© Caspar Swindells
In enkele jaren tijd ontpopte het Britse label Speedy Wunderground zich tot een vaste waarde in de alternatieve rockscene. In nauwe samenwerking met concerthal ‘The Windmill’ lanceerde het label vanuit Zuid-Londen het ene talent na het andere. Enkele voorbeelden zijn Black Country, New Road, Black Midi en Squid, maar de lijst wordt alsmaar langer. Daarnaast produceerde Dan Carey, brein achter het label, al voor Fontaines D.C, Caroline Polachek, Wet Leg en Slowthai. Moreish Idols is een van de nieuwere schakels in het grote Speedy Wunderground-netwerk. Met twee veelbelovende ep’s en enkele sterke singles – luister zeker het noisy pareltje “Chum” – bewezen ze dat ze hun plaats hebben in het rijtje van veelbelovende Wunderground-bands.
Nu zijn ze terug met de nieuwe single “Pale Blue Dot”. Hiervoor doken ze de studio in met Carey zelf. Het producen van dit nummer had, naar eigen zeggen, vele voeten in de aarde tot de producer het hen op een minimalistische manier liet inspelen. Wat overblijft is inderdaad een lichtere versie van een complex nummer, dat vooral samengebonden wordt door een heerlijke baslijn die het tempo dicteert en een enorme urgentie creëert, van meet af aan heb je het gevoel dat het nummer opbouwt naar iets groots. De zachte, maar steeds intenser wordende vocals dragen hier zeker tot bij. Uiteindelijk komt het allemaal samen in een dromerige slotminuut, die niet zou misstaan op Radiohead’s Hail To The Thief. Het is een al bij al brave climax, maar dat hoeft zeker geen probleem te vormen, alleen piekt het bij ons de interesse naar hoe een ‘duivelse krautrock-demon’-versie van dit nummer zou klinken.
Helemaal wegblazen doen de Moreish Idols niet met “Pale Blue Dot”. Niettemin blijft het een interessante single die bevestigt wat de vorige twee ep’s van de Idols al aankondigden: dat het een boeiende band is, die men vooral in het oog moet blijven houden.
Beluister de singles van de week op onze Spotify.
