© CPU – Fleur De Backer (Archief)
Deze zomer staat CHARLOT op Lowlands, maar voor het zover is mag de Nederlandse nog even in intiemere setting haar muziek tot bij de fans brengen. We leerden de singer-songwriter kennen toen de wereld op slot ging, maar desondanks hebben we toch eerder warme herinneringen aan “Better When It’s Dark“. De song bleek de voorbode voor nog heel wat duistere, verslavende popliedjes die er kwamen in de vorm van debuut-ep Darker Than The Moon. Inmiddels lijkt de artieste aan een nieuw project te werken en hoewel daar nog heel wat vraagtekens rond handen, konden we in de Antwerpse Amor al genieten van wat nieuw materiaal tijdens de eerste eigen show van CHARLOT op Belgische bodem.
In een uitverkochte Amor mocht de Nederlandse band CHARLOT zich voor het eerst zonder steunpilaar aan het Belgische publiek bewijzen. De jongste jaren zagen we de band namelijk met enige regelmaat opduiken in het voorprogramma van Froukje, waardoor ze al een bescheiden fanbase opbouwde in ons land. Omstreeks negen uur doofden de lichten van een rumoerige Amor, waarna “Kaleidoscope” het startschot vormde. De krachtige song werd bijzonder klein ingezet waardoor de focus al meteen op de indrukwekkende stem van zangeres Lotte Mulder kwam te liggen. Live werd het nummer voorzien van meer details en werd er gespeeld met stilte en tempo. Dat zorgde al gauw voor een boeiend luisterspel, waar de aanwezigen vol bewondering naar keken.
Het ingetogen begin zette ons even op het verkeerde pad, want van zodra de volledige band het podium bevolkte, werden we meegezogen in een wereld van duistere bassen en verleidelijke synths. Al vanaf het prille begin in 2020 pakte CHARLOT uit met liedjes die zich afspelen in een glinsterende, mysterieuze wereld en dat bleek live niet anders te zijn. Met “Cosmic Connections” werd een volle sound geëtaleerd die de aanwezigen voorzichtig aan het dansen bracht. Dat de rijk gearrangeerde song live van een soort extra dimensie voorzien werden, bracht het geheel naar een hoger niveau. Instrumentale intermezzo’s vol pulserende beats en dansbare melodieën deden ons dagdromen over een volle festivalweide die CHARLOT langzaam maar zeker tot leven wekte.
Hier en daar kregen we wat nieuw materiaal te horen en ook dat viel bijzonder goed in de smaak. “watsu” voelde aanvankelijk als een donkere passage in een onderwaterwereld, maar naarmate de song evolueerde, bloeide het geheel open richting een grootse elektropopcompositie. Dat gebeurde doorheen de set steeds vaker en daardoor leek het even alsof we het verdere verloop van de avond in onze denkbeeldige glazen bol konden zien. Niets bleek echter minder waar toen debuutsingle “Better When It’s Dark” de eindsprint inzette. Een lang uitgesponnen versie van het nummer bracht zelfs de meest verlegen zielen in het publiek aan het dansen en wist ook ons omver te blazen. De song gaat namelijk al een tijdje mee en vaak zie je dat er dan al gauw voor de makkelijkste weg gekozen wordt. Dat bleek bij CHARLOT niet het geval te zijn, want niet alleen frontvrouw Lotte Mulder, maar ook haar bandleden gaven op elk moment het beste van zichzelf, waardoor we getuige waren van een energieke, overtuigende show.
In een klein uurtje tijd deed CHARLOT ons proeven van duistere elektropop met een dansbaar randje. De veelzijdige stem van Lotte Mulder vervulde onbetwistbaar de hoofdrol, maar alles errond zorgde voor kleur, dimensie en textuur. We werden dan ook moeiteloos overtuigd en kijken samen met de rest van het publiek uit naar wat de Nederlandse formatie nog voor ons in petto heeft.
Setlist:
Kaleidoscope
Cosmic Connections
Nightblind
Alienated
To Love
Caged Birds
New Year’s Song
watsu
Lovely
Underground
Better When It’s Dark
Bloody & Bowed
