LiveRecensies

Bry @ De Roma: Ierse bonenstaak met emotionele indie-pop

LiveRecensies

Bry @ De Roma: Ierse bonenstaak met emotionele indie-pop

Gisteren stond de Ierse singer-songwriter Bry (Brian O’Reily) in de Roma. Hij stelde er zijn zelfgetiteld debuutalbum voor waarmee hij eerder dit jaar in het voorprogramma van Twenty One Pilots stond. Waarom de Ier als eerste Belgische zaal eentje in Antwerpen koos? Zeven jaar geleden kreeg Bry voor het eerst fanmail uit België: chocolade met de groetjes van een Antwerps meisje. Of de mysterieuze Christine nog steeds luistert? Hopelijk wel. In de foyer van de Roma zagen we alvast een zelfverzekerde bonenstaak die een jong en divers publiek inpakte met zijn indie-pop liedjes en droge humor.

Hoewel Brian O’Reiley zichzelf niet graag de stempel ‘youtuber’ geeft, mag hij best trots zijn op dat muzikale internetverleden. Onder het pseudoniem ‘Bribry’ bereikte hij fans over heel de wereld met eigen songs over liefde en depressie. Zonder manager of label, trok de jonge Ier alleen op tour. Via Twitter kondigde hij de plaats en het uur van zijn optredens aan en wachtte tot er mensen kwamen opdagen. In Central Park, New York waren dat er 60, in Singapore 150. Dankzij dit succes kon Bry thuis kleine zalen boeken voor een UK tour. Na lang in z’n eentje aan de weg te hebben getimmerd, werd hij eind 2015 eindelijk opgepikt door de drummer van Snow Patrol en mocht hij in Los Angeles een debuutalbum opnemen met producer Greg Wells (Katy Perry, Twenty One Pilots). Een jaar later stond Bry, debuutalbum net uit, in het voorprogramma van Twenty One Pilots tijdens hun Europese arena-tour. Dankzij het Amerikaanse duo bereikte zijn muziek elke avond zo’n 10.000 mensen. Zonder nog maar te moeten verwijzen naar Youtube start Bry in Europa met een schone lei. Tijdens zijn eerste Belgische show toonde de Ier alvast dat de stempel indie-poprock hem beter past.

Het voorprogramma werd verzorgd door Emil Landman, een Nederlandse Jack Johnson die vooral door de kuiltjes in zijn wangen de eerste rijen deed gillen. Landman speelde “kleine liedjes” die hij in Chicago, Mongolië en Spanje schreef. Wanneer het tijd is voor Bry om het podium op te komen, klinken plots The Beach Boys door de boxen: “Ladies, gentlemen and genderless people, from Ireland, the one and only Bry.” kondigt O’Reily zichzelf aan op de tonen van “God Only Knows”. Dat de jongeman een geëngageerd exemplaar is, wordt meteen duidelijk. Op de eerste rij wappert iemand met een regenboogvlag. Het publiek is jong maar divers.

Wie niet weet dat Bry (28) al twee jaar gelukkig getrouwd is met vrouwlief Candice, zou denken dat hij voor het andere team speelt. Een hint van eye-liner, een hoedje dat half op een enorme bos gekleurd haar staat en een drietal halskettingen maken van Bry een vreemde verschijning. De bleke bonenstaak praat met een zwaar Iers accent en zijn lispel werkt hij niet weg tijdens het zingen. De liedjes die de Ier brengt, zijn evenmin alledaags. Zo opent Bry de avond met “Don’t Go Alone”, een up-tempo nummer over de zelfmoord van een fan. Het vat zijn stijl perfect samen: emotionele teksten onderbouwd door aanstekelijke pop-melodieën. Bry schrijft indie-pop-songs zoals we die kennen van Snow Patrol, Lewis Watson en (de oude) Paramore. Bry’s stem klinkt krachtig en zelfzeker in de knusse Roma waar zo’n 300 fans alle hits luidkeels meezingen.

