Extreme @ Trix: Rock uit 't vuistje

Toen bandana’s en opgestoken haren in de Amerikaanse glammetal populair waren, startte Extreme aan een blitzcarrière. Op foto’s oogde het viertal als de zoveelste Guns N’ Roses-kloon. Muzikaal onderscheidde ze zich echter van de LA Sunset Strip-scene. De grote doorbraak gebeurde met Pornograffiti, een album vol funk, hardrock en de onsterfelijke klassieker “More Than Words”. Dankzij deze kampvuurballade en het optreden tijdens het Freddie Mercury Tribute Concert verscheen Extreme op ieders televisiescherm. Uiteindelijk viel in 1996 het doek over de band. Na de millenniumwisseling kwam ze sporadisch terug bij elkaar om twee albums uit te brengen. Six werd dit jaar het eerste album in vijftien jaar, maar de Trix zat niet afgeladen vol voor het nieuwe werk.

Eerder dit jaar was The Last Internationale nog te zien in de bovenzaal. Ondanks dat gitarist Edgey Pires en frontvrouw Delila Paz vroeg steun kregen van Tom Morello en Brad Wilk, moesten ze nu genoegen nemen met een opwarmset van een halfuur. Wegens onduidelijke redenen was het ellenlang aanschuiven aan de Trix. Daardoor misten velen een aanzienlijk deel van de set. Pires en Paz waren het niet verleerd om van iedere situatie het beste te maken en wisten een prima set neer te zetten. Het geluid zat echter niet zo goed en ook het publiek leek niet zo vertrouwd te zijn met de soulvolle hardrock. Toch ontsnapte niemand aan Paz’ charmes. Zij en de rest van de band kwamen pas echt op dreef bij “Hard Times”, waardoor de temperaturen al lichtjes begonnen te stijgen.

Om half negen ging de beurt dan naar Extreme die onmiddellijk de vlam in de pan bracht. Zo wat alles, gaande van looks tot de coverkeuzes, bleef hangen in de vorige eeuw. Daar was op zich niets mee want uiteindelijk kwam het publiek voor die nostalgische factor. Na vier nummers uitbundig te staan rocken, moesten we daarentegen afrekenen met het knagend gevoel dat de groep iets te Amerikaans was. Toen we dat punt bereikten, lukte het nog nauwelijks om helemaal mee op te gaan in het viertal zijn verhaal. De Trix is immers geen stadion en buiten stergitarist Nuno Bettencourt was de rest van de band iets te doordeweeks. Zanger Gary Chero was ook helemaal in zijn element en zijn zangkwaliteiten bleven overeind.

Hierdoor speelde Extreme allesbehalve een matige show van twee uur. Een hoogtepunt van de avond was ongetwijfeld de medley van “Teacher’s Pet” “Flesh ‘n’ Blood” “Wind Me Up” en “Kid Ego” waarin de virtuositeit van Bettencourt schitterde. Zijn vingervlugheid en technische beheersing waren adembenemend. Hij deed daarmee zijn bewondering voor Eddie Van Halen alle eer aan. Ook de liefde voor Queen schoof Extreme niet onder stoelen of banken. Na de intro van “We Will Rock You” bracht “Play With Me” ons terug bij de les. Los van de grootse hardrocknummers hadden de fans zichtbaar de mooiste herinneringen aan de akoestische hits. “Hole Hearted” had nog iets opzwepends, maar “More Than Words” liet de zaal helemaal in zwijm vallen. Bettencourt’s lange solo-uitstap naar de hit was echter overbodig. Door op voorhand te zeggen dat hij zich zou neerzetten, wist iedereen hoe laat het was en was het gewoon aftellen.

Extreme bracht ook nieuw materiaal ten gehore, waaronder “OTHER SIDE OF THE RAINBOW” en “THICKER THAN BLOOD,” wat bewees dat de band niet helemaal achteromkeek, terwijl ze toch trouw bleef aan hun kenmerkende geluid. Desalniettemin had ze zelf goed door de nummers uit de beginperiode de meest beste blijven. Het laatste half uur ging alles dan ook in een stroomversnelling waarbij “Get the Funk Out”, met zijn funky ritmes en pakkende refrein het publiek uitnodigde om mee te zingen en te dansen. Ten slotte bood de bisronde niet veel meerwaarde want ze slorpte alle energie op die enkele minuten eerder de aanwezigen deed bewegen. Extreme hield alle rockconventies in ere, maar kon het daarbij het verleden moeilijk loslaten.

Extreme is volgende zomer special guest voor de tournee van Scorpions. Op 11 juni staat deze package in Ziggo Dome en 23 juni op Graspop Metal Meeting 2024. De donderdagtickets voor het festival zijn reeds uitverkocht.

Facebook / Instagram / Website

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:

It (’s a Monster)
Decadence Dance
#REBEL
Rest in Peace
Hip Today
Teacher’s Pet / Flesh ‘n’ Blood / Wind Me Up / Kid Ego
Play With Me
OTHER SIDE OF THE RAINBOW
Hole Hearted
Cupid’s Dead
Am I Ever Gonna Change
THICKER THAN BLOOD
Midnight Express
HURRICANE
More Than Words
BANSHEE
Take Us Alive / That’s All Right
Flight of the Wounded Bumblebee
Get the Funk Out