Steak Number Eight @ Vooruit: Waardig afscheid van een monument

Het was al van 17 augustus op Pukkelpop geleden dat Steak Number Eight nog een show gaf, en gisteren speelde de Wevelgemse band hun eerste concert van hun laatste twee. Toen op 8 mei het nieuws naar buiten kwam dat Steak Number Eight van bandnaam en richting zou veranderen, sloeg het in als een bom. Kaartjes voor hun laatste zaalshow ooit, vanavond, waren in een mum van tijd uitverkocht. Gelukkig besloot de band om er een extra show aan toe te voegen, zodat dubbel zoveel fans afscheid konden nemen van een band die toch vijftien jaar bestond. De setting voor hun voorlaatste ‘adieu’ was de Gentse Vooruit, en ook dat concert was hopeloos uitverkocht. Hun laatste zaalshow dateerde al van 4 januari; kans op zenuwen bij de band was dus reëel.

Niets was minder waar; het viertal begon er direct stevig aan met “The Sea Is Dying”, iets wat het publiek direct enthousiast ontving. Brent Vanneste spaarde zijn stem eerst nog, maar haalde op het einde van het nummer stevig uit. Hij ging met het screamen door op “Black Eyed”. De band kwam onder stoom en “Pyromaniac” werd heel erg snel gespeeld. Slaan en zalven is een uitdrukking die wel vaker gebruikt wordt en ook gisteren was het van toepassing. Op een bepaald moment was enkel Vanneste zijn stem te horen, om daarna steenhard los te breken.

“Your Soul Deserves To Die Twice” hield de aandacht vast, maar daarna verloor de band het publiek even. Het was pas op “Gravity Giants” dat het publiek terug wakker schoot, en het hoge niveau was weer helemaal terug. Het statische publiek veranderde in een dynamische moshpit, en de kolkende mensenmassa wist van geen ophouden meer. Mensen kropen meermaals het podium op; één fan had zelfs het lef Cis Deman en Vanneste een hand te geven om daarna terug het publiek in te springen.

“Dickhead” was het hoogtepunt van de show, Vanneste speelde enorm hard door, net als de rest van de band. Er werd veel sneller gespeeld dan op de platen, wat resulteerde in een energieke show zonder veel adempauze. Na “Return Of The Kolomon” verdween de band van het podium, en zo verdween ook Steak Number Eight van het toneel.

‘STAKE’ kwam er op het scherm, de nieuwe naam van de band. Muzikaal komt het allemaal wat sneller over; de band lijkt meer de richting van thrashmetal in te slaan. “Critical Method” en “Doped Up Salvations” lijken twee nummers te zijn die we van de ‘nieuwe’ band zullen horen. Het album staat gepland voor in 2019; we zijn alvast benieuwd wat dat gaat geven!

Een echt afscheid volgde er niet; de band verdween gewoon van het podium. Dat we de mannen nog terug zullen zien, is meer dan zeker, ook al is het onder een nieuwe naam. Veel lijkt er niet te gaan veranderen. Desalniettemin was het een waardig afscheid van een relatief jonge band die toch al vijftien jaar bezig was. Vanneste en co leken er oprecht van te genieten, en het publiek gaf die energie terug. De band wist het niveau heel de avond hoog te houden, en op enkele dode momenten na, was het publiek de hele tijd mee. Vanavond spelen de West-Vlamingen een allerlaatste keer onder hun huidige naam, maar de band zal zeker nog op de planken staan in de toekomst als ‘Stake’.

Setlist:

The Sea Is Dying
Black Eyed
Pyromaniac
Your Soul Deserves To Die Twice
Charades
Track Into The Sky
Black Fall
Gravity Giants
Oh Fortuna (cover)
Dickhead
Return Of The Kolomon

Critical Method
Doped Up Salvations