaliteit maar in geen geval willen worden vergeleken met Amerikanen? Om een voorbeeld te geven, Donald Trump wordt daar verafschuwd wegens te schreeuwerig en te ongenuanceerd. Ook de kwestie humor is het tegenovergestelde van het buurland. Cynisme en sarcasme worden hoog in het vaandel gedragen. En dat merk je onmiddellijk als je de nieuwe van PUP opzet. Doorspekt van dubbele lagen, cynisme en sarcasme, zonder in te boeten aan kwaliteit van de muziek. Canadezen, het is me een volkje apart.

PUP, een band uit Toronto, die alternatieve punk-rock-pop maken, zijn na hun album The Dream is over uit 2016 eindelijk terug. En Morbid Stuff is alles geworden waar PUP-fans dol op zijn geworden. De zeer herkenbare stemmen, de gitaren die schitterend langs elkaar spelen, en natuurlijk de immens trieste en grappige teksten. Nog maar sinds 2011 bestaat PUP, maar met 2 verdomd goede albums onder de arm, legt deze band op zijn minst een indrukwekkend parcours af.

Stefan Babcock, Nestor Chumak, Zack Mykula en Steve Sladowski hebben zich al snel tot de favorieten van de punk-hardcore scene gepromoveerd. Na lovende woorden in Rolling Stone, Metacritic en punknews, is deze promotie naar de hoogste afdeling een terechte stijger te noemen. De naam van het album verraadt de achterliggende gedachte: Morbid Stuff is een plaat waar zanger Stefan Babcock zijn meest donkere periode tracht te omschrijven. Een album dat is aangekleed met liefdesverdriet, gebroken dromen, zelfhaat en zelfmoord. Op een geheel eigen manier leidt dit tot een donker maar tegelijk fris en fruitig album. Een album maken als therapie, het lijkt compleet gelukt te zijn. Het had evengoed de soundtrack kunnen zijn van Ricky Gervais’ nieuwe sitcom “Afterlife”.

Morbid Stuff is zeker niets nieuws voor de fans, maar het geeft wel een aanvulling van de vorige twee albums. Het cynisme en sarcasme zijn hier wel meer uitgesproken dan op de vorige albums. De vorige albums waren iets meer “lang leve de lol”, nu komt daar toch een donker kantje bij te kijken. En het klinkt misschien nog wel beter als hun vorig werk. Ondanks het zwaardere onderwerp, is Morbid Stuff grappig, en dat hoor je ook in de muziek. PUP koppelt hardcore/punk vaak aan een lichte, folky gitaar die stilletjes op de achtergrond leeft. De refreinen gaan dan weer meer over naar harmonische gezangen waar je niet anders kan dan een poging te doen om mee te zingen.

De tegengestelde emoties zorgen er voor dat de plaat zeer gevarieerd is. De singles “Kids” en “Free at Last” zijn twee waardemeters geworden voor dit album. Vooral “Free at Last” is niet enkel een goed nummer, maar vooral een fantastische clip met een hilarisch concept. En dat concept legt eigenlijk prima uit hoe deze band in het leven staat. In vergelijking met de vorige albums, lijkt het misschien wat minder fris te zijn, maar dat is niet waar. Er zit inderdaad meer leven in, maar dat maakt het album gewoon een beetje echter en menselijker.

Het niveau van de vorige albums is zeker aangehouden, dus voor de fans zal dit een geslaagd album zijn. PUP wil je een goed gevoel geven, maar het goede bestaat niet zonder het slechte. En dat donkere kantje van het leven krijgt op deze plaat een speciale plaats, zonder in te boeten op frivoliteit. Morbid Stuff wordt uitgebracht als release op het gloednieuwe label Little Dipper van de band, in samenwerking met Rise Records/BMG op 5 april. Het is geproducet, opgenomen en gemixt door Dave Schiffman (Weezer, Cass McCombs, The Mars Volta). Op 16 april komen ze mee als support-act voor Milk Teeth om de AB-box achter te laten in een waas van vrolijke punkrocksfeer.

Facebook

Related posts
InstagramLiveRecensies

Rock Werchter 2023 (Festivaldag 2): Het kot was te klein

Op de tweede dag van Rock Werchter 2023 waren de weergoden het publiek goedgezind. Geen regen tijdens de avond, maar wel een…
InstagramLiveRecensies

Jera on Air 2023 (Festivaldag 2): Moshen in de modder

Jera on Air hoopte tijdens de tweede festivaldag, na het debacle van gisteren, op een herkansing. Ditmaal scoorde het maar net een…
InstagramLiveRecensies

OFF! @ Trix (Club): Nooit te veel franjes

OFF! is zowat de natte droom van elke punkpurist die er rondloopt. Met de legendarische Keith Morris (Black Flag) aan de microfoon…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.