Wie beweert nog nooit van Imagine Dragons te hebben gehoord, liegt. Het viertal uit Amerika bracht vorig jaar hun derde album Evolve uit en scoorde daarmee goud in België. Hits als “Thunder”, “Believer” en “Whatever It Takes’” worden niet alleen grijsgedraaid op zowat elke Vlaamse radiozender, maar komen ook te pas en te onpas voorbij op uw televisiescherm, in films als Suicide Squad en Murder on the Orient Express en reclamespots van Jeep en Nintendo. Vorige zomer stonden ze nog op het hoofdpodium van Werchter en wij hadden toen in de gaten dat de band mikte op een stadion. Toevallig staat er zo eentje in Antwerpen. In een Sportpaleis dat op nog geen kwartier uitverkocht was, brachten deze draken spektakel en hoogstaande drama.
Amerikaanse zangeres K.Flay mocht de avond openen. Een ietwat atypisch figuur voor fans van de toegankelijke pop die Imagine Dragons brengt. Zingen deed ze met een extreem hese stem, rappen kon ze veel beter maar deed ze dan weer te weinig. K.Flay heeft heel goed geluisterd naar Halsey. Haar muziek zweeft tussen rock en hiphop. “Blood In The cut” is luide noise, “Giver” is dan weer pure pop. Haar bars zijn doorspekt van Amerikaanse gezinsdrama’s en gevloek. Toch ontbreekt K.Flay een paar balls. Hoewel ze staat te headbangen en over het podium stampt, is er bijna geen contact met de voor drie kwart gevulde Antwerpse arena. Afsluiten doet ze met een Flume-achtige compositie. Nu de attitude nog om wat ze zingt en rapt ook écht over te brengen.
Een kwartier later dan gepland gaat het licht uit en verschijnt een grote regenboog op de schermen achter het podium. Bij de eerste drop valt de spot op vier mannen die op een verhoogje staan, netjes in een rij: Imagine Dragons. Meteen begint “I Don’t Know Why” en daar horen trommels bij, zoals bij elke Imagine Dragons-song. En de herkenbare stem van zanger Dan die het aan volume niet ontbreekt. De frontman is een overtuigd mormoon die zijn geloof graag tegen de schenen schopt door homofobie te veroordelen en op zijn concerten met regenboogvlaggen te wapperen, net zoals in Antwerpen. Na een dramatisch speech over jezelf zijn en je niets aantrekken van wat anderen denken, plukt hij een regenboogvlag uit het publiek tijdens “It’s Time”.
Aan spektakel geen gebrek bij Imagine Dragons: bellenblazers, vijf verschillende confettiladingen, een reeks reuzenballonnen en indrukwekkende videoschermen maakten van een concert van vier simpele zielen een echte show. De band uit Las Vegas heeft goed naar de arena-show van Bastille gekeken. Doorheen hun optreden, krijgt het publiek delen van een video te zien die het verhaal van Evolve vertelt. Toch hebben ze niet goed genoeg afgekeken. De videoprojecties lijken nog vaak uit een stockfoto-databank te komen en zijn geen meerwaarde tijdens de songs. Des te meer omdat alle ogen toch naar de zanger worden gezogen. Zijn gehuppel werkt aanstekelijk en op diplomatische wijze danst hij even vaak aan de linker- als rechterkant van het podium. Waar in het begin van de set zijn dansvirus maar tot het midden van de zaal reikte, staat bij “Mouth Of The River”, “Start Over” en “Top of The World” iedereen te dansen.
Hoewel het viertal zichzelf een rockgroep noemt, horen we in de Antwerpse arena niet veel gitaren. Dat vinden de fans heus niet erg. Iedereen danst mee op een fluit-sample in “Start Over” en de handjes gaan gewillig op en neer bij “Whatever It Takes”. De bars meerappen met zanger Dan, lukt minder vlot. Toch zijn het niet alleen de grote hits die op bijval uit de zaal kunnen rekenen. “Make It Up”, een rustiger nummer wordt vlot meegezongen en smartphone-lichtjes mogen dan ook niet ontbreken. Evenmin tijdens een uitstapje richting het midden van de zaal. Akoestisch, met een cello én een viool, brengen ze op een klein extra podium “Bet My Life” en “Bleeding Out”. De gigantische ballonnen die nog steeds over het publiek zweven en ongecontroleerd ontploffen, doorprikken de intieme sfeer die Imagine Dragons probeert te creëeren. Terug op het grote podium lukt het dan wel met een korte versie van “The Fall” waarbij Dan dramatisch op z’n knieën gaat.
Naast bombastische elektronische songs, kunnen de Amerikanen ook eenvoudige blues nummers schrijven. “Yesterday” verandert in een interactieve gezamenlijke roepstonde voor de gebroken jeugd die hun longen staan uit te brullen op het middenplein. De strakke gitaarsolo in het middenstuk schudt ons plots wakker: oh ja, rockgroep. De stem van Dan reikt zelfs zonder microfoon tot de achterste rijen. De prediker in hem komt voor een laatste keer naar boven om het over zijn depressie te hebben. ‘Ik heb een therapeut en ik ben er trots op.’ We begrijpen ondertussen waarom deze band geliefd wordt door een jong publiek. Ze zijn inderdaad eerlijk in hun muziek en gaan het topic van depressie niet uit de weg. “Demons” draagt de band op aan de slachtoffers van de schietpartij in Amerika. ‘Er moet iets veranderen, maar het enige wat ik kan doen is op een podium staan en mijn hart in mijn muziek leggen.’
Imagine Dragons kroop de afgelopen zes jaar onder het vel van menig Belgische burger. Met een tiental hitsingles in de ultratop blijft de band een vaste waarde in de popmuziek. Monsterhits “Thunder” en “Believer” die in België platinum haalden, zetten de finale in. In de bis krijgen we nog het emotionele “Walking The Wire” met roze confetti en het verplichte “Radioactive” uit hun debuutplaat, dat zes jaar na datum nog steeds op plaats 91 in de lijst van de 200 best verkochte albums staat in Amerika. Ook de Belgische fans kennen na al die tijd nog alle teksten uit het hoofd.
Imagine Dragons bracht een Arena-show mee naar het Sportpaleis. Maar zelfs zonder confetti, reuzenballonnen en videoprojecties, hadden ze een even groot spektakel kunnen neerzetten. Zanger Dan trekt alle aandacht met z’n overweldigende moves en brutale stemgeluid terwijl de rest van de band gewoon extreem goede muzikanten zijn. De songs mogen misschien niet als rock of alternatief worden geklasseerd, daar trekt de band zich niets van aan. Je kan zeggen wat je wil over Imagine Dragons: platte gitaren, commerciële pop, dramatische rap, maar het verkoopt wel Sportpaleizen uit en voor een avond dansen we ook graag mee op goeie hits.
Setlist:
I Don’t Know Why
It’s Time
Gold
Whatever It Takes
I’ll Make It Up To You
Mouth Of The River
Yesteday
Start Over
Demons
Rise Up
On Top Of The World
Bleedin Out
I Bet My Life
Thunder
Believer
Walking The Wire
Radioactive
