© Wannes Cools
Soms stoot je op iets moois dat je nog even voor jezelf wilt houden, voordat je de rest van de wereld een kijkje laat nemen. Zo voelen wij ons over Rosa Butsi, het muzikale project van de Belgische Roos Denayer. In 2020 won Roos de eerste editie van Sound Track. Samen met Trui Amerlinck (Tsar B, Mayorga) op de bas en Jordi Geuens (Selah Sue) op de drums vormt ze Rosa Butsi, genoemd naar haar Hongaarse grootmoeder. De afgelopen jaren hebben we Rosa Butsi’s muzikale stijl kunnen ontdekken, single per single, als rustig, poëtisch en puur. De release van Fruitful Days, een debuutalbum dat al een tijdje in de maak was, voelt als de échte lancering van Rosa Butsi. Het album staat vol breekbare en trage nummers, waaruit een grote zorgvuldigheid en rust spreekt, en is als een kostbaar geschenkje dat voorzichtig beluisterd moet worden.
Je hoort op Fruitful Days dat iedereen die eraan meewerkte zijn of haar tijd nam om er iets moois van te maken. Dankzij de kwalitatieve productie van Nicolas Rombouts (Dez Mona, Stef Kamil Carlens) en mastering van Olaf Skoreng klinken de gitaaraanslagen en de articulatie van Denayer heel dichtbij, alsof je zelf als stille toeschouwer aanwezig bent in de opnamestudio. Nummers als “Time” of “Shoulders Knees” nodigen daardoor uit om het stil te maken. Ze hebben geen uitgesproken melodie, maar een rustig gitaargetokkel dat door de nummers kabbelt. Door de oren te spitsen, versta je des te beter de poëtische teksten van Roos Denayer.
Andere liedjes op Fruitful Days zijn dan wel weer melodischer. Doorheen “Sold Out Story Line”, bijvoorbeeld, klinkt de gitaar als een standvastige baken van begin tot einde. Met de toevoeging van piano en synthesizer (Nina Kortekaas) wordt de melodie net iets steviger. Ook “Cesar” en “October 15th” hebben zulke muzikale patronen die je het nummer inzuigen en niet meer loslaten. Omdat de songs best traag zijn, gebeurt dat misschien voor sommige luisteraars te langzaam, maar wie blijft hangen, wordt beloond. De focus van Rosa Butsi op die traagheid blijkt ook uit het feit dat twee al uitgebrachte singles in een andere versie op het album staan. “Marigold” en “Magenta” dateren al van meer dan een jaar geleden, en waar die laatste uptempo klinkt in zijn eerdere vorm op streamingplatformen, is het nummer hier gestript tot een tragere versie.
Als songschrijver baseert Rosa Butsi zich op ervaringen uit het dagelijkse leven die ze naar een universeel niveau tilt. Een neefje dat tijdens de coronacrisis geboren werd en lange tijd niet geknuffeld kon worden, leidde tot “Cesar”, een nummer over verlangen en hoe zoet de inwilliging is na een lange tijd wachten. “October 15th” hebben we te danken aan een break-up, waar Roos leerde dat afscheid echt afscheid is en dat het uitstellen ervan niet de beste keuze is, maar wel de makkelijkste. En op “Someone So” en “Your Voice” horen we zowaar een soort frustratie of boosheid. Beide nummers hebben een plotse muzikale uitbarsting van krachtigere gitaarklanken en drums waarbij Denayers stem luider klinkt.
Fruitful Days is een debuutalbum waarmee Rosa Butsi bevestigt dat ze haar plaats in het Belgische muzieklandschap verdient en daar nog een tijdje wil blijven. Ze gaat een duidelijke muzikale richting uit: breekbare, eerlijke nummers die ondanks de weinige elementen toch groots worden in hun simpelheid. Dat vraagt van ons als luisteraar enige verstilling en focus. Maar een artiest die zo zorgvuldig haar tijd neemt, geven wij graag de onze.
Ontdek “Sold Out Story Line”, ons favoriete nummer van Fruitful Days, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
Beste,
Ik zag dat jullie gebruik maken van het artwork voor Rosabutsi. Ik zie ook echter helaas nergens een vermelding van mijn naam. Graag zou ik vragen om dit even kort aan te passen. Om dus gewoon onder het beeld © Wannes Cools toe te voegen. Dit omwille van auteursrechten.