Eind juni organiseert Europavox voor het vierde jaar op rij zijn gelijknamige festival in Clermont-Ferrand, Frankrijk. Europadag, het feest van de vrede en eenheid was voor de organisatie echter een perfecte gelegenheid om, in samenwerking met Les Nuits, voor één dag naar de Europese hoofdstad te verhuizen. De Botanique beloofde ons een cultuurrijke avond vol diversiteit. Die kregen we ook, met zijn ups en downs.
De eerste band die we te zien kregen was Rive. Met steun van de Europese Commisie bood Les Nuits een gratis ticket aan voor elk betaald ticket, hierdoor liep de Orangerie al vroeg op de avond behoorlijk vol. Rive is een Belgisch duo dat nog maar net een tournee door China achter de rug heeft en gisterenavond de Botanique kwam verwennen met Franstalige synthpop. Tijdens onze research leek Rive ons een opkomende nieuwkomer te zijn. In Brussel leken ze echter hun publiek al gevonden te hebben. Zweverige nummers als “Vogue” worden met volle borst meegezongen en al snel verandert de Orangerie in een zwoele club. Halverwege de set kiest de frontvrouw ervoor om wat poëzie voor te lezen. Hiermee werd het ons net iets te zweverig en ook het tempo werd meteen uit de set gehaald. Dit intermezzo werd nog enkele keren herhaald en ondanks de veelbelovende opener, bleven we toch wat op onze honger zitten.
https://www.instagram.com/p/BikoQhOnFkx/?taken-at=217682622
Vervolgens kregen we de keuze tussen de Griek Taf Lathos en de Italiaan Kiol. Ondanks onze nieuwsgierigheid naar hoe Griekse rap zou klinken, kiezen we toch voor Kiol. De 20-jarige singer-songwriter mocht zijn opwachting maken in de wondermooie museum zaal. We konden de slechts 25-minuten durende set met een kritisch oog bekijken. De jonge Italiaan leek slechts drie basis akkoorden te kennen en zijn lyrics stonden bol van clichés. Echter zorgde hij samen met zijn kompaan Federico, die net wat meer gitaar-ervaring leek te hebben, voor een magische set in een magische setting. Met zijn foutloze stem kon Kiol ons vanaf het eerste moment betoveren. De zaal was voor amper een vierde vol gelopen maar de afwezigen kregen snel ongelijk. Al vanaf het tweede nummer kreeg Kiol het publiek aan het klappen, zingen en lachen. Bij “Broken Up Again” haalde hij de innerlijke country-fan in ons boven en wanneer hij een nummer in zijn moedertaal zong, waanden we ons op een Napolitaans terrasje. Kiol had voor ons gerust wat langer als 25 minuten mogen blijven.
We haastten ons naar de Orangerie waar headliner Superorganism zijn set al had ingezet. Europavox beloofde een avond vol diversiteit en dit is perfect waar Superorganism voor staat. Het achttal leerde elkaar kennen via “een internetforum” en is afkomstig van over de hele wereld. Met leden uit Japan, Nieuw-Zeeland en de USA hebben ze dan ook een internationale sound. De 40-minuten durende set was gek en geniaal tegelijkertijd. De outfits, visuals, gesprekken tussen bandladen, rare dansjes en een sound met enorm veel invloeden zorgden voor een totaalpakket. We zagen ons voor de set niet meteen garnalen bezingen maar tijdens “The Prawn Song” liet de volledige Orangerie er zich toe verleiden. Superorganism zorgde voor een memorabele set, was het niet door de spoken word ingesproken door een nijlpaard, dan was het voor de combinatie tussen dromerige indie-pop en pure chaos. Afsluiten deed Superorganism met de reden van hun grote doorbraak, “Something For Your M.I.N.D.”.
https://www.instagram.com/p/BiknQv2ienn/?taken-at=217682622
Tegen 23u kregen we nogmaals een dilemma voorgeschoteld. Ditmaal kozen we ervoor om onze aandacht te verdelen. Het eerste halfuur gaven we de Rotonde een bezoekje om Hippocampe Fou aan het werk te zien. De kleine zaal stond volledig volgepropt en de Fransman bleek razend populair te zijn. Met stevige bassen greep hij het publiek vanaf moment één bij de keel. Hits als “Presque Rien” en “Aquatrip” werden van begin tot einde meegerapt en ook materiaal van de nieuwe plaat werd onder luid gejuich ontvangen. Ook ons kreeg hij in geen mum van tijd overtuigd. Toch besloten we halverwege de set om ook de iets rustigere muziek van Tim Dup een kans te geven. Drankjes waren niet toegelaten in de zaal, maar wanneer we binnenkwamen concludeerden we al snel dat we enorm veel gedronken moesten hebben om mee te gaan in deze zweverige sfeer. De 23-jarige zanger leek in hogere sferen te zijn terwijl hij rondhuppelde op het hoge geluid van synthesizers en vocal loops. Na afsluiter “Soleil Noir” bezorgt de Botanique hem een staande ovatie. Spijtig genoeg waren wij niet echt overtuigd en zo eindigde onze avond toch een beetje in mineur.
Na een avond waarop we op korte tijd een enorme hoeveelheid aan beloftevolle, internationale artiesten te zien kregen, konden we in het Bota Café nog even uitblazen met een techno- en houseset van Anna Leiser. De avond kende veel ups en downs maar we keren met de glimlach naar huis. Vooral Superorganism blijft ons bij, we hopen deze band snel aan het werk te zien met een meer uitgebreide set. Dat kan deze zomer al, waar ze op Pukkelpop staan.
