Zij die de voorbije jaren een beetje opgelet hebben, zullen High Hi al eens hebben opgemerkt. Finalist van Humo’s Rock Rally. Een geslaagde eerste EP waarmee ze ongeveer overal hebben gespeeld. Een residentieplek in Trix. Die in het oog springende stemmen. Die gitaren. Die drums. Bon, een totaalpakketje dus.
De band zat de voorbije maanden in de studio met Reinhard Vanbergen en Niek Meul – niet alleen twee derde Das Pop maar ook twee geweldige producers – voor hun debuut Hindrance, dat er in maart aankomt. Als voorproefje is er “Islands Full Of Gold”, een nummer dat de band al een tijdje speelt maar nu een grondige metamorfose heeft gekregen.
‘Dark pop’, noemen ze het zelf. Een vleugje garage, postpunk, grrl power, maar dan op de High Hi-manier. Zo klinken de gitaren nog helser en de drums nog pompeuzer. De stem van Anne-Sophie klinkt vol, warm, soulvol, speels. Het is moeilijk om te achterhalen waar de energie uit “Island Full Of Gold” nu eigenlijk vandaan komt, aangezien ze uit alle richtingen evenredig in je oorschelpen knalt.
En dan hebben we het nog niet eens gehad over dat verdomde refrein, dat zich vanaf de eerste luisterbeurt in je langetermijngeheugen installeert. De tweede keer neurie je het mee, vanaf poging drie schreeuw je je longen kapot.
Het nummer is tot in de puntjes afgewerkt. Luister naar dat laatste refrein, naar die plotse wending die de akkoorden nemen. Soms heb je niet meer dan vier akkoorden nodig om een oorlog te ontketenen.
Check zeker ook die geflipte videoclip. Hoeveel waanzin kan je tonen met één shot, één beeld, één gezicht.
Totaalpakketje, we zeiden het toch?