Interviews

Interview Lydmor: “Ik probeer een ander soort vrouw te tonen”

© CPU – Nathan Dobbelaere

Eerder dit jaar bracht Lydmor haar derde soloplaat uit en dat was het grootste project waar ze ooit aan werkte. Ze trok naar Shanghai om I Told You I’d Tell Them Our Story te maken. Op 23 november stelde ze dit album voor in de AB Club. Terwijl de Deense zangeres zich voorbereidde voor haar eerste soloshow in de AB mochten wij met haar praten. Voor het interview echt van start gaat, vertelt Lydmor dat ze twijfelt of ze haar gezicht ook zou verven deze avond. Haar huid begint af te zien van de glow-in-the-darkverf, maar vanavond is een speciale avond zegt ze. In België heeft ze een groot aantal fans en dat heeft ze te danken aan Arsenal, waarmee ze in 2014 samenwerkte.

Dus zoals je zelf al zei, ben je in België bekend dankzij Arsenal. Hoe komt een Belgische band terecht bij een Deense zangeres?

Belgische bands zijn heel goed in onderzoeken, dat zou het makkelijke antwoord zijn. Ze hebben me op een blog gevonden. Ik had één nummer uitgebracht en dat hebben ze gevonden. Ze vonden het zeer leuk, dus kreeg ik een e-mail: ‘Hey, Jenny wil je met ons muziek maken?’. En ik dacht oké, dus ik kwam naar België en ik leerde twee aangename mannen kennen. We maakten een beetje muziek. Ik dacht er niet veel bij na tot ze het een half jaar later uitbrachten. ‘Wil je met ons een paar optredens doen?’ ‘Ja, ik zal dat doen.’ Toen ik aankwam, was de eerste show in de Lotto Arena en ik wist niet hoe bekend ze waren. Ik had geen idee dat ze één van de grootste band van België zijn. Dan hebben we samen veel shows gedaan en nu zijn we goeie vrienden. Het was een speciale tijd.

Terug naar het begin van je carrière. Waarom ben je begonnen met muziek te maken?

Ik heb altijd een connectie willen maken. Dat drijft me in alle gebieden van mijn leven. Toen ik een kind was, wou ik filmregisseur worden. Ik wilde grote ervaringen maken en mensen grootste dingen laten voelen. Ik herinner me dat ik één keer een liedje live bracht voor een publiek. Ik denk dat ik veertien was. Ik had het gevoel dat ik wist wat ik hiermee moest doen. Het voelde zo makkelijk, zo natuurlijk. Dit is wat ik moet doen.

Je hebt met Arsenal gewerkt, maar je hebt ook een album met Bon Homme. Met welke andere artiesten zou je graag nog samenwerken?

Ja, fucking miljoenen, er zijn zoveel mensen. Op dit moment zou ik graag samenwerken met Tookie Monsta. Ik denk dat ze een geweldige producer is. Als we echt naar de droomwereld gaan, zou ik graag met Kate Bush of Björk werken. Tot recentelijk wou ik ook echt met Kanye West samenwerken, maar hij is echt geen optie meer. Geen goed persoon, dus dat wil ik niet meer. Frank Ocean! Ik zou ook graag iets doen met David Lynch, de regisseur. Ik zou graag een vreemde samenwerking met hem doen. Ik denk dat hij zo inspirerend is.

© CPU – Nathan Dobbelaere

We zijn hier niet alleen om over andere artiesten te praten, maar over jou en je nieuwste album. Dat album heet I Told You I’d Tell Them Our Story, maar wat is ‘our story’?

‘Our story’ is het verhaal van een groep mensen in Shanghai. Het is een liefdesverhaal, een duister verhaal en iets dat echt is gebeurd. Ik was erbij, daar in Shanghai voor een half jaar, en ik maakte de belofte aan die mensen dat ik het verhaal zou vertellen.

Dus heeft Shanghai je muziek beïnvloed?

Oh, enorm. Ik ben een andere artiest sinds mijn verblijf in Shanghai. Dat wou ik. Ik ging naar daar om een andere artiest te worden. Ik ben helemaal alleen naar daar getrokken voor zes maanden en ik kwam terug als een andere artiest.

In je muziek zitten er veel laagjes. We blijven nieuwe dingen ontdekken en begrijpen het verhaal meer en meer. Waarom vertel je niet gewoon rechtuit het verhaal?

Toen ik begon aan I Told You I’d Tell Them Our Story bedacht ik dat ik een soort van labyrint wou maken. Ik wou niet dat mensen iets hadden van ‘Nu begrijp ik het’. Het is een proces waarbij je steeds meer en meer en meer zal begrijpen. Ik denk niet dat iemand ooit alles zal begrijpen, dat zou me verbazen. Er zitten veel mysteries in en veel dingen die ik niet zeg. Dat doe ik expres. Het maakt het spannender.

Op je album is er een nummer dat “Claudia” noemt. Wie is Claudia? Kan je dat wel vertellen?

Dat kan ik niet zeggen. Als ik dat zou doen, moet ik je vermoorden! Nee, het is echt waar. Het is een verdomd goed verhaal. Dat verhaal met haar en wat er daar gebeurde, dingen die ik niet kan vertellen, is één van de zotste dingen die ik heb meegemaakt. Ik kan je het verhaal niet vertellen, want dan zouden verschillende levens… Ik zou niet verwoest zeggen, maar heel anders gaan uitzien als ik dat verhaal uitgebreid zou vertellen.

