Ian Sweet heeft een groot, soms wat treurig maar vooral hoopvol verhaal achter zich. Het begon allemaal in 2014 toen Jilian Medford naar Berklee College of Music ging. Ze voer mee op de golf van DIY acts in Brooklyn en noemde zichzelf Ian. Nadat haar drummer uit de band stapte ging ze op zoek naar een andere muzikant. Ze vond die in multi-instrumentalist Tim Cheney, niet veel later kwam ook Damien Scalise er bij en was Ian Sweet een feit. Ze brachten een eerste Tape uit en niet veel later kregen ze een platencontract aangeboden bij Hardly Art Records, een onderdeel van Sub Pop.

Het eerste album “Shapeshifter” van de band dat op 9 september uitkomt, kwam er niet zonder slag of stoot. Paniekaanvallen, een verlammende depressie en een creatief vagenvuur waar Medford mee worstelde waren deel van het proces. Het was een gevolg van een hevige depressie,emotioneel misbruik en te hoge verwachtingen. Eerst hield ze het verborgen voor haar bandleden maar al snel hadden ze dit door. De band hield in 2015 even op met hun opnames en Medford zocht hulp. Toen ze uiteindelijk terugkwam herkende Medford haar eigen songs niet meer, die ze schreef tijdens haar depressie. De band besloot om verder te werken aan die nummers en niet opnieuw te beginnen. Het resultaat is een eerlijke plaat boordevol emoties.

Nieuwste single “#23” vertelt het verhaal van haar depressie. Het gaat over proberen te ontsnappen aan de realiteit door niet actief deel te nemen aan het leven rondom je ( “Lately I’ve been feelin’ kinda lonely/Turn on that History Channel/VHS about the mummies/It keeps me company” ). Enkele lo-fi gitaren met een DIY invloed maken dit nummer al van bij het begin erg dromerig. Wanneer het dan uiteindelijk ontploft, wil je gewoon alle negatieve emoties loslaten en dat is precies wat Ian Sweet wil veroorzaken. Het doet wat denken aan de stem van Girlpool en de gitaren van Palehound of Waxahatchee. Medford verbindt haar persoonlijke ervaringen aan haar muziek en brengt hiermee de aandacht op de alledaagsheid van deze problemen. Ze wil iedereen aanmoedigen om zijn/haar (depressieve) gevoelens niet te verbergen maar om erover te praten, vaak worden ze door meer mensen gedeeld dan je denkt.

Facebook / Twitter / Instagram