© CPU – Nathan Dobbelaere
2023 was een bewogen jaar voor Lewis Capaldi. Niet alleen bracht de immens populaire singer-songwriter zijn tweede album Broken By Desire To Be Heavenly Sent uit en trok hij daarmee de wereld rond, hij zette zijn muzikale carrière ook meteen op pauze. Dat had alles te maken met de gevolgen van zijn angststoornissen en het syndroom van Gilles de la Tourette, die een steeds nadrukkelijkere rol begonnen te krijgen in zijn leven, waardoor ‘normaal’ op een podium staan niet meer tot de mogelijkheden behoorden. De Schot trok zich daarom terug en laat zich nu professioneel begeleiden. Volgens een post op sociale media verloopt dat vlot, want de man kijkt al volop uit naar een nieuw muzikaal hoofdstuk. Dat begint deels vandaag, want op Nieuwjaarsdag verschijnen maar liefst vijf extra nummers van die tweede plaat.
Geen echt nieuw verhaal dus voor de duidelijkheid, maar wel een verlengstuk van het vorige. En daar wringt meteen ook het schoentje. Nu ja, wringt… Het grootste commentaar dat we hadden op die recentste plaat was dat de nummers vaak wel mooi waren, maar dat ze vaak moeite hadden met er echt uit te springen; iets dat vandaag opnieuw het geval is. “Strangers” klinkt op het eerste gehoor namelijk als een grootste popballad zoals Capaldi er al een dozijn achter zijn naam heeft staan, al moet langs de andere kant wel gezegd dat het nummer op tekstueel vlak wel raakt met een pakkend verhaal over liefdesverdriet. Ietwat middelmatig, maar wel met hitpotentieel.
Het daaropvolgende “A Cure For Minds Unwell” volgt een beetje datzelfde patroon, al is het hier vooral een akoestische gitaar die op muzikaal vlak de kroon spant. Die zorgt voor een eerder ingetogen sfeer, zeker als de strijkers het geheel vervoegen, waardoor Capaldi’s stem in de refreinen nog wat grootster binnenkomt. Probleem is hier opnieuw dat we niet meteen iets horen wat we nog niet kenden van de man. Een ander probleem is dat het dan al snel een beetje geforceerd begint aan te voelen. Daarmee bedoelen we niet dat de nummers niet eerlijk geschreven zijn, maar iets in “Someone I Could Die For” lijkt niet helemaal te resoneren met de melodie.
Maar net zoals in Broken By Desire To Be Heavenly Sent zijn er ook vandaag nummers die wel echt kunnen raken. “The Ancient Art of Always Fucking Up” is Lewis Capaldi op zijn best: een meeslepende piano, een meerstemmig en subtiel koor op de achtergrond, en de Schot die zijn herkenbare stem er als een melancholisch sausje overheen giet. Doe daar nog eens een wanhopige tekst bij, en je hebt al snel een lied dat er wel echt uitspringt. En dan is er met “Old Navy Blue” nog zo’n nummer dat tussen alle bovenstaande exemplaren fladdert. Hier en daar iets te voorspelbaar, soms een tikkeltje saai, maar langs de andere kant ook wel meeslepend. We merken met andere woorden wel waarom deze vijf extra songs niet op de originele titeltrack eindigden, maar het zou ook wel jammer geweest zijn mochten een paar van hen nooit het levenslicht hebben gezien.
Lewis Capaldi begint het nieuwe jaar met andere woorden zoals we hem kennen, al is het belangrijkste wat ons betreft nu vooral dat hij zichzelf beter voelt en aan een volgend verhaal kan beginnen werken.
Facebook / Instagram / Website
Beluister de singles van de week op onze Spotify.