Tijdens “Claudia” zeg je ‘Behold money I am woman’. Beschouw je jezelf als feministe?

Ja, uiteraard. Elke dag meer. Tijdens de afgelopen jaren ben ik me meer bewust geworden van het grote verschil tussen hoe mannen en vrouwen behandeld worden. Het zijn veel onbewuste dingen, waardoor het heel moeilijk wordt om je vinger erop te leggen. In het algemeen hebben mensen het moeilijker met vrouwelijke autoriteit. Ze zullen niet luisteren. Als een vrouw opstaat uit de massa en iets zegt, is de kans dat mensen denken dat ze liegt zeer hoog. We vertrouwen vrouwen die macht willen niet. Ik heb het gevoel dat ik probeer een ander soort vrouw te tonen. Een vrouw die zot is en woest en gewelddadig. En sterk. Dus ergens zie ik mijn project als een feministisch project.

© CPU – Nathan Dobbelaere

Als je optreedt, heb je die verf op je, zoals we eerder zeiden, en al deze lichten. Is dit ook een invloed van Shanghai?

Ja, op vele manieren. Toen ik de nieuwe muziek live wilde spelen wilde ik dat mijn shows zouden aanvoelen als Shanghai. Ik wilde geen gewone beelden van de stad. Het zou te saai zijn en we hebben dat al veel gezien. Dus bedachten we – Oscar en ik – dat we met bodypaint Shanghai op mijn lichaam zouden schilderen. Alles dat we doen, is om dat gevoel van de donkere stad op een meer surreëel, metaforische manier mee te geven.

Je bent zowel een sterke vrouw als Shanghai?

Lacht. Ja, ik ben vele dingen. Er was eens een gast die iets tegen me zei. Het was het beste ooit. Hij was niet per se romantisch aangelegd, maar hij zei me het fucking beste dat ooit tegen mij gezegd is geweest. Ik vroeg hem of hij me met of zonder make-up leuker vond. Hij zei: ‘Je hebt duizend gezichten en ik hou van ze allemaal’. Ik denk dat alle mensen zo zijn, iedereen heeft vele gezichten. Soms kiezen we om er maar een paar te tonen. Als je iemand in veel verschillende situaties zet, krijg je heel veel verschillende delen van het kristal te zien. Ik hou ervan om daarmee te spelen.

Zoals je zei ben je van Kopenhagen naar Shanghai verhuist, maar verhuis je terug naar Shanghai of Kopenhagen om nieuwe muziek te maken? Of ergens helemaal anders?

Ik weet het nog niet. Ik heb voor altijd een deel van mezelf achter gelaten in Shanghai, dat is zeker. Ik mis het, maar ik denk niet dat ik ga terug keren. Been there, done that. Ik ben terug geweest om op te treden, maar nu leef ik in Kopenhagen. Ik ben heel tevreden daar, met goeie vrienden en een lieve vriend. Daardoor wil ik blijven, maar ik weet het nog niet. Ik heb het vreemde idee dat ik misschien naar Mexico wil. Het is alsof het me roept, maar er zijn nog geen plannen.

Mexico zal uiteraard een grote invloed hebben op je muziek!

Het is een zéér interessante plaats.

Zijn er nog dromen die hebt? Of wil je nog dingen bereiken met je muziek?

Wel, veel van mijn dromen komen momenteel uit. Ik treed op over de hele wereld, speel zoveel shows en elke nacht ontmoet ik fans. Ik speel veel grote shows in Denemarken. Ik ben bezig met een grote theaterproductie daar. Een Griekse tragedie waarin ik acteer en ook de muziek voor maak. Ik bedoel maar dat er zoveel dromen vervuld worden dat ik geen tijd heb om nieuwe te maken. Nog niet.

Je maakt muziek, maar gaat ook acteren. Ben je een muzikant of een artiest op vele vlakken?

Ik ben een artiest op veel verschillende vlakken, denk ik. Ik hou ervan om andere dingen te doen. Ik doe gewoon de hele tijd wat ik zelf wil. Soms wordt dat problematisch. Een boek schrijven of een film maken, ja, dat zou kunnen gebeuren in de toekomst.

FacebookInstagramWebsite

© CPU – Nathan Dobbelaere

1186 posts

About author
braaf zijn hé
Articles
Related posts
LiveRecensies

Lydmor @ Ancienne Belgique (AB Club): Een bevrijdende eenwording

De Deense zangeres Lydmor kan België eigenlijk een beetje als haar tweede thuis beschrijven, want al enkele jaren keert ze met plezier…
AlbumsRecensies

Lydmor - CAPACITY (★★★): Mysterieuze wirwar

De Deense Jenny Rossander zit niet stil. Sinds vorig jaar heeft ze een radioprogramma, maakt ze de muziek voor verschillende theatervoorstellingen en…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Lydmor - "Someone We Used To Love"

‘There is always something ridiculous about the emotions of people whom one has ceased to love‘, een quote van Oscar Wild die…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.