AlbumsRecensies

Bonobo – Migration (★ ★ ★ ★½): Reis rond de wereld in 60 minuten

Nee, het hete politieke hangijzer “migratie” wordt op de zesde plaat van de Britse electroproducer Simon Green, beter bekend onder zijn alias Bonobo, niet bediscussieert. Wie denkt dat Bonobo het over vluchtelingenproblematiek, migrantenstromen of open grenzen zal hebben, zoekt beter zijn heil op nieuwssites of sociale media. De migratie waar hij het over heeft, is eerder van filosofische en culturele aard. Hoe mensen cultuur meenemen van de ene plaats naar de andere en hoe die elkaar beïnvloeden. Gelukkig heb je geen diploma culturele studies nodig om van Migration te genieten.

Sinds zijn debuut Animal Magic in 2000 heeft Bonobo een indrukwekkende reeks albums uitgebracht die fladderen tussen jazzy electro, loungy trip hop en dromerige dance. Toch duurde het tot 2010 voor hij echt doorbrak met het album Black Sands. En was de opvolger The North Borders in 2013 misschien een stap terug, dan springt hij met Migration er opnieuw drie vooruit. Dat hij de hulp kreeg van Rhye, Nick Murphy (aka Chet Faker), Hunderd Waters en de Marokkaanse band Innov Gnawa zijn slechts voetnoten.

Zoals elk voorgaand album is ook Migration een zorgvuldig en perfect gebalanceerde plaat die tot in de perfectie gefinetuned is. Elk nummer sluit mooi op elkaar aan en Bonobo slaagt er in de flow een album lang vast te houden. Een uur zitten en luisteren lijkt lang, maar Bonobo’s albums zijn ook niet gemaakt om bij stil te zitten. Migration luistert nog het best op de trein, tram, te voet of met de fiets. Met de koptelefoon aan onthult de plaat zijn kleinste details en wordt het een perfecte soundtrack voor onderweg.

Openingstrack “Migration” zet meteen de toon en trekt je mee in de wondere en steeds veranderende wereld van Bonobo. Pulserende drums gecombineerd met live piano (door Jon Hopkins nota bene) en ontelbare kleine details vormen een mooi en levensecht geheel. Je merkt dat Bonobo voor deze nieuwe plaat niet over één nacht ijs is gegaan.

Het album wordt nog extra gekruid met zorgvuldig uitgekozen gasten, die niet mikken op naambekendheid en telkens iets extra toevoegen. Nick Murphy brengt wat bloedhete electro op “No Reason”. Zanger Michael Milosh van Rhye voegt met zijn herkenbare zwoele stem wat sensualiteit toe op “Break Apart”. En de Marokkaanse groep Innov Gnawa zorgt voor wat Afrikaanse ritmes op “Bambro Koyo Ganda”.

Anders dan genre- en generatiegenoten Four Tet, Caribou of Moderat mikt Bonobo niet op de dansvloer, maar op het hoofd. Zijn nummers scheppen een bedwelmende sfeer die je meeslepen naar andere werelden. Op “Outlier” maken we wel een klein omwegje langs een club, maar even later schieten op “Second Sun” en “7th Sevens” beelden van indrukwekkende panorama’s je zo voor de ogen. Nummers die perfect op maat gesneden zijn voor een aflevering van Planet Earth. “Ontario” transporteert ons daarna vreemd genoeg niet naar Canada, maar naar oosterse regionen.

Eerste single van de nieuwe plaat “Kerela” was misschien een kleine ontgoocheling voor de fans, maar het nummer komt veel beter tot zijn recht op de plaat. Daar past het perfect in de context en flow van het album. Het er uit lichtten doet enkel oneer aan de rest van het album.

Wie het album helemaal tot het einde beluistert, moet nadat de laatste tonen van afsluiter “Figures” zijn weggeëbt er de albumhoes eens bij nemen. Een brandende struik, een Bijbelse verwijzing: God spreekt tot het volk. Hoe megalomaan of cliché die verwijzing lijkt, na de trip die Migration heet, heeft Bonobo die vergelijking wel verdiend.

Ons oordeel: ★ ★ ★ ★½

Bonobo speelt op 7 maart in een al uitverkochte Ancienne Belgique. Deze zomer is hij alvast te zien op Down The Rabbit Hole. Meer info over Bonobo vind je hier: Facebook, Youtube, Spotify of bonobomusic.com

Related posts
AlbumsFeatured albumsRecensies

Coldplay - Moon Music (★★): Trop is te veel en te veel is trop

‘Coldplay stopt’, stond er de afgelopen dagen op verschillende sociale mediaplatformen te lezen. Clickbate, met enigszins een vorm van waarheid, die eigenlijk…
InstagramLiveRecensies

Pukkelpop 2023 (Festivaldag 4): Overal vuurwerk

De allerlaatste dag van Pukkelpop 2023 was er opnieuw eentje die baadde in een loodzware hitte. Een stralende festivaldag met andere woorden,…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Chet Faker – “Something Like This"

Van Chet Faker weten we nooit echt goed wat we exact kunnen verwachten. De Australische muzikant brengt soms muziek onder zijn eigen…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.