LiveRecensies

Griff @ Botanique (Orangerie): Voorzichtige popshow

© CPU Academy – Irene Van Impe

Griff mag dan wel net naast de titel BBC Sound of 2021 gegrepen hebben, toch lijkt het al een tijdje de goede weg op te gaan met de carrière van de twintiger. Zo bracht ze datzelfde jaar haar debuut-ep One Foot In Front Of The Other uit en mocht ze later ook mee op tour met onder meer Ed Sheeran, Dua Lipa en Coldplay. Met “Vertigo” bleek Griff een volgende pophit vast te hebben en het recentere “Miss Me Too” lijkt in dezelfde voetstappen te treden. Kortom, 2024 zou weleens het jaar van de Britse kunnen worden en een paar honderd gelukkige fans mochten dat live meemaken in de Orangerie van de Botanique.

Nog niet zo heel lang geleden mocht de Brusselse concertzaal het bordje ‘uitverkocht’ bovenhalen voor het concert van Griff. Voor het zover was, kregen we eerst nog muziek voorgeschoteld van CXLOE. De Australische nam in eigen land deel aan X-Factor en brengt in mei haar debuutalbum Shiny New Thing uit. Een bombastisch geluid kondigde haar komst aan, waardoor onze verwachtingen meteen aangescherpt werden. De fijne popliedjes leken bij momenten weggelopen te zijn uit 2010, maar helaas gooide de technische kant van het verhaal roet in het eten. We leken te vissen naar een herkenbaar geluid, maar raakten de weg iets te vaak kwijt. Jammer, want op vlak van performance viel er niks aan te merken op CXLOE. Ze bewoog vol enthousiasme van de ene uithoek van het podium naar de andere en probeerde daar ook het publiek bij te betrekken. Voor de gelegenheid haalde ze “Show You” van onder het stof. De Australische vertelde dat ze dat al twee jaar niet meer had gespeeld, maar aangezien dat het favoriete nummer van Griff is, werd een uitzondering gemaakt. Met “Shapeshifter” probeerde ze het geheel nog wat op te krikken, maar helaas was ze onze aandacht tegen die tijd al kwijt en onthouden we CXLOE door een samenloop van omstandigheden als een matige popact die Australië moeiteloos zou kunnen vertegenwoordigen op het songfestival.

© CPU Academy – Irene Van Impe

Het geduld van een overvolle Orangerie werd even op de proef gesteld, maar iets over negen verscheen Griff plots met een graffitispuitbus in de hand ten tonele. Eigenhandig vervolledigde ze het doek met tourdata en eenmaal ‘Brussels – 21/03’ te zien was, kon de avond écht beginnen. De Britse haalt meteen haar grootste hit boven om de aandacht van het publiek te trekken. “Black Hole” moest de motor in gang zetten, maar leek eerder op een valse start door de doffe geluidsmix en ook de vermoeidheid van het touren leek Griff parten te spelen. Ze had namelijk een paar songs nodig om er echt in te komen en groef diep naar energie. Ook het publiek speelde daarin een grote rol, want de aanwezigen leken eerder op bijzonder passieve manier van het concert te genieten.

Voor de gelegenheid moest Griff het zonder Sigrid doen op “Head On Fire”, maar de song wist wel een eerste hoogtepunt te creëren. Eindelijk kregen we een dynamische popshow te zien en toonde Griff haar potentieel. Niet dat we dat nog niet zagen, want de songs zaten goed in elkaar en ook vocaal klonk het allemaal prima. De verschillende instrumenten raakten naarmate de avond vorderde ook meer in balans, maar chemie tussen de muzikanten was er dan weer niet. Misschien was dat wel de reden waarom het allemaal een beetje te vlak voelde en serieus wat peper kon gebruiken.

