Noorderslag 2024: Het ei in de bal

Nadat al het Europese talent het drie dagen voor het zeggen had, staat Noorderslag volgeboekt met zowel talentvolle als klinkende Nederlandse acts. Elke zaal van de Oosterpoort werd optimaal benut, waardoor we een goed zicht kregen van wat er leeft bij onze Noorderburen. In het Groningse concertcomplex waren de eierballen ver zoek, totdat we beseften dat Eurosonic de krokante laag was om buitenstaanders te prikkelen, terwijl Noorderslag het smaakvolle ei was dat enkel mits doorverzettingsvermogen te proeven was.

Hiqpy @ Oosterpoort – Nieuw Nederlands Peil

Het heeft niet veel zin om op de streamingplatformen te zoeken naar Hiqpy. De band rond frontvrouw Abir Hamam gaat voorlopig enkel over de tongen wegens een solide livestatus. Hiqpy was vorig jaar namelijk een van de blikvangers van de Popronde, het Nederlands equivalent van Sound Track, en dan kan het snel gaan. Het was daardoor een onbegrijpelijke keuze dat de vierkoppige rockgroep slechts vijftien minuten toebedeeld kreeg. Maar Hamam en haar bandmakkers lieten dat niet aan hun hart komen. Ze speelden professioneel door alsof ze een van de topacts van Noorderslag waren. Gedurende het kwartier gingen ze in vogelvlucht door alle gitaargenres die de jaren ’90 sierlijk kleurden: grunge, shoegaze, lo-fi… Het lijkt ons een kwestie van tijd vooraleer Hiqpy de weg naar onze radiozenders en clubs zal vinden.

ROSEYE @ Oosterpoort – Kunstpunt

ROSEYE is het soulvolle jazzproject van zangeres Tallulah Rose. Rose en haar ensemble lieten niets aan het toeval over. Het warm klankbad liep soms over door te veel noten, maar dan draaide de zangeres de kraan dicht met een fluwelen handschoen. Wanneer alles op temperatuur kwam, zaten we goed voor een dik halfuur aan loungy luisterplezier. Drie dagen Eurosonic zette ons niet in koude kleren, al zorgde ROSEYE ervoor dat we nu gewoon eens mochten ontspannen. De keuze om jazz te programmeren, was echter gewaagd. Vooraan de zaal was het publiek aandachtig. Eenmaal we achteraan een kijkje namen, achtten verschillende concertgangers het nodig om een praatje te slaan. Dat was zonde, want de ‘energetic journey’ waar ROSEYE zich bevond, had ruimte op overschot voor iedereen die het alledaagse beslommeringen wou ontlopen.

Goldkimono @ Oosterpoort – Grote zaal

De mooiste festivalmomenten blijven nog steeds diegene waar een artiest op een zonovergoten tijdslot geprogrammeerd staat, zoveel mogelijk mensen spontaan hun weg naar het podium vinden en daar dan blijven plakken. In de grote zaal van de Oosterpoort, goed voor een capaciteit van 2.000 personen, hengelde Goldkimono naar zo’n gouden slot. De hitgevoelige feelgoodmuziek was misschien ietsje te gepolijst. Het viel daarentegen nauwelijks te ontkennen dat de akkoordenwisselingen en harmonieën van zuivere kwaliteit waren. De kracht van herkenning speelde daarbij in Goldkimono’s voordeel. Door deze aanpak was het, zoals Goldband, een act die je overal kan neerzetten en de mensen al van tevoren weten dat ze zich rot gaan amuseren.

Sophie Straat @ Oosterpoort – Grote zaal

De laatste keer dat we Sophie Straat zagen, zat ze niet zo goed in haar vel. Dat resulteerde toen in een middelmatige show. Intussen is de Amsterdamse protestzangeres klaar voor de volgende stap in haar carrière. Verkleed als een sneeuwwitte prinses gaf ze Noorderslag de primeur voor de live-uitvoering van “Gebroken Spiegels”. Stijf van de zenuwen en ondersteund door een volledig orkest en haar vaste begeleidingsband was de integrale uitvoering van deze punkopera een schot in de roos. Het punkjasje zat Straat als gegoten en ook haar stemkwaliteit was verbeterd. De klassieke instrumenten zaten in het begin echter iets te fel in de mix, waardoor ze soms onverstaanbaar was. Eens dat euvel verholpen was, vlogen de dertien minuten razendsnel voorbij. Straat was erna niet uitgespeeld. We kregen nog een greatest hits-setje. Met vernieuwde energie klonken “Tweede Kamer” en “Vrijheid, Gelijkheid, Zusterschap” weer even vitaal als we van Straat gewend waren.

Froukje @ Oosterpoort – Grote zaal

Froukje was post-corona van geen podium enkel weg te branden en dat zal dit jaar niet anders aan. Noodzakelijk Verdriet verscheen op het perfecte moment om het live voor te stellen op Noorderslag. De popster geloofde sterk in haar nieuwe muziek en trapte de show af met enkel nummers uit haar debuutalbum. Van voor tot helemaal achteraan de zaal was er geen centimeter plek meer over om haar te zien glunderen van geluk. Inhoudelijk bleef ze trouw aan haar kwetsbare aanpak. Betreffende de podiumopstelling was alles minder conceptueel en lag de focus volledig op het muzikale. Met David Hoogerheide achter de toetsen kregen ook oudere tracks “Ik Wil Dansen” en “Nooit Meer Spijt” leuke edits. Het gemis van S10 werd opgevuld toen Froukje haar stem elektronisch vervormde. De ongekroonde koningin van dit Nederlandse bal stak iedereen moeiteloos in haar broekzak.

Elmer @ Oosterpoort – Foyer Grote zaal

Het contrast tussen Froukje en Elmer kon niet groter. Het alter ego van Merel Pauw was namelijk voor geen gat te vangen. Toch paste alles in het plaatje van Noorderslag. De fancy setting van dit evenement was een uitgelezen kans om Suzan & Freek, je vader, zelfverklaarde progressievelingen en de muziekindustrie zelf in hun hemd te zetten. Het was telkens spannend afwachten wie Elmer waarheidsgetrouw zou roasten. DJ Skipper zorgde op zijn beurt voor de ludieke noot. Daardoor was deze show ook een fijn staaltje aan cabaret met subtiele kwinkslagen die nodeloos in de taboesfeer hangen. Het drupje bloed dat uit haar mond kwam, veranderde bijvoorbeeld snel in een plasje van de maandstonden. Bij Elmer was schijt aan de sociale conventies het nieuwe normaal en seksuele vrijheid een mensenrecht.

Bij afloop van Noorderslag merkten we op hoeveel talent Nederland herbergt. Ook de aanpak van hoe iedere act zich hier kon presenteren, was iets waar we in België over kunnen nadenken. De Oosterpoort zat tjokvol maar het was in de doorgangen nergens een overrompeling, laat staan dat we ergens lang moesten wachten op eten en drinken. Hierdoor konden we overal snel een kijkje nemen of aanschuiven voor de acts waar nodig. Kortom, Noorderslag was allesbehalve een afgeslankte versie van Eurosonic.

Alle recensies van Eurosonic lees je hier.