We hebben er langer dan we van hem gewoon zijn op moeten wachten, maar daar is hij dan eindelijk: een nieuw studioalbum van Van Morrison met daarop ook nieuwe nummers. De afgelopen jaren dook de Noord-Ier namelijk volop het verleden in met coveralbums als Moving On Skiffle en Accentuate The Positive, alsook herwerkingen en duetversies van zijn nummers op New Arrangements and Duets. De meningen over die albums zijn dan ook veelal verdeeld, zoals dat ook het geval was bij What’s It Gonna Take?, zijn laatste plaat met eigen nieuw materiaal die in 2022 verscheen. Met Remembering Now zal dat vast en zeker het geval niet zijn, want Morrison maakt een comeback op het hoogste niveau.
Al bij opener “Down To Joy” voelen we meteen dat Van The Man er weer zin in heeft. Hij zingt weer over geluk en ook de soulvolle muzikale setting is uiterst opbeurend. Achtergrondkoortjes, een aangename portie slidegitaar en gelukzalige blazers zijn de ideale metgezellen voor Morrisons nog steeds fantastische stem. De nukkigheid waar hij om bekend staat lijkt volledig van hem afgespoeld te zijn; iets dat we ook al ondervonden in de Bozar een zestal weken terug, waar de Noord-Ier zelfs even met de slappe lach kampte.
Het wordt zowaar zelfs nog wat gelukzaliger met “If It Wasn’t For Ray”, waarop Morrison op swingende wijze een mooi eerbetoon brengt aan Ray Charles, zoals hij dat op zijn tournee ook al enkele keren deed met zijn versie van diens “What Would I Do Without You“. Het hoeft voor Morrison desalniettemin niet altijd swingend te zijn om zijn blijheid te uiten. Zo neemt hij op “Haven’t Lost My Sense of Wonder”, net zoals zijn voorganger met een heerlijk hammondorgel, met nog evenveel joie de vivre wat gas terug.
Ook de liefde maakt zijn glorieuze rentree met een aanzienlijk deel liefdesliedjes die zowel simpel als hartverwarmend zijn. “Love, Lover And Beloved” is daar de eerste van en niet veel later kondigt de Noord-Ier op het verheffende “Back To Writing Love Songs” met overtuiging en met behulp van filmische strijkers aan dat hij inderdaad weer de liefde gaat bezingen. De daaropvolgende knievallen “The Only Love I Ever Need Is Yours” en “Once In A Lifetime Feelings” voegen meteen de daad bij woord. Vooral die eerste is met zijn knappe melodie een absoluut pareltje.
Eerdergenoemde strijkers zijn ook van grote waarde op “Cutting Corners” dat zonder misschien wat te rechttoe rechtaan zou zijn, maar door strijkers en ook een voortreffelijke saxofoonsolo. Ook de midtempo-ballad “Stomping Ground”, waarop Morrison terugkeert naar de Mystic Avenue uit “She Gives Me Religion”, bevat diezelfde muzikale elementen en dat werkt simpelweg ongelooflijk goed.
Zijn laatste albums werden door velen, meestal ook terecht, te lang bevonden en ook Remembering Now klokt af op een ruim uur, al kunnen we deze keer absoluut niet zeggen dat enkele specifieke nummers overbodig zijn. Naar het einde had onze aandacht wat kunnen afzwakken, maar Morrison heeft daar met onder andere “When The Rains Came” nog een drietal heel sterke nummers geplaatst. Met een tekstuele knipoog naar de openingszin van “Brown Eyed Girl” in de titel kan het eigenlijk niet mislopen. Het is desalniettemin een geheel ander nummer geworden, met het idyllische gehalte van zijn tragere nummers uit de beginjaren van zijn solocarrière.
Titelnummer “Remembering Now” straalt dan weer een bepaalde spanning en dreiging uit, die opbouwt naar een groots muzikaal geluid en een intens crescendo, dat wordt aangedreven door zijn repetitieve zang, pompende drums en dat alomtegenwoordige hammondorgel. Slotnummer “Stretching Out” stretcht met zijn kleine negen minuten de plaat letterlijk een redelijk stuk uit, maar ook dat voelt aan als een instant classic van Morrison, die vaak ook op zijn best is wanneer hij binnen één nummer alle tijdsbesef overboord gooit. Hoe vaker je de strijkers hoort, hoe indringender ze worden en hoe transcenderender het geheel wordt. Remembering Now wordt dan ook gestopt op zijn absolute hoogtepunt.
Er zijn weinig dingen waar een muziekfan gelukkiger van wordt dan een gelukkige Van Morrison, want dan is de beste man vaak ook op zijn beste niveau; zeker wat betreft de eenentwintigste eeuw. Remembering Now staat vol met geluk en liefde, gewikkeld in een deken van hammondorgel en strijkers, maar bovenal die nog steeds fantastische soulstem.
Facebook / Instagram / Website
Ontdek “Stretching Out”, ons favoriete nummer van Lotus in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
