Ze staan bekend als het meest geschifte elektropop duo van België, bouwden hun sterke live-reputatie op door jarenlang de Petit Bazar van Pukkelpop en de Gentse Feesten onveilig te maken en maakten met De Groetjes een plaat barstensvol culthits. Hun tweede plaat En Dermee kwamen ze voorstellen in een uitpuilende Vooruit. Met hun knotsgekke show en keiharde beats bewezen Emilie De Roo en Sarah Vandeursen aka Fanny Willen en Conny Komen aka Kenji Minogue dat ze geen fenomeen zijn, maar een blijvertje.
Op uitdrukkelijke vraag van Kenji mocht Live at De Mansion de Vooruit warm maken. Of hij daar in kon slagen, was maar zeer de vraag. Zijn dj-set leek nooit echt op gang te komen en kon het publiek niet verhinderen een babbeltje te slaan. Verscholen achter een grote tafel vol bloemen en planten lijmde hij obscure nummers aan elkaar. Soms nam hij de tijd om van zijn pintje te nippen of een nummer over Thailand en snacks met frietjes aan te kondigen. We vermoeden dat deze set veel beter tot zijn recht zou komen rond vier uur ’s nachts op de Gentse Feesten, op zo’n moment kan een tent waarschijnlijk wel uit de bol gaan. Nu zat het publiek vooral te wachten op Kenji.
“Zing ma allemoale mee!” Het was meteen duidelijk wat Kenji Minogue van het publiek verwachtte en dit miste zijn effect niet. Vanaf de eerste seconde ging het hard en de twee frontvrouwen waren niet van plan hun greep te lossen. Getooid in fluorescerende kleuren en glowsticks met enorme epauletten, leken ze op het eerste zich meer gekleed voor een veldslag dan voor een optreden. Toch is dat exact hoe een optreden van Kenji aanvoelt. Vechten, stampen, slaan en klauwen: hun harde elektrobeats maken ook het beest in ons los. Tijdens “Nomnom” deden ze op het podium ook vieze dingen met iets wat leek op een kipfilet om die daarna los in het publiek te gooien. Hopelijk is die niet diezelfde avond nog in een pan en in de maag van een fan beland.
“Ik ga eerlijk zijn,” biechtte Conny Komen (aka Sarah Vandeurzen) al vroeg in de set op, “Voor mij hoeft het niet. Ik ben een beetje spuugachtig en we gaan het niet te lange letten.” Kenji Minogue kreeg ook maar een uur en ramde daarin 18 nummers door onze strot. Veel ruimte voor gevatte bindteksten of verhaaltjes hadden de vrouwen dus niet, al zou dat hoe dan ook heel on-Kenji-Minogue-ish zijn. Hun sterkte zit vooral in hun nummers. De sexy melodieën en harde elektrobeats horen thuis in een nachtclub, maar hun teksten zijn vaak pure comedy. Het met een Gents accent gezongen “Zot cool nummer” ging over een ‘zot cool nummer, maat’. “Ik zit in de Veranda!” werd luidkeels meegebruld en “Alwadamehetten” leek eventjes een actueel nummer dat over iets sociaal-maatschappelijk ging. “Al wa da me hetten, da pakken ze ons nie af!”
Daarna doken Kenji en band (drum, bas, gitaar en synths) even de coulissen in voor een korte pauze. Om er twee minuten later terug uit te komen met een kostuumwissel en hernieuwde kracht. Met een papier-maché extra hoofd bovenop hun eigen hoofd, zetten ze hun beenharde nieuwe single “Pipi op je feest” in. Deze had zich zelfs al een weg gevonden naar de toiletten van de Vooruit waar te lezen stond “Ajet voelt, latet goan!”. Wijze woorden en wijs nummer! Meteen daarna stelde Kenji grote levensvragen in “Gazastrook”. “Waar zijn we mee bezig, nummertjes maken. Terwijl er mensen sterven in de Gazastrook,” het blijft een geniale tekst die alles en iedereen eventjes op zijn plaats zet.
Tussendoor had Kenji Minogue ook een nieuw album voor te stellen. En Dermee verscheen officieel een dag na het optreden, maar er waren in de Vooruit al exemplaren te koop. Dat de nieuwe nummers dan niet altijd een voltreffer waren, kunnen we snappen. Vooral op het einde, toen Fanny Willen (aka Emilie De Roo) hun gigantische roze flamingo in het publiek mikte, wisten ze het feit dat “Papa Ben” en “Jenemadadde” eigenlijk minder sterke nummers zijn te maskeren. Maar gooi daar cultklassieker “Danny” tegenaan en het is hen meteen vergeven.
De bissen bundelden alles wat Kenji Minogue zo goed maakt samen: humor, onnozelheid, persoonlijkheid en zelfspot. De emotionele pianoversie van “Naam Familienaam” zorgde voor hilariteit en deed het publiek hardop lachen. Jammergenoeg werkte slechts één microfoon en gingen de sterke zanglijnen van Fanny Willen een beetje verloren. Met “Min Oeders” gingen nog eens alle remmen los. Wie Kenji Minogue al eens eerder aan het werk zag, herinnert zich gortige feestbacchanalen en knotsgekke nummers. In de Vooruit verging het niet anders. Toch bewezen de wilde wijven dat ze meer dan een goeie mop zijn. Kenji is love, Kenji is life, Kenji Minogue is meer dan een hype!
Setlist:
Ollemollemee
Oekomta Mekaniken
Nomnom
Tisnudammetmoendoen
Watoetie
Assantzelde
Veranda
Zotcool
Alwadammehetten
Pipi op je feest
Gazastrook
Akkemzie
Papa Ben
Jenemadadde
Ti Ricordi
Danny
Bis:
Hoe heet jij (Naam Familienaam)
Min Oeders
