Vestrock 2024 (Festivaldag 1): Gevestigde waarden

© CPU – Nathan Dobbelaere

Voor festivalvertier voor jong en oud kan je in het eerste weekend van juni traditiegetrouw terecht in het Hulstse Veste, net over de Nederlandse grens. Ondanks dat de weervoorspellingen er niet zo veelbelovend uit zagen, bleek dat in de realiteit heel goed mee te vallen. De organisatie had de grasweide overgoten met schors, zodat we hoe dan ook met natte voetjes van de ene naar de andere tent konden hobbelen. Ook muzikaal durft Vestrock en dat konden we gisteren aan ons lijf ondervinden. Het lokale BUNKER maakte indruk, maar ook The Kooks, STONE en Compact Disk Dummies speelden een vermakelijke show.

BUNKER @ Main Stage

© CPU – Nathan Dobbelaere

De opener van Vestrock 2024 was BUNKER. De band uit Bergen op Zoom won eerder dit jaar de Vestrock Rally en dus was zijn plaats op het podium allesbehalve onverdiend. Met een sound die deed denken aan alles wat de jaren negentig goed maakte in het Britpopgenre, brachten ze vol overtuiging een snedige set. Frontman Joep Wille stond met zijn lederen jas vol attitude de show te spelen, terwijl de rest van de band vol overtuiging de lekkere nummers bracht. Het werd al snel duidelijk dat BUNKER een band is die goed smikkelt van groepen als Oasis en Arctic Monkeys, maar er wel een eigen sfeertje aan geeft. Zo zag je dat het publiek, dat in het zonnetje stond, al lekker genoot van hetgeen het vijftal bracht. Vooraan stond er alvast één fan die zich volledig smeet en dat was ook wel de samenvatting van de set. Smijten, openen en meteen een resem fans overtuigen.

ADF Samski @ Tent

© CPU – Nathan Dobbelaere

Beter laat dan niet. Zo kan je natuurlijk ook terugblikken op het optreden van ADF Samski in een volgelopen Tent van Vestrock. Welgeteld vierentwintig minuten te laat verscheen hij dan toch op het podium. Een echte reden voor zijn late opkomst was er niet en dat maakte de bittere nasmaak voor zijn talrijke fans toch nog iets erger. Welgeteld zes minuten, het equivalent van twee nummers, stond de man op de planken. Aan sfeer was er door de omstandigheden een groot gebrek en ook het geluid klonk verre van wat het had moeten zijn. Dat laatste is vooral de schuld van de egotripper Samski die niet op tijd kwam opdagen en zo niet voldoende tijd nam voor een soundcheck. Een aanfluiting, dat was ADF Samski op Vestrock. Zelden hebben we iemand de organisatie en de fans zo in de steek zien laten als de Rotterdamse rapper. Memorabel was het hoe dan ook, maar dan wel om de foute reden.

Douwe Bob @ Main Stage

© CPU – Nathan Dobbelaere

Douwe Bob was gisteren net zoals het weer dat we tijdens zijn set te verduren kregen: wisselvallig. Het begon nochtans onder een aangenaam zonnetje en ook het mindere geluid was allesbehalve een belemmering voor een luchtig setje. Jammer genoeg werd dat luchtige redelijk snel eentonig en verloor Douwe Bob het publiek stelselmatig. Een fikse bui speelde ook niet bepaald in zijn voordeel, al deelde hij wel in de miserie door mee onder de regendruppels te gaan staan. Nu ja, delen in de miserie staat desondanks niet gelijk aan een goed optreden.

Douwe Bob muteerde toch al gauw in Flauwe Bob en liet het na om met een gebalanceerde keuze aan liedjes sfeer te doen oplaaien in de veste. Dat hij liever de verjaardag van zijn dochter ging vieren droop er vanaf, net zoals de regen die in het laatste deel van zijn set met bakken uit de lucht kwam vallen. Zijn band bleef er ook nogal statisch bij en hun goesting bleef erg binnen de perken. Op Vestrock was het dus een verhaal van weinig esprit, en dat was allesbehalve voldoende om Hulst op een vrijdagnamiddag enthousiast te krijgen.

