Gisterenavond werd het podium van de uitverkochte Orangerie in de Botanique voor een keer omgetoverd tot een zomers tuinfeest met lampionnetjes, kussens en tapijtjes voor Izzy Bizu. Nadat ze vorig jaar haar debuutalbum A Moment Of Madness uitbracht en op de BBC Music Awards de prijs van Young Artist of the Year kreeg, tourt ze nu door Europa. Brussel is daarbij de vierde stop voor deze 22-jarige Ethiopisch-Britse.
Dom McAllister speelt het voorprogramma en komt onverwacht het podium op. Het schattige Britse knulletje weet te overtuigen met een zuivere en toonvaste stem en brengt samen met een toetsenist een dansbare beat mee. Hij is duidelijk gelukkig om op een podium te staan en zijn lach breekt het ijs met de toeschouwers die zich niet hadden verwacht aan een soul act met electro en r&b eroverheen.
Een samenwerking met Jess Glynne klinkt aanstekelijk, en bij gebrek aan eigen nummers neemt hij zijn gitaar erbij voor een mash-up van “I Know There’s Gonna Be (Good Times)” en “Luv” van Tory Lanez. McAllister’s stem komt met de akoestische setting beter tot z’n recht. Hij eindigt met “In Time” en “Walking”, twee radiohitjes-to-be met een fijn tempo die op zijn debuut-EP verschijnen en die in de zaal voor meeknikkende hoofden zorgden. Hier gaan we vast nog van horen.
Izzy Bizu’s set begint dromerig en jazzy en ze lijkt erg aangedaan door de opkomst van haar ‘loudest audience so far’. Toch duurt het even voor ze het hele publiek, dat overwegend vrouwelijk en jong is, meekrijgt. Pas wanneer ze de set wat meer dynamiek geeft door haar heupen de vrije loop te laten en haar gouden hakken aan de kant te zetten, lijkt het publiek opgewarmd en kan het meegenieten van Izzy’s wulpse dansbewegingen op “Skinny”. Als Izzy haar energiekere nummer niet tot het midden van de set zou sparen, zou ze het publiek wellicht al veel eerder meekrijgen. Haar mix van soul en funk overtuigt, al missen we haar blazers en backings op het podium.
Ze houdt de soul erin en “Circles” vormt samen met een akoestische versie van “Confession Song” een rustpunt in de set. Het publiek wiegt gewillig mee. “Lost Paradise” komt net op het juiste moment om het publiek terug wakker te schudden en krijgt de hele zaal aan het dansen. Het klinkt groovy en zet de toon voor de rest van het concert. Alles wordt strak gespeeld, met opzwepende drums waarop Izzy het publiek laat dansen en zichzelf ook volledig laat gaan. Telkens wanneer ze het publiek aanspreekt, lijkt ze overdonderd en een tikkeltje verlegen. Het doet haar duidelijk deugd te kunnen touren.
De band, die met Chad aan de keyboards een nieuw lid mocht verwelkomen, voelt op elkaar ingespeeld. Ze hebben een tijd allemaal samengewoond, en samen met Mika, gitarist en tevens haar ex-lief, schreef ze daar het hemelse “Mad Behaviour” over. Met tranen in de ogen van ontroering eindigt ze het nummer. Het doet het publiek thuisvoelen alsof het op een zondagnamiddag in de woonkamer zit. Afsluiten doet ze met “White Tiger”, waarvan het publiek de intro foutloos meezingt.
Izzy keert na een ‘we want more’-gescandeer even snel terug als ze ervoor verdwenen was, en op verzoek van een enthousiaste fan zingt ze “Fool’s Gold” uit haar debuut-EP Coolbeanz a capella met het publiek als achtergrondkoor. Het brengt ons in de sfeer voor een uitgeklede versie van “Floating Lamps”, waarbij de drummer zijn drumstel voor een basgitaar inruilt en samen met haar gaat zitten. Een jazzy einde van de set doet de energie wat wegzakken. Scoren doet Izzy vooral met de uptempo nummers en de beats. Ze voelt zich op het podium als een vis in het water en dat leidt tot een losse sfeer. Komende zomer mag ze met Coldplay door Amerika touren. Benieuwd of ze zulke grote podia ook kan veroveren.
Facebook / Twitter / Instagram / Website / YouTube
Setlist:
Diamond
Fly With Your Eyes Closed
Naïve Souls
Skinny
Adam And Eve
What Makes You Happy
Circles
Confession Song
Lost Paradise
Open To You
Talking To You
Sweet Like Honey
Give Me Love
Mad Behaviour
White Tiger
Bis:
Floating Lamps
I Know
