Graham Nash @ Koninklijk Circus (Cirque Royal): Iconische verhalen, iconische nummers

© CPU – Peter Verstraeten (archief)

Twee jaar geleden speelde Graham Nash nog een geweldig concert in De Roma en met zijn vierentachtigste verjaardag al in het vizier lijkt het er nog steeds op dat hij nog niet met pensioen zal gaan. Sinds zijn vorige passage bracht hij geen nieuw album meer uit, al kwam hij deze keer ook niet naar het Koninklijk Circus om veel recent werk te brengen. De avond werd geadverteerd als eentje vol liedjes en verhalen, en dat was dan ook exact wat we kregen.

Die verhalen en liedjes vertelde en speelde Nash niet langer rechtstaand, wat twee jaar geleden wel nog het geval was, maar ook van op hun stoelen wisten Nash en band te imponeren, om maar niet te zeggen dat ze ons van onze stoelen bliezen. Nash en band deden dat ook op meerdere manieren, van de stevige gitaarsolo op “I Used To Be A King” tot het daaropvolgende serene en simpelweg prachtige “Right Between The Eyes”. Ook daarop kregen zijn drie uiterst getalenteerde muzikanten de kans om te soleren. Zach Djanikian, die op andere momenten drums, gitaar en zelfs saxofoon voor zijn rekening nam, deed het deze keer met een uitstekende mandolinesolo, terwijl Adam Minkoff een evenwaardige solo bracht op bas.

© CPU – Peter Verstraeten (archief)

Nash had ons verhalen beloofd en die kregen we vanzelfsprekend ook over zijn tijd bij The Hollies. Zo vertelde hij over hoe hij samen met Allan Clarke en Tony Hicks op bezoek ging bij de toen nog vijftienjarige Graham Gouldman, op vraag van hun manager Michael Cohen. Hij werd namelijk voortdurend door Gouldmans moeder gevraagd om naar het materiaal van haar zoon te luisteren en Cohen vroeg The Hollies om eens te luisteren en Gouldman wat vriendelijke aanmoediging te geven, er van uit gaande dat het niet goed zou zijn. De band kwam er buiten met “Look Through Any Window” en “Bus Stop”, al liep het ook wel met “No Milk Today” mis. Nash speelde van die eerste en laatste een kort stukje en koos er logischerwijs voor “Bus Stop” volledig te brengen. Van die geweldige akoestische gitaarintro, tot de prachtige harmonieën; het zat allemaal goed voor een uitstekende versie.

Een ander verhaal dat de zanger vertelde was hoe hij na een optreden met Crosby, Stills, Nash & Young in Canada niet terug de grens over mocht om de Verenigde Staten binnen te gaan. Voor Crosby en Stills was er geen probleem, zelfs niet voor de Canadese Neil Young, maar de Britse Amerikaan, die toen nog simpelweg een Brit was, mocht niet binnen en dat leverde vooral het prachtige “Immigration Man” op. Adal Minkoff was deze keer degene die het lied van een fikse gitaarsolo voorzag.

© CPU – Peter Verstraeten (archief)

Het vertederende “Better Days” werd opgedragen aan Rita Coolidge, die op de originele opname piano speelde en kreeg een ferm gestalte door de saxofoon van Zach Djanikian, terwijl Nash zich achter de piano bevond en Minkoff op indrukwekkende wijze met zijn basgitaar achter het drumstel zat. De handen gingen op elkaar voor de sax en de publieksinteractie werd verder opgebouwd toen Nash het publiek vroeg om het aanstekelijke “Love The One You’re With” van Stephen Stills mee te zingen.

Twee jaar geleden bracht Nash een prachtige hommage aan zijn ex-geliefde Joni Mitchell door “A Case Of You”, dat over hem geschreven werd, te coveren en ook deze keer was Mitchell dichtbij. Ter introductie van “Simple Man” keerde Nash even terug naar het einde van hun relatie en zong met een licht krakende stem ‘never been so much in love and never hurt so bad at the same time’, wat als enige resultaat intens kippenvel kon opleveren.

© CPU – Peter Verstraeten (archief)

Doorheen de avond hoorden we Nash ook meerdere malen op harmonica, die ongetwijfeld het indrukwekkendst was tijdens de lange outrosolo van “Southbound Train”, geschreven over de Verenigde Staten. Nash verwekte in zijn solo zelfs een stukje van “The Star Spangled Banner”. Wat betreft harmonieën werd het hoogtepunt dan weer bereikt met het in zijn tempoveranderingen indringende en grootse “Cathedral”, dat elke keer weer de juiste snaren weet te raken.

Wat ook al meer dan vijftig jaar de juiste snaren raakt is dat o zo simpele en toch wondermooie liefdesliedje dat “Our House” is. Nash leidde het lied simpel in met het verhaal hoe Joni Mitchell de vaas uit het nummer kocht, ze thuiskwamen en Nash de haard ging aansteken terwijl Mitchell bloemen in de vaas zette. Eenvoudiger en meer uit het leven gegrepen zou haast niet kunnen, maar van de eerste tot de laatste noot zaten we vol met de warmte en liefde uit het lied te luisteren.

Nash had het publiek ook al gevraagd om “Our House” mee te zingen en ging verder met “Teach Your Children”, dat vanzelfsprekend ook weer werd meegezongen. Na een buiging kreeg hij een eerste staande ovatie en zo volgden er wel nog een paar. De moeite om van het podium te lopen en weer terug te keren voor een toegift bespaarde Nash zichzelf en zo kon hij meteen verder naar het nog altijd actuele “Find The Cost of Freedom”, om vervolgens nog een laatste ode aan Joni Mitchell te brengen met “Woodstock”, wat hem zijn zoveelste staande ovatie opleverde. Het absolute slot was dan weer weggelegd voor het epische “Suite: Judy Blue Eyes”, waarvan het laatste deuntje door het voltallige publiek werd meegezongen.

Graham Nash deed in het Koninklijk Circus min of meer hetzelfde als twee jaar geleden in De Roma, namelijk zich laten omringen door uitstekende muzikanten, die samen met hem ook de prachtige harmonieën die we van Nash gewoon zijn kunnen verzorgen. Met uitstekend vertelde verhalen en de bijhorende iconische nummers, werd de kunst van het liedjesschrijven en de eenvoud die Nash daar in steekt gevierd zoals het moet.

Setlist:

Wasted On The Way (Crosby, Stills & Nash)
Marrakesh Express (Crosby, Stills & Nash)
Military Madness
I Used to be a King
Right Between the Eyes (Crosby, Stills, Nash & Young)
Bus Stop (Graham Gouldman / The Hollies)
Immigration Man (Crosby & Nash)
Better Days
Love the One You’re With (Stephen Stills cover)
SImple Man
Southbound Train
Cathedral (Crosby, Stills & Nash)
Just A Song Before I Go (Crosby, Stills & Nash)
Our House (Crosby, Stills, Nash & Young)
Teach Your Children (Crosby, Stills, Nash & Young)
Find the Cost of Freedom (Crosby, Stills, Nash & Young)
Woodstock (Joni Mitchell cover)
Suite: Judy Blue Eyes (Crosby, Stills, & Nash)