Als een donderslag bij heldere hemel kregen we enkele dagen geleden opeens Snocaps van de gelijknamige band in onze schoot geworpen. Voor wie Snocaps niet bekend in de oren klinkt, geen paniek. Snocaps blijkt de band te zijn van de tweelingszusjes Katie en Allison Crutchfield en is hun eerste samenwerking sinds de in 2011 opgedoekte poppunkband P.S. Eliot. Katie Crutchfield, beter bekend als Waxahatchee, gooit de laatste jaren hoge ogen in de americana- en indie-country-wereld, want zowel met Saint Cloud als met het vorige jaar verschenen prachtalbum Tigers Blood toonde ze zich op het toppunt van haar kunnen. Zus Allison bleef na het opdoeken van P.S Eliot in de DIY-punk scene hangen met haar band Swearin’. Snocaps is echter geen P.S. Eliot 2.0, want naast de zussen komen twee mannen de band verrijken en dat zijn niet van de minste.
Ze lagen immers ook al mee aan het succes van Tigers Blood van Waxahatchee en ook voor Snocaps tekenen beide heren opnieuw present. Met MJ Lenderman, de keizer van de hedendaagse slacker-americana, en Brad Cook, een producer met een neus voor talent en goede muziek, heeft Snocaps alvast een stevige muzikale ruggengraat. Cook tekende eerder dit jaar ook al voor productiewerk van twee zeer geslaagde covers van zijn medemuzikanten. Check zeker de intieme cover “You Found Me” van The Fray waarop Katie Crutchfield en haar partner Kevin Morby elkaar bezingen in prachtige harmonie. En ook “Dancing In The Club”, dat in de versie van MJ Lenderman zowaar zelfs beter klinkt dan het origineel van This Is Lorelei. Met zo’n droomkwartet een plaat opnemen, dat moet wel vonken geven en oh ja, dat doet het resoluut!
Waren op Saint Cloud en Tigers Blood de roadtrip-vibes prominent aanwezig dan zet Snocaps deze roadtrip gewoon verder, van de lyrics tot en met de autosleutels op het artwork. Zij het dan wel een roadtrip met meer passagiers, en niet enkel door het rurale zuiden. Het album begint met “Coast” en eindigt met het korte “Coast II”, je zou er een symbolische trip dwars door het hedendaagse Amerika van kust naar kust in kunnen zien. De eerste zin zet onmiddellijk de toon voor de reis die gemaakt gaat worden: ‘Close your eyes in the passenger seat / Remember you can trust me / I am not as evil as you think’. Tegen het einde van het nummer is de auto warmgedraaid en wordt het officiële startschot gegeven: ‘I got the pedal on the floor / Or I’m slamming on the breaks / I could never just coast’. Je wordt als luisteraar mee de auto ingetrokken op een dolle rit.
Wat volgt is een boeiende reis in twaalf nummers waarin de verwachtingen die gekoesterd worden, perfect worden waargemaakt. Een goede mix waarin beide zussen nu eens samen en dan weer elk apart het beste van zichzelf mogen geven. Dat alles gelardeerd met de herkenbare heerlijke gitaarpartijen van MJ Lenderman. Naast productiewerk neemt Brad Cook ook de basgitaar ter hand. Het baslijntje waarop hij “Heathcliff” vooruit laat huppelen, geeft alvast de juiste schwung en toont onmiddellijk aan dat op Snocaps indiepop en countryrock gretig rug tegen rug mogen schuren. Die opgewekte vibe geeft het album zijn eigen identiteit met memorabele songs als gevolg: het lekker rockende “Brand New City”, de harmonieuze samenzang in “Cherry Hard Candy” of het geweldige poppy “Over Our Heads”, waarin het speelplezier waarmee dit album werd opgenomen heel hoorbaar is. Katie en Allison zingen samen als vier handen op één buik: ‘Don’t bother chasing us boys / We’ll see ourselves out’. Het wij-tegen-tegen-de-wereld-gevoel terwijl MJ Lenderman zich ondertussen zalig verliest in een verhalend dartelend gitaarlijntje.
Die uptempo poppy nummers geven het album dan wel een andere kleur dan een puur Waxahatchee-album, toch zijn er een aantal nummers die absoluut niet op een nieuwe soloplaat van haar zouden misstaan. “Angel Wings” schiet hier ongetwijfeld de hoofdvogel af. Katie Crutchfield zingt met zoveel emotie met een fonkelende MJ Lenderman op de achtergrond. En wanneer de “Ooh”s komen en Allison mee inzet, voel je de gezamenlijke kracht die uit deze samenwerking voortkomt: ‘I say it out loud / I give it strength / Let a vision unfurl / Give it angel wings.’ Ook “Wasteland” grossiert in diezelfde muzikale magie tussen MJ Lenderman en Katie Crutchfield en doet alleen maar verlangen naar meer van deze hemelse samenwerking.
Snocaps zit erg knap in elkaar en is zo’n typisch album dat bij iedere luisterbeurt nieuwe elementen of favorieten doet ontdekken. De mix van genres, de rake observerende lyrics en de muzikale klasse die uit iedere porie naar buiten gutst maken dit een topalbum. De harmonie zoals alleen tweelingzussen samen kunnen zingen beroert, en doet je beseffen dat het hoog tijd was dat beide zussen nog eens samen iets uitbrachten. Dit album was een verrassing van formaat maar doet alvast direct een gooi naar de top van de eindejaarslijstjes. Wie live dit album wil ontdekken, doet er goed aan de socials te volgen, want er wordt een klein aantal concerten rond deze plaat voorzien. Voorlopig werden nog geen data of plaatsen aangekondigd dus het blijft afwachten of Europa ook zal worden aangedaan alvorens Snocaps terug in de vriezer verdwijnt. Tot die tijd mag dit pareltje alvast op repeat bij de volgende roadtrip.
Website / Facebook / Instagram
Ontdek “Angel Wings”, ons favoriete nummer van Snocaps, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
