Arise, de titel van het nieuwe album gebracht door Zara McFarlane is sterk, maar dat is de muziek van de Soul & Jazz zangeres zeker ook!
McFarlane een Britse jazz & soul zangeres van Jamaicaanse oorsprong probeert in haar nieuw album Arise haar roots met de luisteraar te delen. Door gebruik te maken van de unieke geluiden zoals vogel gezang en de wah pedaal, lukt dit haar vrij goed. In het album wordt je opnieuw geconfronteerd met de creativiteit van de Best jazz act winnares bij de MOBO awards in 2014. Deze artisticiteit was reeds te bewonderen in haar vorige album If You Knew Her, waarin er gebruik werd gemaakt van de hang drums. In dit werk is diversiteit te horen waarbij ze je meeneemt doorheen de wereld van soul, reggae maar ook wereldmuziek.
Doorheen de twaalf nieuwe nummers verrast de zangeres je met haar teder, hoog gezang waarin ze meteen duidelijk maakt geen moeite te hebben met het zingen van hogen noten. Dit toch wel mooi, hoog gezang wordt op het album afgewisseld met prachtige saxofoon-, schuiftrompet- en klarinetsolo’s. Deze solo’s krijgen ondersteuning door achtergrondvocals die zorgen voor een afgemaakt gevoel. Meer zelfs, tijdens de single “Ode to Cyril”, de afsluiter van het album, doen de achtergrondzangers ons geniepig denken aan het Zuid-Afrikaans gezang die te bewonderen valt in het legendarische pronkstuk Graceland van Paul Simon.
Arise geeft je een rustig gevoel tijdens het luisteren, niettemin krijg je naast deze rustige, warme impressie een wat weemoedig sentiment te horen. Het is net een verhaal waarin een zakkende zon wordt beschreven. Het begint in “Ode To Munina” met een opgewekt melodie waarbij de zon volop schijnt. Deze opgewekte melodie houdt in het grootste deel van het album stand. Vooral het lied “Freedom Chain”, waarin de wah-pedaal gebruikt wordt en het hier na komend nummer “Riddim” geven de luisteraar een zomerse ervaring.
Wat later op de avond, wanneer de hemel oranje wordt, gaan de instrumenten van hun blijgeestige gemoedstoestand naar een uitgeblazen fase. We zijn verhuisd van een opzwepend tempo naar een slomere tijdmaat. Zeker in “Silhouette” komt deze beschrijving tot zijn recht, waar niet de zang maar de tenor saxofoon gespeeld door Binker Golding de leidende rol neemt. Het werkstuk wordt afgesloten met “Ode to Cyril”. De zon is op dit moment ondergedoken en de aangename mysterieuze sfeer van de nacht neemt zijn plaats in. Deze keer maakt de zangeres plaats om de schoonheid van samenzang tussen zowel mens als dier te presenteren aan de luisteraar.
Wie soul apprecieert en sterke zangeres McFarlane nog niet te horen heeft gekregen, moet zeker luisteren naar dit nieuw album. Wil je ze live zien? Dat kan! Ze is op vrijdag 3 september te horen en te zien in de AB.
Twitter / Instagram / Facebook
