Bathhat, de band van Alex Pascalidis, bracht de voorbije maanden al een aantal singles uit die uiteindelijk in de ep The Closest We Go To Nothing werden gegoten. Met stip vinden we “Drowning In The Park” het mooiste nummer op die verzameling. De frontman heeft het hetzelfde stemgeluid en timbre als Matt Berninger van The National. Er hangt steeds een sfeertje van dreampop rond zijn songs en dat is bij “i’m a loser’ niet anders.
Jammer genoeg is de nieuwe single wel héél monotoon. Pascalidis begint met een vrij saaie gitaarpartij die de volle drie minuten blijft voortkabbelen. Het is dan wel het kabbelen van een heel klein, onbeduidend beekje. De zanger begint aan een klaagzang en we verstaan totaal niet wat de man nu eigenlijk aan het zingen is. Het is eerder gemompel en dat begint na een goede dertig seconden eigenlijk gewoon op de zenuwen te werken. Als de man zo zou praten tegen ons op café, zouden we ons toch verplaatsen naar een andere drankgelegenheid en hopen dat hij niet dat cafeetje komt binnengeslopen. Eerlijk, dit lijkt echt op een hoop gezeur en we hebben er totaal geen boodschap aan. Op het einde van de song begint de man te vertellen, alsof nu het belangrijkste deel van zijn betoog zal volgen. Wij zijn dan al een hele tijd terug thuis en we vrezen dat hij andere cafégangers aan het lastigvallen is met zijn gewauwel. Wij hebben het probleem gewoon uitgezet om nooit meer naar te luisteren.
Beluister de singles van de week op onze Spotify.