Fleddy Melculy @ Tent

© CPU – Nathan Dobbelaere

Het is nooit vanzelfsprekend om als Belgische band een Nederlands festival voor je te winnen, maar voor Fleddy Melculy lijkt dat gewoon dagelijkse kost. Terwijl het water uit de lucht bleef storten, vulde de tent zich met meer mensen dan de band wellicht verwacht had. Er werden dan ook geen doekjes om gewonden: van bij het begin smeet de band met vettige, krachtige riffs, waardoor je al even moest bekomen van bij het begin. De slag op onze smoel die Fleddy Melculy ons gaf, was dan ook wel heftig en dat was ook de security niet ontgaan. Het ging er stevig aan toe in de pit en dus legde de beveiliging van Vestrock de pit even stil. Dat ontging ook Fleddy Melculy niet en dus stopte de band met spelen tot ze weer veilig verder konden. Tegen de beveiliging in werd er uiteindelijk toch tot het einde zwaar gemosht met songs als “Niks” en natuurlijk de klassieker “T-shirt van Metallica”. Je kan Fleddy Melculy altijd beschuldigen om net iets te ‘cringe’ te zijn, maar door de manier waarop ze het vol overgave en kracht brengen, blijkt die kritiek niets meer dan jaloezie.

Op zaterdag 22 juni staat Fleddy Melculy op Graspop.

STONE @ Main Stage

© CPU – Nathan Dobbelaere

STONE uit Liverpool was de eerste band op de line-up die het kanaal had overgestoken en al direct merkte je een niveauverschil met voorgaande groepen. Ondanks dat de toeschouwers voor de Main Stage nog steeds niet echt in form waren, smeet het viertal zich wel volledig. De zon die er net doorkwam, kon daar een reden voor zijn, maar als je keek naar hoe Fin Power zich op het podium bewoog, kon je eigenlijk niet anders dan denken dat de rest van het publiek zich te apatisch liet zien. De zanger koos dan ook de personen die wel goesting hadden om zich te smijten uit en riep ze naar voor. Vanaf dan was het hek van de dam. Nummers als “Money (Hope Ain’t Gone)” kwamen nog net iets te vroeg, maar vanaf “If You Wanna” en “Leave It Out” was er aan het publiek gewoon geen houden meer. Al moeten we dit met een korrel zout nemen, want achteraan zat iedereen op het gemak te genieten en bij te praten, terwijl iedereen zich vooraan in de pit gooide. STONE mocht dan misschien niet de beste boeking zijn voor Vestrock, de band bewees wel dat hij een ongeïnteresseerd publiek voor zich kan winnen.

STONE opent op donderdag 4 juli de Main Stage van Rock Werchter.

The Kooks @ Main Stage

© CPU – Nathan Dobbelaere

Dat The Kooks al rond acht uur op het hoofdpodium mocht kruipen, zal hen ook geen goed gedaan hebben, want het leek alsof iedereen op dat uur zich aan een avondmaal waagde. Bijgevolg kon zelfs de grootste fan van de band zich tijdens de show naar de voorste rijen bewegen, maar beter was je er wel van bij het begin bij. Het viertal stak namelijk van wal met “Always Where I Need To Be” uit Konk en zo was de sfeer meteen gezet. In het eerste halfuur werden bijgevolg geen onbekende nummers gespeeld en dat is ook een beetje hoe The Kooks zich tegenwoordig positioneert. De groep speelt in op nostalgische sferen en maakt daar ook het beste van. Nieuwe nummers als “Bad Habit” werden ook gespeeld, maar songs uit de meest recente plaat waren eerder schaars. Ouder werk als “Seaside” of “Ooh La” lieten de weide wel meezingen en uiteindelijk hoef je ook niet meer dan dat te krijgen. Dat besefte de band ook, waarop hij met afsluiter “Naive” nog voor een grote meezinger zorgde. The Kooks teert tegenwoordig meer op hun populair werk, wat op een festival nooit een slecht idee is.

