Julia Shapiro, Lydia Lund, Annie Truscott en Gretchen Grimm smeedden een hechte vriendschapsband in hun studententijd. Samen begonnen ze wat aan te klooien met muziek om de examenstress te vergeten. Ze leerden elk een instrument beheersen en richtten Chastity Belt op in 2010. Eenmaal afgestudeerd kwam in 2013 het eerste album No Regerts. Vanaf de start hanteerden de vrienden de strategie om de wereld die jonge vrouwen niet serieus neemt zelf met humor te benaderen, eerst weinig subtiel met nummers zoals “Nip Slip” en “Giant (Vagina)”, later met zelfrelativerende grappen bij hun steeds introspectievere teksten. Chastity Belt heeft ondertussen zijn niche gevonden met vrolijk-weemoedige indierock die stevig verankerd is in de muziekscene van Seattle.
Het vijfde album Live Laugh Love werd in drie delen opgenomen, verspreid over drie jaar. Chastity Belt werkt steeds erg collaboratief aan de teksten en muziek, zonder al te strikte rollen. De groep brengt de tongue-in-cheek titel in beeld via de videoclip van de eerste single “Hollow”. Daarin doen de bandleden zich voor als schoonheids- en gezondheidsinfluencers, terwijl elk voorwerp rond hen is bedrukt met lege Pinterestcitaten in krullerige letters (‘It’s a vibe!’). Het is een manier voor Chastity Belt om de draak te steken met moderne uitingen van de vrouwelijke genderrol, net zoals vroeger op “Cool Slut”. Daartegenover zijn de songteksten op het album net heel persoonlijk en leggen ze een soort existentialistische onrust bloot.
Aanvaarding voor hoe het leven (niet) is gelopen is een centraal thema op Live Laugh Love. “Hollow” gaat over de wil om te veranderen, zonder tot actie te kunnen overgaan. ‘Waiting for some sign / Wasting time’ zingt Julia Shapiro in het refrein dat snel bijblijft. In tegenstelling tot de tekst klinkt de getokkelde melodie licht en hoopvol. ‘I’ve spent so much time with my head up in the clouds’, gaat het door op het volgende nummer “Funny”. Het neigt wat naar folk door de linkerhand die hoorbaar over de snaren glijdt tussen de akkoorden. “It’s Cool” snijdt dezelfde thematiek aan, hoewel de frustratie om de stilstand snel wordt weggewuifd: ‘All that time I had is gone […] Waiting’s just my game / I’m not that devastated […] It’s cool’.
De lijzige manier van zingen herinnert op verscheidene nummers aan Elliott Smiths stijl. Die was ook een sterkere verhalenverteller dan zanger. Hoewel Chastity Belts gitaarspel niet even inventief is als dat van Smith, is de organische klankkleur van de instrumenten evengoed een mooie gelijkenis. De heldere melodieën laten straaltjes zonlicht toe. Die zijn nodig om te vermijden dat de nonchalante zangstijl doorslaat naar zeurderig.
Enkele keren kiest Chastity Belt voor een donkerdere toon. Het beste voorbeeld is het intrigerende “Tethered”, dat klinkt als vroege shoegaze à la My Bloody Valentine. “Kool-Aid” ligt in hetzelfde straatje. Hierop neemt bassist Annie Truscott voor het eerst de hoofdzang voor hun rekening. Zo is Live Laugh Love het eerste album waarop de vier leden in deze rol te horen zijn.
Chastity Belts muziek klinkt altijd wat nostalgisch. Ze wekt het gevoel op van de laatste dagen van augustus wanneer je nog alles uit de zomer wilt halen, maar je al een beetje rouwt om het einde van het seizoen. Bij “I-90 Bridge” maakte drumster Gretchen Grimm een stemmige videoclip door vanop de fiets Seattle te filmen met een camcorder. Het resultaat baadt in dezelfde jaren ‘90-sfeer als het nummer zelf. Het loont trouwens de moeite om aandachtig naar de tekst te luisteren, deze keer met gitariste Lydia Lund aan de microfoon. Ze waarschuwt iemand die al een vriendin heeft om niet bij haar in bed te kruipen: ‘Tell your girlfriend she’s got nothing to fear / I’m set in my head / my body’s a different story’.
Humor blijft namelijk Chastity Belts geheime wapen. De grap zit vaak tussen de lijnen verstopt, zoals de geladen stilte in “Clumsy” tussen de twee delen: ‘I don’t wanna be a bitch but / I think you need to grow up’. De groep speelt niet alleen in de albumtitel met clichés, die dankzij hun eenvoud makkelijk de werkelijkheid verhullen. Zo is er in “Blue” het scherpe contrast tussen ‘Man, it feels good to be alive’ en het eerlijker klinkende ‘Faking it big time’ twee zinnen ervoor. ‘I gotta get off the internet’ voegt Julia Shapiro er droog aan toe.
Chastity Belt is geen groep van het grote gebaar. Live Laugh Love is subtiel in zijn humor en geluid, herkenbaar in zijn rusteloosheid en zelfreflectie. Op die manier sluiten de bandleden de luisteraar mee in hun vriendengroep. Terwijl de poppy nummers zoals “Hollow” en “Blue” snel blijven hangen, hebben andere iets meer tijd nodig om zich aan je te hechten. Maar Live Laugh Love verdient die tijd. Alleen al als aansporing om overal de humor van in te blijven zien. Chastity Belt live zien kan op 6 juni in Botanique of de dag erna op Best Kept Secret.
Website / Instagram / Facebook
Ontdek “Blue”, ons favoriete nummer van Live Laugh Love in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
