Stephen is een zanger die we al vanaf het begin in de gaten houden. Met ieder nummer slaagt hij er in om te verbazen. Dat doet hij deze keer met “Sincerely”, een zwoel dansplaatje met enkele leuke uitspattingen en een verbazingwekkend einde. Om niet overhaast te werk te gaan start hij met een gezellige maar minimalistische piano. We horen er in het begin dan ook schimmen van James Blake of SOHN in. Zijn zwoele stem komt er boven maar het heeft nog niet meteen de gehalte van een “Crossfire”. Toch komt er na iets meer dan één minuut verandering in. Dansen wordt mogelijk op de slome beats. Uiteindelijk komt hij op het einde nog met een verrassing: een gitaarsolo. Stephen is duidelijk een multi-instrumentalist die alles kan, zelfs zijn nummers produceren. Bon, Stephen kan niets mis doen voor ons, laten we het daarbij houden.