Deze zomer kan je The Kooks op Rock Werchter aan het werk zien op zaterdag 6 juli

Adult DVD @ Kapel

© CPU – Nathan Dobbelaere

Bidden en preken. Zelfs als gelovige heb je een plaats op Vestrock. Desondanks was het Britse Adult DVD lekker orthodox in de Kapel. Met z’n zessen probeerden ze de beperkte oppervlakte optimaal te benutten en een innemende sfeer te creëren. Het aantal mensen in de kapel was hoe dan ook eerder beheersbaar, al duwden ze toch stevig door. De tour de force bracht hen toch naar aardig wat nieuw materiaal en daar waren we allesbehalve rouwig om. Ondanks dat het redelijk onbekend in de oren klonk, bliezen de nieuwe nummers aardig wat energie in de set. De halfvolle Kapel bleef er ondanks de effort eerder luwtjes bij en toonde weinig daadkracht om mee te surfen om de golf van Adult DVD. Enigszins jammer, want het sextet blijft een band die gedragen door een publiek ferme dingen kan realiseren.

San Cisco @ Kapel

San Cisco kan beschreven worden als een verrassende act voor Vestrock. De groep speelde nog nooit op Belgische bodem en dus was de show in Hulst het dichtst waar je als Belgische fan de groep al aan het werk kon zien. De Kapel was dan ook van bij het begin tot de nok gevuld. Meer dan terecht trouwens: het viertal uit Australië speelde namelijk van begin tot einde heel aanstekelijke, catchy indiepoprock en dat sprak iedereen duidelijk aan. Bekendste nummer “Awkward” werd al vroeg in de set gepositioneerd, maar dat wilde niet zeggen dat het goede gevoel of het tempo nadien naar beneden ging. Met nummers als “Too Much Time Together” en “Fred Astaire” werd de speelse sound gewoon behouden. De mooie samenzang van de vier bandleden gaf de songs extra panache en toen er nog iets meer power in de set sloop met een aanhoudend hoog volume, gaven ze ons enkel maar meer redenen om ze eens in België uit te nodigen.

Boef @ Tent

Boef kwam veel te laat opdagen, maar kwam desondanks om te hosselen. Iets na vieren werd iets na negenen, en toch was Vestrock blij dat Boef zijn weg had gevonden naar Hulst. Je kan van controversiële Nederlandse rapper zeggen wat je wil, maar de laatste jaren heeft hij naast een aantal schandalen ook wel best wat hits gemaakt. Een setje van net geen halfuur was dan ook lang genoeg om ons en een volgepakte tent te vermaken. Van “Krantenwijk”, “Miljonair” en uiteraard “Habiba”; de rapper kon rekenen op de vocale steun van heel wat jongeren in Hulst. Boef, geflankeerd door een stevige bodyguard, deed net genoeg moeite om het niet laconiek of nonchalant te laten overkomen. Boef op Vestrock was gewoon Boef man!

De Jeugd van Tegenwoordig @ Main Stage

© CPU – Nathan Dobbelaere

Om tien uur liep het plein al aardig vol voor de tweede headliner van de avond: De Jeugd Van Tegenwoordig. De band kon dat wel appreciëren en opende met enkele dikke schijven na elkaar, waaronder “Tante Lien”. Het publiek deed vol enthousiasme mee, waardoor het niet uitmaakte dat het geheel een beetje lusteloos gebracht werd. Het leek alsof de mannen van De Jeugd er niet helemaal zin in hadden. Dat sijpelde na een tijdje door naar het publiek want na “Watskeburt?!” viel ook dat wat stil. Er werd wel gedanst en bewogen, maar niet uit vol enthousiasme. “Sterrenstof” was een uitschieter tijdens een anders matig optreden. Het volledige publiek zong uit volle borst mee tot de laatste zin. Alle woorden weergalmden over het volledige plein. We concluderen dat iedereen zich tijdens het optreden van De Jeugd Van Tegenwoordig zeker geamuseerd had, maar over het algemeen werd het geheel te matig gebracht waardoor De Jeugd Van Tegenwoordig toch niet meer de reputatie van vroeger onderhield.

