© CPU – Stijn Verbruggen
We hebben het wel voor Simple Minds. Het oeuvre is gigantisch en tientallen monsterhits staan op het conto van de Schotten. Jim Kerr is uiteraard nog steeds van de partij en eerlijk gezegd missen we Mel Gaynor, een van de beste drummers sinds mensen in de prehistorie bedachten dat het wel plezant is om met botten van uitgestorven beesten ritmisch op rotsen en houtblokken te slaan. Akkoord, rentenieren is ook wel de moeite, maar Kerr en consoorten hebben toch de studio weer aan de binnenkant bekeken om een nieuwe song in elkaar te boksen. Op 10 december werd een kraakverse documentaire over de band uitgezonden op BBC Scotland en dat wordt dus gevierd met het nieuwe nummer “Your Name In Lights”.
Wat valt er te melden over dat nieuwe schijfje? Kerr zegt dat de huidige band graag eens terug naar de new wave-roots wilde terugkeren en op zich is dat wel gelukt. De sound is er wel, maar jammer genoeg is het maar een vertoning geworden waar we eens goed bij geeuwen. Het synthgeluid(je) is toch wel wat kinderachtig en de zang van Kerr beklijft totaal niet. Kijk, we snappen de bedoeling wel, maar het resultaat is gewoon heel vlak en plat. Mocht Simple Minds hiermee zijn komen aandraven in 1978 voor een platencontract, dan hadden gesloten deuren hun deel geweest. Geeuw! Let op, Simple Minds blijft een fantastische band, maar zelfs grote muzieksterren kunnen al eens iets uitbrengen dat beter in de onderste lade was blijven liggen. Op de radio zullen we het lied nooit horen, dus met onze pantoffels het toestel kapot gooien is niet nodig. Zelf nog eens opzetten doen we ook niet, dus laat het daar maar gewoon bij blijven. Ziezo, dat hebben we dan ook weer gehad. We gaan nog eens een ‘best of’ van de band opleggen. Feest gegarandeerd, nog steeds!
Op 4 juli komt Simple Minds naar de Heilige Weide in Werchter! Op 12 juli is Weert aan de beurt met Bospop.
Facebook / Instagram / X / Website
Beluister de singles van de week op onze Spotify.
Totaal niet eens met de negatieve recensie.
Ben ik een fan, nee dus dat is de reden niet.
Waardeer in de Simpleminds, dat zeker wel.
De nieuwe song is gewoon airplay waard, het is niet hun beste werk, maar zeker wel de moeite waard.
Het klinkt vele malen beter dan alle passieloze uitgeprocedeerde computer based shit van nu.
Dit heeft nog een eigen originele sound.
Dus op mijn beurt is mijn recensie van de recensie rond uit negatief, en terecht naar mijn mening, om de reden die ik aandraag.
Als fan vind ik het leuk om te horen … past bij de toffe stijl van deze groep …
Helemaal eens met deze recensie. Ik ben al heel lang fan van Simple Minds, maar de nieuwe versie van deze band (vanaf Acoustic) kan mij vanaf het begin al niet bekoren. Het voelt voor mij als een krampachtige poging om relevant te blijven.
Wat deze single betreft, ik ben het eens met de recensie. Als je aankondigt dat je teruggaat naar het geluid van Real to Real Cacophony, moet je dat toch enigszins waarmaken. Dat gebeurt hier totaal niet. Ik begrijp niet hoe ze zelf kunnen denken dat het wél zo is, of is dat pure PR?
Mag ik op deze manier een aanpassing doen van mijn vorige bericht? Het eerste zinnetje (Helemaal eens met deze recensie) mag weg. Ik had het een beetje omgevormd, maar deze bleef staan.
Het bericht waar ik naar verwees was nog niet geplaatst. Misschien had ik dat moeten zeggen, nu staat er van mij een nietszeggend bericht. Haal maar weg dan.
Koen zit er boenk op. Simple Minds helaas niét. Het klinkt als iets dat Jim & Charlie al snel snel in elkaar hebben geflanst met protools of dergelijke. Ja, de herkenbare bandsound zit er in. Maar dat maakt het nog geen goed nummer natuurlijk. En waar is de knappe drumsound van Cherisé ?
Deze Simple Minds-fan lust deze slappe koffie niet.
Maar gelukkig bevat het repertoire genoeg juweeltjes, ook uit de recentere jaren trouwens. En ik ga ze voor de 55ste keer live zien komende zomer in Glasgow, dan spelen ze Once Upon A Time volledig, plus andere hits. (27/06/25).
Mark