Balthazar @ Lotto Arena: Honger naar hits

Na een pauze van bijna drie jaar is Balthazar eindelijk terug om toe te geven aan onze smeekbeden. De band houdt tegenwoordig meer van dansen en haalde op het grote podium van de Lotto Arena dan ook zijn beste moves boven. Met een arsenaal aan meezingers, zwoele beats en funky danspasjes konden ze het publiek langzaam maar zeker voor zich winnen om voldaan een hun grootste Belgische show ooit tot een memorabel einde te brengen.

In januari bracht Balthazar hun vierde album Fever uit. Na Thin Walls in 2015 focusten de leden, elk voor zich, zich toe op hun soloprojecten. Bassist Simon Casier bracht met Zimmerman een album The After Glow uit , frontman Maarten Devoldere richtte Warhaus op en bracht twee platen uit, een self-titled album Warhaus en We Fucked a Flame into Being enJinte Deprez, oftewel, J. Bernardt bracht ook zijn debuut plaat Running Days uit.

Waarom Jasper Maekelberg boy wonder genoemd wordt, toonde hij in de Lotto Arena nog eens luid en duidelijk. Als Faces on TV stond hij vanavond in zijn eentje op het grote podium met een concept dat zeker niet onder deed voor zijn drie-koppige band. Hij legde een plaatje op om van daaruit zijn volledige nummers op te bouwen. Hoe hij met twee handen zijn driekoppige band verving, visualiseerde hoe complex en gedetailleerd Maekelbergs nummers zijn. Maar hij deed het (bijna) allemaal. Van bongo’s naar shakers tot dwarsfluit en melodica. Je kan het maar zo gek niet bedenken. Dat de nummers overeind bleven, is een understatement. Nummer na nummer bleef hij ons verbazen waarop we enkel nog kunnen zeggen dat het fenomeen Maekelberg overloopt van groots talent.

Met hun allereerste arenashow begint Balthazar aan een nieuw hoofdstuk van hun carrière. Dit laat meer dan ooit een ambigue nasmaak achter. Balthazar heeft een duidelijke stempel op de Belgische muziek gedrukt en de bevestiging daarvan was lang verwacht. Anderzijds zijn we de Balthazar waar we allemaal verliefd op zijn geworden, deels verloren. De kans dat we ze ooit nog bezweet en voldaan in de AB zullen zien als de jongens die bijna tien jaar geleden hun eerste plaat uitbrachten, is zo goed als niet bestaand. Ze verliezen aan intimiteit, maar maken dit verschil goed met genoeg enthousiasme en opwinding. Vanaf “Roller Coaster” met haar arabische melodieën tot de shakers in “Do Not Claim Them Anymore” was de boodschap glashelder. We moesten en zouden dansen.

Niet elke band komt zomaar weg met twee frontmannen, maar Deprez en Devoldere vullen mekaar perfect aan. Het mysterieuze kantje van Maarten Devoldere wordt bijgestaan door een zwoele, charismatische Jinte Deprez. Een duidelijk voorbeeld hiervan was “Fever” waar Devoldere met zijn diepe basstem ingetogen op zijn knieën zit en Deprez zijn vloeiende schuifel-moves bovenhaalt. Dit idee van twee frontmannen trekken ze geniaal door naar de hele band door samen, op één rij, unisono ‘I get the fever, every time you cross my mind’ te zingen als een soort mantra. Zo ook bij het zweverige “Changes” en “Blood Like Wine”. Classic Balthazar dus, maar iedereen geniet er keer op keer van.

Het onderscheid tussen de nieuwe en oude nummers valt ook in de Lotto Arena goed op. De oude nummers zijn meer voor het publiek, terwijl de nieuwe nummers zich etaleren als groovy dansbare songs. Maar, in het midden van de set vallen die nieuwe nummers wat uit de toon. Dat is jammer, want Balthazar heeft namelijk genoeg andere songs die deze wegzakking zouden compenseren. Een “Fifteen Floors” bijvoorbeeld werd uit de set gekieperd en om dit te vervangen door een iets zwoelere, tragere en minder bekende “Whatchu Doin'” is een risicovolle zaak. In een grote zaal als de Lotto Arena pakt dat minder uit. Maar gelukkig is de band muzikaal om duimen en vingers van af te likken en konden we genieten van het sterke samenspel tussen de leden.

Hoewel Balthazar duidelijk gemist werd de afgelopen twee jaar, was het publiek niet onmiddellijk mee. Ondanks dat ze nummer na nummer de nagel op de kop sloegen op muzikaal vlak, zat het publiek nog steeds met een honger naar die oude vertrouwde hits. Ze hadden de hits nodig om het publiek volledig te overtuigen, maar gelukkig is Balthazar dan ook een hitmachine. “Blood Like Wine” is altijd hét nummer om iedereen los te krijgen als een extra duwtje in de rug voor de mensen die tot dan nog maar verlegen bewogen. Jammer genoeg hadden ze hiermee veel te lang gewacht en leek het publiek het eerste uur een makke kudde schapen dat zich geen houding wist. Wat vreemd was, want we kennen Balthazar als een band die met een geperfectioneerd consistentie van begin tot eind de lat hoog legt en dat was vanavond niet anders.

Een publiek meekrijgen was dus een moeilijke zaak voor Balthazar, maar je moet natuurlijk een nieuwe plaat promoten. Het duo “Entertainment” en “Fever” toonde dan weer wel aan dat de nieuwe plaat wel heel dansbaar kan zijn, want zelf bij de zitplaatsen gingen mensen aan het dansen. Dansen, dat is wat Balthazar wil bereiken tegenwoordig. En het mag heel warm worden, want ook de leden zelf wagen zich aan de zwoelste moves. Zelfs de iets oudere songs worden in een groovy, zwoeler en sensueler jasje gestopt om zo iedereen mee te krijgen. Helaas was dat enkel op het eind echt het geval. Nog wat wennen dus voor heel wat mensen. Maar gelukkig komen we niet voor een danspartij naar een concert, en wel voor de muziek. En die werd consistent met grote klasse gebracht. Dat Balthazar één van de grootste Belgische indiebands is, werd in de Lotto Arena nog maar eens bewezen. Ze kunnen eigenlijk helemaal niets mis doen. Enkel nog het publiek meekrijgen en Rock Werchter zal voor hen vallen als een baksteen.

Fan van de foto’s? Nog meer foto’s van de show zijn op onze Instagram te vinden. Volgen is de boodschap!

Setlist:

Roller Coaster
The Boatman
Sinking Ship
Wrong Vibration
Wrong Faces
Decency
Grapefruit
Watchu Doin’
Phone Number
The Oldest of Sisters
Blood Like Wine
Bunker
Changes
I’m Never Gonna Let You Down Again
Fever
Entertainment

Bis:

The Man Who Owns The Place
Then What
Do Not Claim Them Anymore

Facebook/ Website