Moeite met het publiek heeft Bry absoluut niet. Dankzij de bakken podiumervaring kan de zanger al bij een eerste kennismaking lachsalvo’s de zaal in sturen. “Dit is het lievelingsnummer van mijn vader. Niet dat dat een compliment is. Hij heeft een slechte smaak.” Ongelijk kunnen we papa O’Reily niet geven. Na een stevige inleiding, kondigt Bry aan dat we na drie songs al bij “sectie 1.9 van de avond, de sad indie songs-sectie” aangekomen zijn. Zowel op piano als op gitaar kan deze man ook “kleine warme liedjes” brengen. Tijdens “Piesces” onderbreekt Bry zichzelf om ons te verzekeren dat het “zweet is, en geen tranen!” Bij wie er wel een traan rolde, toverde hij een glimlach op het gezicht. De Ier brengt emo-songs maar wentelt zich niet in zelfmedelijden. Ook “Adventure Time” en “Fall In Place” zijn ontroerende meezingers, zo blijkt. Bij het laatste refrein van “Adventure Time” doet Bry een stap opzij om op de rand van het podium verder te spelen, zonder versterking. De connectie met het publiek kon op dat moment niet sterker zijn.

Na het emotionele “Fall In Place” op de piano blijft Bry zitten om één van zijn oude nummers te zingen: “Astronauts”. Een parel van een popsong dat begint als een amusant klein pianoliedje maar in het midden openbreekt. Zijn band “The Bridly Widly’s” geeft zich volledig wanneer Bry een (overbodige) drum voor zijn rekening neemt. Ook al staat dit buitenaards origineel liedje niet op zijn debuutalbum, het wordt van A tot Z meegezongen door zijn fans. Na dat hoogtepunt volgt een jammere zaak. Bry is slim en weet dat drie vierde van de zaal Twenty One Pilots-fans zijn. “Ik wilde hen bedanken om mij mee te nemen op tournee, maar mijn cake moesten ze niet hebben, dat is oké, ik zal ze dan nu een eerbetoon geven.” De cover van “Tear In My Heart” smaakte zuur. Synths en aggresieve drums die we de rest van de avond niet hoorden, komen uit het niets tevoorschijn en aan het nummer is bijna niets veranderd. Na wat Bry die avond al liet zien, sloeg dit tegen. Bry had ongetwijfeld een verrassende versie kunnen neerzetten van deze hit. Of wilde hij op zekerheid spelen met zoveel loyale Twenty One Pilots-fans voor zijn neus?

Hoewel Bry met z’n twee meter en geschminkte aangezicht een vreemde verschijning is, kan hij het Antwerps publiek charmeren dankzij z’n lispel en Ierse humor. De bos haar die voor zijn ogen hangt en het hoedje dat zowat elk lied opnieuw afvalt, strelen z’n aaibare imago nog meer. Extreem broos wordt Bry bij “Your Life Over Mine”. Onder de roze schijn op het podium stond een lange smalle Ier zijn hart uit te zingen voor de vrouw van zijn leven. Het vraag- en antwoordrefrein met zijn bandlid bezorgt de zaal meteen kippenvel. Eerder op de avond stelde Bry voor om te crowdsurfen, hijzelf zou het niet proberen want “daarvoor was de zaal niet lang genoeg voor zijn lichaam”. Een jonge knaap waagt het er wel op tijdens “You’re Alright”. Hij koos er het perfecte lied voor uit tot groot jolijt van de zanger. Als een Ierse schapenherder had Bry zijn jonge publiek volledig naar zijn hand gezet. Eindigen deed Bry met “Disarm”, zijn volgende single en ultieme meezinger. De kudde voor hem volgde gedwee. Enorm blij met dit warme ontvangst, verklapt de Ier alvast dat hij in november terugkeert naar ons land.

Setlist:

Don’t Go Alone/Everything/Hope You’re Listening/Pieces/Fall In Place/Astronauts/Tear in My Heart/Adventure Time/Your Life Over Mine/You’re Alright/Care/Disarm

Facebook/Instagram/Twitter

Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Twenty One Pilots - "Next Semester"

Twenty One Pilots trakteert op heel wat heugelijk nieuws. We wisten al dat er in mei met Clancy een gloednieuw album zit…
LiveRecensies

Tom Odell @ De Roma: Tranenkeizer met durf

Het was sturm en drang voor de poorten van De Roma, en daar was één man voor verantwoordelijk: Tom Odell. Waar de…
InstagramLiveRecensies

Froukje @ De Roma: Noodzakelijk geluk

Op je tweeëntwintigste je debuutplaat tot leven wekken, concertzalen uitverkopen en al enkele jaren lang de affiches van festivals vullen? Doe het…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.