MOTHXR is een vierkoppige band uit Brooklyn met als frontman Penn Badgley. Misschien dat sommigen onder ons hem ook wel kennen als “Lonely boy” uit Gossip Girl. Ondanks het feit dat de elektro-rock muziek van de groep een duidelijke break is met de serie, was het Gossip Girl publiek duidelijk terug te vinden bij MOTHXR. De vier mannen speelden namelijk in een volle rotonde die voor tachtig percent gevuld was met enthousiaste tienermeisjes. Dat was alleen maar een voordeel, want sfeer brengen deze bakvisjes wel.
Wegens problemen met het openbaar vervoer moet deze beer schaamtevol bekennen het begin van de show gemist te hebben. Wanneer ik echter de zaal binnenkwam, was het publiek al enthousiast aan het heupwiegen op de muziek. Moeilijk om je ook niet te laten meeslepen met de doordringende snaren van gitarist Simon Oscroft en bassist Darren Will. Het is duidelijk dat live de sound van MOTHXR wel eens wat steviger mag klinken dan op plaat. Waar ze op plaat soms al eens een beetje vlak klinken, galmden nu stevige en volle gitaarsounds door de zaal. Die konden het publiek duidelijk bekoren want iedereen was mee.
Halverwege de set was er toch een klein dieptepunt met “I Can See You’ll Never Make It Out”. Het elektronische genre nam het even over en ook de autotune werd (voor even) ingezet. Met dit als opvangnet, durfde ook Badgley zijn stem even laten gaan en dat was niet altijd even toonvast. Wat overbleef was een rommelig geheel dat niet helemaal overtuigde. Laat dit ene dieptepunt geen afbreuk doen aan de zwoele stem van Penn Badgley, die er best wel mag wezen. Bij “Stranger” bijvoorbeeld toont de zanger dat hij ook de zachtere pop-geluiden genegen is. Die miste ook zijn effect niet, de vele tienermeisjes stonden voor zijn neus te zwijmelen. Hij pakte uit met zijn tenorstem en geen noot was te hoog gegrepen voor hem. Badgley moet alvast niet onderdoen voor de mannen van Empire of the Sun.
Maar ook de iets stevigere nummers, zoals “Centerfold” dat voor de gelegenheid in een iets ruiger lederen jasje stak, werden moeiteloos uitgezongen. Lonely Boy heeft bij deze bewezen zijn plek in MOTHXR verdiend te hebben met zijn zangtalent en dat hij niet enkel moet teren op zijn succes van Gossip Girl.
Het moet de mannen nagegeven worden, ze weten duidelijk waar ze mee bezig zijn. De set stak goed in elkaar. Het ene lied vloeit vlot over in het ander en ook afwisseling is er genoeg. Bovendien is elk lied instrumentaal voldoende aangedikt zodat het nooit gaat vervelen. Van begin tot einde blijven de vier jongens boeien. Vandaar ook de teleurstelling om het abrupte einde. Nadat het viertal voor hun laatste nummer “Touch” nog eens alles uit de kast halen, verdwijnen ze definitief uit het beeld. Vele fans blijven uitbundig klappen, hopend op een bisronde. Helaas worden zij door de felle lichten van de Botanique weer naar de realiteit gebracht. MOTHXR is uitgespeeld. De avond is voorbij. Wanneer we na de show de vele tienerfans door de gang hoorden gillen bij het aanzien van hun idool, werd ook ons duidelijk gemaakt dat het tijd was om naar huis te gaan.
