Sound Track 2023: Finale Vlaams-Brabant @ Het Depot (Leuven)

Het is nu al het derde keer dat VI.BE en de livesector in Vlaanderen Sound Track organiseren, een kansenparcours waarbij in alle zes provincies uit een brede spoel van jonge bands en artiesten drie talenten – laureaten – worden geselecteerd, die vervolgens vakkundig begeleid worden zodat ze kunnen doorgroeien en doorbreken. De vruchten van Sound Track lijken zich ook af te werpen, zo zijn laureaten als BLUAI en Meltheads bij de gemiddelde Dansende Beren-lezer al wel bekend. In Vlaams-Brabant ging het in de finale tussen zeven goede acts: Joël Francis, Pear Tree, ELES, FRED GATA, Maquillage, Kaat Van Stralen en PELICAN DEALER.

Joël Francis

Joël Francis had er zin in en dat zag je vanaf de eerste seconde dat ze het podium kwam oplopen. Aangezien ze de eerste act van de avond was, lag de grote zaal van Het Depot er nog wat leeg bij. Daar trok Joël zich echter niets van aan: ‘Come a little closer’, maande ze het publiek aan, ‘let’s group together’. Met haar warme en positieve uitstraling bond ze de aanwezigen meteen aan zich. En dan moesten de songs nog komen. Het eerste nummer was meteen uiterst groovy en toonde ons al een eerste keer de dynamiek tussen Joël en haar achtergrondzangeres. Het werd alleen nog maar beter in de volgende nummers. Jammer dat we maar twintig minuten van haar talent mochten proeven, want we hadden nog lang kunnen genieten van haar geweldig strakke band, sterk stemgeluid en songwritertalent.

Pear Tree

Pear Tree – met in de rangen ook Neptune Blooms drummer, maar dan als keyboardspeler – stak van wal met een nummer dat nogal traag op gang kwam, maar tegen het einde wel naar een bescheiden climax toewerkte. Toch misten we in het begin wat dynamiek in de stem van zangeres Joanne. Ook speelde ieder bandlid een beetje op zichzelf en had er wat meer spelplezier of dynamiek van af mogen spatten. Daardoor leek de set vervolgens wat in te zakken, maar het slotnummer “Dragon Fly” wees finaal toch nog een keer op de sterke punten van Pear Tree: sterke composities, een fluwelen stemgeluid en een consistente zwoelheid.

ELES

Met zijn sappige Brusselse accent kwam ELES het podium opdraven. Ook al dreef zijn act uitsluitend op zichzelf en zijn dj, toch werd het alles behalve saai of eentonig, en door de aanstekelijke vibe die de man met zich meebracht vloog zijn set voorbij. Naast een patent op grappige oneliners – ‘Wie van jullie wil er mee in mijn spaceship’ – had de man er ook een op hippe beats en ietwat knullige maar grappige lyrics à la ‘ik maak een theetje met wat honey’. Die elementen maakten dat het publiek snel mee was en even betreurd als ons leek toen de Dilbeekenaar het podium moest verlaten. Het hoogtepunt van ELES’ passage was het nummer waarin ‘alles komt goed, bro’ meermaals gescandeerd werd en zijn dj ook even vervelde tot MC.

FRED GATA

Een ware overrompeling, dat is wel het minste wat je over de komst van FRED GATA kon zeggen. Vanaf de eerste minuut veroverde de Leuvenaar de harten van het publiek met zijn energieke uitstraling. Zo behield hij voortdurend het contact met de aanwezigen en breakdancete hij soms haast over het podium. Ook had FRED GATA veruit de meest originele sound van alle finalisten, waarbij soms ook Stromae tot zijn invloeden leek te behoren, met die kenmerkende syncopische ritmes en hoge stemmen. Op dezelfde overrompelende manier als hij op het podium kwam, vertrok hij ook. Nadat hij eerst nog in het publiek was gedoken, smeet hij – eenmaal terug op het podium – zijn nieuwe merch het publiek in. Dat riep nog ‘We want more’, maar de strikte tijdslimiet was ook voor FRED GATA onverbiddelijk.

Maquillage

Na twee hiphopacts pur sang, was het met Maquillage terug de beurt aan de (stevige) gitaren. De shoegazers lieten de padel boards en de ruige gitaren hoogtij vieren. De band speelde superstrak en ook de songs waren meer dan degelijk. En toch miste er iets. Tijdens de set communiceerden ze amper met het publiek, waardoor het energieniveau wat verslapte. Daarnaast miste er ook een extra element tijdens het optreden, alsof ze al maanden op tour waren en wat minder energie als gewoonlijk in zich hadden. We zien Maquillage zeker nog doorgroeien tot een van de betere gitaarbands van België, maar dan moeten de leden toch nog iets meer beklijven. Voor de rest zit alles namelijk helemaal snor.

Kaat Van Stralen

Uniek. Zo kon je de verschijning van Kaat Van Stralen wel omschrijven. De artiestennaam lijkt op het eerste gehoor te slaan op een persoonlijk project, maar het ging wel degelijk om een voltallige band. Toch trok het charisma van de frontvrouw het meest de aandacht naar zich toe en daarmee droeg ze ook het grootste deel van de set. De combinatie tussen Nederlandstalige teksten en een rocksound werkte – verrassend genoeg – heel goed met het publiek. Het geluid van de band schommelde een beetje tussen de verschillende nummers door: tussen frisse indierock en een soort energieke versie van Khruangbin. Of Kaat Van Stralen nu enorm zal doorbreken is door het aparte profiel niet helemaal zeker, maar de band zou alleszins wonderwel passen als soundtrack van de dystopische tv-serie Generatie B bijvoorbeeld, waarin babyboomers tegen jongeren vechten. Onze harten veroverde ze hoe dan ook met dit origineel profiel, en niet onbelangrijk, goede en aanstekelijke songs zoals “Stop met wenen”.

PELICAN DEALER

De avond afsluiten mocht PELICAN DEALER, een rockband waarvan twee Leuvense broers het gezicht zijn. Zij lieten Het Depot kennismaken met hun zware rock, aangevuld met synths en extra instrumentatie die jammer genoeg uit een doosje kwamen. Samen met het rockgeluid, hadden ze ook een gelijkaardige attitude meegenomen. De bandleden hypeten het publiek op met woeste bewegingen en dramatisch armgezwaai. De goede songs volgden echter ook, waarbij het tof was hoe de zware gitaren werden aangevuld met falsetstemmetje, à la Arctic Monkeys. Op die manier klopte de sound van PELICAN DEALER helemaal met hoe het die zelf beschreef in een interview, namelijk als ‘de sfeer wanneer je op de Oude Markt in Leuven staat na een avondje stevig uitgaan’.

Nadat alle zeven finalisten het beste van zichzelf hadden kunnen tonen, was het aan de jury om uit hen drie laureaten te kiezen, die dan het ganse jaar begeleid zullen worden en ongetwijfeld heel veel kansen zullen krijgen. Terwijl de jury wikte en woog, dachten we ook eens na over onze top drie en kwamen tot deze rangorde.

3. Pear Tree
2. Joël Francis
1. FRED GATA

Na lang beraden hakte de jury de knoop door en koos die voor Kaat Van Stralen, PELICAN DEALER en FRED GATA. Laatstgenoemde ging ten slotte ook aan de haal met de Lotto Publieksprijs. De drie winnende acts krijgen voor de komende maanden een parcours uitgestippeld met coachingsessies en podiumkansen. De winnaars van de andere provincies ontdek je hier.