© CPU Academy – Irene Van Impe

In een poging de sfeer op te krikken, begaf Griff zich naar de geïmproviseerde b-stage. Temidden van het publiek kregen we enkele songs in een kleinere versie te horen en hoewel de track die op de achtergrond meeliep een ietwat vreemde toets aan het geheel gaf, wist de Britse ons met het emotioneel geladen “Earl Grey Tea” aangenaam te verrassen. Het intieme moment zorgde ervoor dat we Griff weer even zagen als een doodgewone twintiger, maar dan met bakken talent. Vooral achter de piano, met “Good Stuff” wist ze dat waar te maken. Alweer werd er lichtjes op onze traanklieren gewerkt, maar gelukkig wisten we het droog te houden. Veel tijd om stil te staan bij wat er gebeurde, was er namelijk niet. Maar liefst zeventien songs moesten de revue passeren in iets meer dan een uur tijd en dus was het vooral een kwestie van de songs slim aan elkaar te rijgen.

Het laatste deel van de show kon in twee blokken opgedeeld worden. Eerst kregen we een paar nieuwe songs te horen van een nieuwe ep die volgende maand verschijnt en waarop Griff beloofde haar gebroken hart op energiekere manier te brengen. “Hole In My Pocket” circuleerde al enkele dagen op sociale media, maar wist ons live niet helemaal te overtuigen. We konden onze vinger niet meteen leggen op waar dat dan aan lag, maar een algemeen gevoel dat we het allemaal al gehoord hadden, overviel ons steeds meer. “Cycles” pakte een stuk beter uit voor Griff en dat met de hulp van Mura Masa. Een vocoder en nog wat gekke productionele kunstjes zorgden ervoor dat we eindelijk onze goed ingeoefende danspasjes even konden uitproberen. Voor we het goed en wel beseften werd echter de eindsprint ingezet en die bestond uit drie recente singles. “Miss Me Too” en “Vertigo” probeerden de Orangerie uit haar voegen te doen barsten, maar kleurden iets te veel binnen de lijntjes, waardoor “Astronaut” niet meteen de gedroomde afsluiter was.

© CPU Academy – Irene Van Impe

Luidkeels meebrullen met Griff zat er helaas niet in in Brussel en dat hebben we – zo blijkt achteraf – toch wel gemist. De Britse staat gekend om haar fijne popsongs, maar wist ons live niet altijd evenveel te overtuigen. De ietwat vlakke show zorgde er dan ook voor dat we met gemengde gevoelens huiswaarts keren. Een iets kortere, scherpere setlist en wat meer connectie met de mensen waarmee ze het podium deelt, zouden de jonge artieste al een eind op weg helpen. Toch kunnen we stellen dat de aanwezigen zich gelukkig mogen prijzen, want de kans dat we Griff nog een keer in zo’n kleine zaal aan het werk zullen kunnen zien, lijkt ons eerder klein.

Setlist:

Black Hole
Walk
Heart of Gold
Head on Fire
One Night
Shade of Yellow
Earl Grey Tea
So Fast
Good Stuff
Into The Walls
19th Hour
Hole In My Pocket
Pillow In My Arms
Cycles
Miss Me Too
Vertigo
Astronaut

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

678 posts

About author
Dansende Beer met een hart voor Scandinavische popmuziek, sad girl music (lees: Phoebe Bridgers) en Franstalige dingen.
Articles
Related posts
FeaturesInterviews

Interview Griff: 'We zijn allemaal verslaafd aan liefde'

De Britse Griff greep – nogal onterecht – net naast de titel van BBC Sound of 2021, maar inmiddels timmert ze aan…
LiveRecensies

Psychedelic Porn Crumpets @ Botanique (Orangerie): Stomend riffvuur

Nadat Psychedelic Porn Crumpets begin maart zijn Europese tour na enkele data moest afzeggen doordat de frontman gebeten werd door een hond,…
LiveRecensies

Infinity Song @ Botanique (Orangerie): Swingend familiefeestje

De tofste, muzikale familie sinds de familie von Trapp, dat moeten wel de gebroeders en zusters Boyd zijn. Hun bandnaam Infinity Song…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.