Als tiener spendeerde de Franse CLOUD heel wat tijd op platformen als YouTube en SoundCloud om zo haar eigen stem te ontdekken. Dat gebeurde gaandeweg, al zorgde haar mentale gezondheid hier en daar voor een serieuze hindernis, waardoor het langer duurde dan gehoopt om muziek uit te brengen. Inmiddels werkt de Franse artieste volop aan haar muzikale carrière, waardoor we vorig jaar nog een fijne ep kregen in de vorm van backrooms. Daarop kregen we intieme hyperpop te horen die uitnodigde tot introspectie. Inmiddels mocht CLOUD samenwerken met Kyo, de Franstalige popformatie die vooral bij onze zuiderburen op heel wat succes kan rekenen, en mocht ze zelfs hun voorprogramma verzorgen. Met “DUI” lijkt een nieuw tijdperk aan te breken voor de artieste.
Alle toeters en bellen die we maar al te graag associëren met hyperpop blijven achterwege op “DUI” en een zachte compositie ondersteunt CLOUD in haar discours. Er heerst een zekere dromerigheid rond de song, waardoor een groots refrein uitblijft. Toch zorgt de drumpartij ervoor dat het geheel van het nodige tempo voorzien wordt, waardoor “DUI” zomaar eens de perfecte track zou kunnen zijn om los op te gaan in je slaapkamer wanneer het allemaal niet te luid mag omdat je huisgenoten al slapen. De stem van CLOUD voelt als een balsem die alle wonden heelt en dat terwijl de videoclip van de song net ontstond omdat ze in IJsland van haar eigen problemen probeerde weg te lopen. Soms is het beter om de realiteit onder ogen te zien, maar als een alternatief ons zo mooi verpakt wordt aangeboden als deze single, dan kiezen we toch voor dat laatste. CLOUD slaat een nieuwe weg in met “DUI” en begeeft zich daarmee in het vaarwater van artiesten als Gracie Abrams, wat wel eens een succesformule zou kunnen zijn.
Beluister de singles van de week op onze Spotify.
