© CPU – Nathan Dobbelaere
Nu elke muzikant tegenwoordig op eigen houtje zijn muziek online kan zetten, is er meer aanbod dan vraag als het gaat om nieuwe releases. Een unieke bandnaam helpt dan om sneller gevonden te worden via zoekmachines en sociale media. Sorry weigert echter duidelijk te zwichten voor marketingtermen als SEO. Ook op muzikaal vlak volgt de Britse groep een eigenzinnige koers binnen indie en postpunk. Het multidisciplinaire vijftal kwam vorig jaar in het vizier van Fontaines D.C., die hen uitnodigde als vaste supportact voor hun shows in het Verenigd Koninkrijk en Ierland afgelopen najaar. Als visitekaartje kan dat tellen, want Chatten en co weten zelf maar al te goed wat het effect is van zo’n podiumplek. Rond diezelfde periode bracht de band “Waxwing” uit, en met het oog op een eigen tour in eigen contreien krijgt dat nu een vervolg.
Voor wie standaard last heeft van vliegangst, is “Jetplane” allesbehalve een plezierige rit. Sorry creëert met donkere synths een beklemmende sfeer, waarbij het angstzweet net niet uitbreekt. Asha Lorenz’ mysterieuze vocalen voegen een soort onderhuidse catchiness toe die eigenlijk niet bedoeld lijkt om te verleiden. Te midden van de experimentele texturen durft de band ook een sample van Guided By Voices binnen te smokkelen — een logische referentie, gezien hun lo-fi esthetiek en grillige charme. Terwijl de baslijnen nerveus op en neer glijden en een knerpende saxofoon de grimmige toon verankert, trekt Sorry abrupt de stekker eruit. Geen zachte landing dus, maar een gecontroleerde crash met stijl.
Facebook / Instagram / Bandcamp
Beluister de singles van de week op onze Spotify.