De Jeugd van Tegenwoordig speelt deze zomer o.a. nog op Cactus Festival en in OLT. De volledige lijst met shows vind je op hun website.

Compact Disk Dummies @ Vestrock

© CPU – Nathan Dobbelaere

Compact Disk Dummies schuimt deze zomer ook enkele Nederlandse festivals af, waaronder dus gisteren ook Vestrock. Als afsluiter van de Tent hadden ze geen gemakkelijke opdracht, maar ze hebben uiteraard het metier om het publiek al snel aan hun kant te krijgen. Beginnen deden de heren met “There’s No Sex Without You”, wat eigenlijk een ideale start was om het Nederlandse ijs te breken. Lennert Coorevits dook herhaaldelijk het publiek in en kreeg de menigte op die manier nog iets sneller mee bij “Cry for Me”. De set ging in een stijgende lijn en bouwde ook mooi op richting een extatisch einde. Tussendoor waren “I Remember” en “Girls Keep Drinking” twee goede prijsbeesten, maar het dak ging er pas tijdens slotakkoord “The Reeling” helemaal af. Geen crowdsurfende Coorevits deze keer, maar wel een uitgelaten sfeer in het publiek. Een al bij al zeer solide show waar het Vestrock-publiek wel raad mee wist.

Deze zomer kan je Compact Disk Dummies op heel wat festivals aan het werk zien, een volledige lijst met data vind je hier.

The Clockworks @ Kapel

© CPU – Nathan Dobbelaere

Waar de Kapel op Vestrock garant staat voor toekomstig talent, was The Clockworks toch wel het talent dat het meest in het oog sprong. Het debuut van de band, dat vorig jaar verscheen, werd door heel wat media opgepikt en in België speelden ze zelfs in een nagenoeg uitverkochte AB Box. Het was dan ook frappant om ze te zien voor een kleiner publiek in een kleiner tentje, maar dat wilde niet zeggen dat ze hun energie lieten zakken. Van bij het begin werd duidelijk dat de Ieren zich gewoon gingen smijten en daarmee bewezen ze ook dat ze muzikaal heel wat goud in handen hadden. Het was weliswaar jammer dat niemand zich echt liet omarmen door de sound, want gedurende de volledige set bleef iedereen nogal apathisch staan. Desalniettemin bleef de band zich smijten en trok hij zich daar niets van aan. Zoals gewoonlijk ging het naar het eind zelfs nog een tandje hoger met een song als “Enough Is Never Enough”. De zaal bleef er braaf bij staan, maar wij zagen wel een band die alleen maar beter wordt.

Op 4 juli speelt The Clockworks op Rock Werchter.

Paul Elstak @ Main Stage

Het slotstuk van de avond was typisch Nederlands. Dj van dienst was de legendarische Paul Elstak. De gabberlegende vloog er onmiddellijk in. Hij begon met “Rainbow In The Sky” en dan ging het tempo enkel maar omhoog, we schatten rond 160 beats per minuut. Het publiek ging onmiddellijk aan het springen. De harde kicks werden afgewisseld door melodieuzere synthlijnen, maar waar het bij Paul Elstak vooral om gaat, dat is het hakken. Dat begreep het publiek duidelijk, want overal waar we wandelden, zagen we jongeren en minder jongeren aan het hakken. Paul Elstak werd op het podium vergezeld van drie dames en een gast in gabberoutfit die het publiek opzweepten en meetrokken in de sfeer. Toen er een remix kwam van “Wonderwall” werd er luidkeels meegezongen, maar het hoogtepunt was voor ons toch wel “Forever Young”. Het publiek zong uit volle borst mee alsof het de laatste avond was. Een betere afsluiter dan Paul Elstak had Vestrock niet kunnen vinden.