YONAKA @ Ancienne Belgique (AB Club): Plezant lederen jasje

Zwarte T-shirts en getatoeëerde armen ten top gisterenavond op de bovenverdieping van de Ancienne Belgique, want YONAKA zakte voor het eerst sinds een paar jaar nog eens af naar ons land. De ‘Creatures’ waren daar maar al te blij om, want hun favoriete band had met Welcome To My House en een handvol recente singles weer heel wat nieuw materiaal voor te stellen aan haar Belgische fans. De AB Club was het toneel van de eerste Europese stop, maar hoe je het ook draait of keert: het drietal uit het Verenigd Koninkrijk is in onze contreien bijlange niet zo groot als binnen de eigen landsgrenzen. Daarom werden er zowaar twee voorprogramma’s opgetrommeld, die misschien wel dezelfde populariteit genieten als de hoofdact. Een triple bill of een lang uitgesponnen avond? De waarheid lag zoals zo vaak ergens in het midden.

Van de Jupiler Stage van Graspop Metal Meeting naar de AB Club; het bleek voor Mimi Barks een kleine stap. Dat betekende daarentegen niet dat haar muziek in een kleinere setting beter werkte. Haar theatraliteit had ze overigens ook niet verloren, want getooid in een lange lederen jas, gekleurde lenzen en bivakmuts vol pinnen vloog ze als een wervelwind over het podium. Het jammere was dan al snel dat de beats van haar dj – want nu-metal kan blijkbaar zonder band – haar stem zo hard overstemden, dat haar screams amper te horen waren. Meer zelfs, de muziek stond tout court gewoon onaangenaam luid. Haar microfoon viel daardoor regelmatig uit, wat een passief agressieve zangeres opleverde. Haar vlam sloeg dan ook slechts met mondjesmaat over en, mede doordat alle nummers wel heel erg op elkaar leken, was haar set voorbij voor we het beseften. Weinig variatie, maar wel veel energie en veel lawaai; Mimi Barks maakte in elk geval indruk. Of dat daarom per se een goeie was, durven we niet zeggen.

Van een beetje theatraliteit was ook tweede support NOISY niet vies, daar de band opkwam met veel bombast, zonnebrillen en zelfs een vlag. De groep speelde voor het eerst in Brussel en had dat naar eigen zeggen gevierd door stevig in de Belgische pinten te vliegen. Dat vertaalde zich in een overdonderde energie-explosie, te beginnen met een frontman die nog voor het eerste nummer vroeg om een moshpit. Die kwam er uiteindelijk niet echt, maar het was wel het startschot van een uiterst plezant halfuurtje waarin zanger Cody Matthews de hoofdrol opeiste. Vuistjes, duimpjes, mopjes en de vraag naar lichtjes om ‘te zien hoe lelijk hij al dan niet was’. Een man van het volk, en dat werkte aanstekelijk, want het zorgde er in combinatie met de mix van rock, drum-‘n-bass en jungle voor dat de Club geleidelijk aan begon mee te springen. Zo nu en dan voelde het allemaal afgelikt en zelfs een beetje cringe aan, maar het werkte wel. Uiteindelijk dook Matthews nog in de moshpit, wat de plezante cirkel helemaal rond maakte. Een fijne eerste voet op Belgische bodem dus, die van NOISY.

Tegen half tien was het dan eindelijk de beurt aan de hoofdact van de avond, en die had geen gekkigheden nodig om op een enthousiast publiek te rekenen. Opener “By The Time You’re Reading This” gaf er meteen een lap op, frontvrouw Theresa Jarvis maakte zich binnen de paar seconden bijzonder geliefd bij de voorste rijen dankzij haar vriendelijk charisma. Het was langs de andere kant ook daardoor dat de furiositeit die de band aan de man wilde brengen ook wat afgelikt overkwam. YONAKA, en zéker gitarist George Werbrouck-Edwards, gedroeg zich veel ruiger dan de muziek effectief klonk, al nam dat niet weg dat het allemaal erg strak in elkaar zat.

De stem van Jarvis bleek daarin het allerbelangrijkst, want niet alleen zoog de frontvrouw sowieso alle aandacht naar zich toe, ze kon daarbij ook nog eens een stukje zingen. In “Ordinary” pakte ze daar, begeleid door een strakke lichtshow, een eerste keer echt mee uit, niet veel later ging ze in “Hands Off My Money” ook nog eens aan het rappen. Verschillende facetten van YONAKA dus, maar emo blijft de rode draad. Zodoende werd er vanzelfsprekend gebruik gemaakt van de clichés rond paniekaanvallen, jezelf kunnen zijn en groeien als persoon. Natuurlijk allesbehalve onbelangrijk, maar de Britten bleven misschien iets te veel uit dat vaatje tappen. De muziek in de buik van de set leende zich daar ook wel perfect toe: “PANIC” liet wat melancholie toe, “Give Me My Halo” werd akoestisch gebracht.

We zaten op dat moment zo’n dik halfuur ver, maar toen kwam nogal onverwachts het nieuws dat er al nummers geschrapt moesten worden en er nog maar vier zouden volgen wegens tijdsgebrek. Best vreemd, zeker aangezien er uiteindelijk nog vijf songs werden gespeeld en de band het na een klein uurtje al voor bekeken hield. Gelukkig zat het grootste venijn ‘m echter wel in de staart, te beginnen met “PREDATOR”. De recentste single stak het vuur terug aan de lont, met een moshpitje tot gevolg. Het daaropvolgende “Clique” trok die lijn door, waarna YONAKA met “Rockstar” terugkeerde naar de begindagen. Een sitdown toonde nog eens aan dat het echt wel plezant was, al was het opvallendste toch vooral het feit dat “Seize The Power” vlak daarna de evolutie in sound van de Britten aantoonde: van leuke indierock tot iets ruwers, elektronischers en harders.

Nadat twee fans zich samen met Jarvis mochten uitleven op laatstgenoemde nummer, trok YONAKA zich alweer terug richting de backstage. In iets minder dan een uurtje bracht de band een greep uit haar oeuvre, waarin zowel de stem van de frontvrouw als zelfliefde de rode draad bleken. De Britten denderden als een sneltrein tussen hard en iets minder hard, maar bleven altijd hun eerlijke zelve. Een avond vol interactie en plezier, maar langs de andere kant ook wel met wat afgelikte en cringe momentjes. Dat stoorde over het algemeen gezien echter nooit; sterker nog, het paste wel bij de act. Ons avondje emo bleek met andere woorden een tof begin van het weekend.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:

By The Time You’re Reading This
Greedy
Punch Bag
Ordinary
Creature
Hands Off My Money
PANIC
Lose Our Heads
Call Me a Saint
Give Me My Halo
Welcome To My House
PREDATOR
Clique
Rockstar
Seize The Power