Dat vroeger alles beter was, wordt wel vaak gezegd, maar wanneer het op muziek aankomt zou het wel eens zeer goed kunnen zijn dat de broeders D’Addario ooit al eens iets gelijkaardigs hebben gezegd. Met hun band The Lemon Twigs maken de broers muziek zoals de beste bands dat in de jaren zestig en zeventig deden. Van The Beach Boys tot The Beatles en van Big Star tot Todd Rundgren; van allemaal keren hun hoogdagen terug in de vorm van de muziek van The Lemon Twigs. Ook op de nieuwste langspeler, die het vorig jaar verschenen Everything Harmony opvolgt is dat niet anders, maar wel gewoon nog beter.
A Dream Is All We Know opent met “My Golden Years” meteen met een klepper van formaat, die door de zoete en meeslepende harmonieën al meteen aan The Beach Boys doet denken. Toch steekt de band er altijd wel genoeg eigenheid in om te kunnen horen dat we wel degelijk naar The Lemon Twigs aan het luisteren zijn, of het nu door middel van de wat ruigere vocals is richting het einde of de modernere klanken die uit de synths komen tijdens “They Don’t Know To Fall In Place”.
Ook The Beatles komen voorbij, met “Church Bells” dat net zo goed op Rubber Soul had kunnen staan. Enkel en alleen al de manier waarop ‘love’ gezongen wordt tijdens de eerste zin doet denken aan John Lennon en daar komt dan halverwege nog een snelle akoestische gitaarsolo bij die doet denken aan de pianosolo van op “In My Life”. Tekstueel zit het nummer ook net zoals het merendeel van de plaat heerlijk en eenvoudig in elkaar, zonder daarbij ook maar op enig moment te simpel te zijn. Zinnen als ‘so many beautiful people, but you’re who I’m thinking of’ zijn op papier niet de grootste verzen, maar komen wel perfect tot leven door de heerlijke harmonieën en het sfeertje van gelukzaligheid dat er omheen hangt.
Teveel klefheid zou misschien ook te veel van het goede geweest zijn, al komt The Lemon Twigs daar net als de bands waarbij het de stroop haalde wel mee weg. Gelukkig is er wel de subtiele afwisseling die wordt geboden door nummers als “Sweet Vibration”, dat ondanks de opwekkende piano en de nog steeds zachte vocals wat meer panache brengt door de net wat meer aanwezige drums en de intensiviteit waarmee de strijkers zich manifesteren.
Daartussen staan ook nog eens nummers zoals “In The Eyes Of The Girl”, die niet zo krachtig zijn in hun opwekkendheid, maar eerder iets logs en slepends hebben, wat dan weer een ander licht schijnt op de samenzang. Denk daarbij bijvoorbeeld aan – vergeef ons voor de zoveelste vergelijking – “In My Room” van The Beach Boys. Toch is The Lemon Twigs wel op zijn allerbest wanneer het echt groots uitpakt, zoals de band ook doet op “How Can I Love Her More“, dat mede door de blazers een muzikale gelaagdheid krijgt om u tegen te zeggen. Reken daar nog het krachtige en tegelijk ook nog steeds zachte refrein bij en je hebt het ultieme bewijs van de grenzeloze muzikaliteit van de broeders D’Addario.
Naar het einde toe wordt dan nog eens wat meer de kaart van de rockmuziek getrokken met “Pepermint Roses”, waar deze keer de schaduw van The Beatles in ten tijde van Revolver overheen hangt. Deze keer komt de eigenheid van The Lemon Twigs erbij door een haast spookachtige synth, die net zoals alles wat de band op dit album demonstreert gewoon uiterst catchy is. Afsluiter “Rock On (Over and Over)” is zoals de titel al doet vermoeden ook een onvervalste rocker, waarin geflirt wordt met de hoogdagen van de glamrockers zoals T. Rex en Slade, zij het dan wel met de eeuwig in harmonie weerklinkende vocals van de D’Addarios erbovenop.
A Dream Is All We Know is zonder meer het beste album dat The Lemon Twigs al heeft voortgebracht, met simpelweg twaalf steengoede en aanstekelijke nummers die doorspekt zijn met invloeden van grootheden uit de sixties en hier en daar ook de vroege seventies. Let er wel op dat we het over invloeden hebben, want The Lemon Twigs is alles behalve een pastiche van zijn voorbeelden, maar wel een band die het allerbeste uit een hele muzieklichting heeft genomen en er zijn eigen ding mee gedaan heeft.
Op 17 september staat The Lemon Twigs in de Botanique, waar ze gerust het nieuwe album integraal mogen brengen.
Facebook / Instagram / X (Twitter)
Ontdek “How Can I Love Her More”, ons favoriete nummer van All Dream Is All We Know, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
