© Patrick James Fitzroy
Toen de Gallagher-broers hun comeback wereldkundig maakten, gonsde het meteen van de geruchten over de supportacts. Tussen het eindeloze gespeculeer dook ook de naam Automotion op, oftewel de band van de zoon van Liam Gallagher. Tegenstanders van nepotisme moeten elders hun gelijk zoeken. Lennon Gallagher en zijn schoolvriend Jesse Hitchman – beiden zang en gitaar – begonnen in 2020 al aan hun eigen muzikale verhaal. Drummer Otis Eatwell-Hurst en bassist Luke Chin-Joseph voegden zich bij de band na ontmoetingen in de muziekhub The Windmill. Sindsdien vormt Automotion een klassieke fourpiece band. De debuutep Dissolve werd vorige maand nog gepresenteerd op Left of the Dial, waar hun mix van postrock en newwave een goede indruk maakte. Die lijn trekken ze nu door op “Frenzy”.
De groep was een week mee met Gurriers tijdens hun UK-tournee en heeft duidelijk veel opgestoken van de Ierse noisepunkers. “Frenzy” past namelijk perfect in het plaatje van moe zijn van de ellende in de wereld, maar er tegelijk kracht en inspiratie uit halen. De steeds herhalende elektronische beat pompt snel elektriciteit de lucht in. De vervormde stem van Gallagher vult dit naadloos aan, waarna de track op dezelfde spanningshoogte blijft. Een soort gespeelde desinteresse neemt de bovenhand, maar de variëteit komt door het melodieuze gitaarspel. Door de effecten komt er wat noise bij kijken, al gaat het nooit over the top. Automotion houdt zich daarbij aan de regels van het songschrijven. Tijdens de korte samenzang van Gallagher en Hitchman vallen de stempartijen perfect samen, wat het potentieel van het duo benadrukt. Broederschap is immers niet afhankelijk van hetzelfde bloed, maar van gedeelde ervaring.
Facebook / Instagram / Linktree
Beluister de singles van de week op onze Spotify.
