Op een zwoele eerste dag van het M-idzomer festival in Leuven deed Tsar B het kwik nog een beetje stijgen, liet STUFF. het terrein vollopen en werd er aan heupwiegen en meezingen gedaan bij Intergalactic Lovers. De binnentuin van het Leuvense M-museum werd traag, maar zeker omgetoverd in een gezellig feest, al leek de organisatie daar niet altijd helemaal klaar voor.
De avond werd op gang getrokken door Tsar B. Alsof we het nog niet warm genoeg hadden, deed zangeres Justine Bourgeus daar moeiteloos nog een schepje bovenop. Aan enthousiasme geen gebrek, aan publiek helaas wel. De eerste meters voor het podium bleven op een paar mensen na, de hele set leeg. Bourgeus riep meermaals op om vooraan met haar te komen dansen, maar daar was het publiek nog niet helemaal klaar voor. Misschien kwam dit ook wel door de grote variatie in publiek: van studenten en muziekliefhebbers tot doorsnee museumgangers.
Ondanks het vrij afwezige publiek, hoorden en zagen we wel een strakke set. Er moet geen centimeter van het podium zijn waarop niet even gedanst werd. Die energie werd doorgetrokken doorheen de hele set en dat konden wij meer dan smaken. Al moeten we ook toegeven dat we hypnotiserende muziek als die van Tsar B liefst onder een sterrenhemel ten gehore krijgen, dan komen de dansbeentjes al wat sneller los. Toch misstond Tsar B met haar occasionele vioolpartijen niet op M-idzomer, een knipoog naar het ‘klassieke’ – want dat is een museum voor velen nog steeds – tussen de r&b vibes van de Vlaamse FKA Twigs.
Op de tonen van STUFF. raakte de binnentuin langzaamaan gevuld. Een kleurrijke, maar dansbare mix van jazz, soul en elektro bracht Leuven stilaan aan het dansen. Toch bleek het soms een heuse opgave de aandacht van het publiek tot de laatste nummers vast te houden. Al lag dat zeker niet aan de band, want die deden wat ze moesten doen met drums, keys, samples en bas. STUFF. zoals we ze verwachten: altijd het randje opzoeken, maar dat niet overtreden.
Het slot was weggelegd voor Belgische trots Intergalactic Lovers. Het tempo zat er meteen in en het publiek leek te wachten op de indie-rockband om er echt een feest van te maken. Toch begon het nog voorzichtig, maar wanneer “Shewolf” ingezet werd, liet het publiek zich eindelijk helemaal gaan. Er werd luidkeels meegezongen, ook door de allerkleinsten die af en toe mama en papa nog even moesten vragen wie er ook alweer aan het zingen was.
De hits volgden elkaar moeiteloos op en zo kregen we een mooie setlist met het beste van Intergalactic Lovers, met de nadruk natuurlijk op het recentste album Exhale. Zangeres Lara zet het publiek aan om mee te zingen en hoewel het ietwat schuchtere publiek niet meteen het beste van zichzelf geeft, is een simpele ‘Is dit alles Leuven?’ genoeg om het aantal decibels de hoogte in te duwen. Zo werd “Islands” een van de hoogtepunten van de avond. We moeten het toegeven, de publieksinteractie en charmes van frontvrouw Lara geven de band nog wat extra puntjes.
Je hoeft niet alles van Intergalactic Lovers te kennen om een ontzettend fijne muzikale avond te hebben. Geen extreme verrassingen, maar wel toegankelijke indie die blijft boeien. En een ontzettend enthousiaste band die voorzien was van een schijnbaar onuitputtelijke voorraad energie. De gedroomde afsluiter van de eerste festivaldag, daar in hartje van Leuven.
