Orchestral Manoeuvres in the Dark, of kortweg OMD, is met Bauhaus Staircase aan zijn 14de studioalbum toe. Deze band uit Liverpool heeft eigenlijk geen introductie nodig. Met het pionierswerk van Kraftwerk als grote inspiratie, is de synthesizer voor vele jonge bands uit begin jaren ’80 al snel de belangrijkste metronoom in de zoektocht naar de perfecte popmuziek. Bij Depeche Mode, Soft Cell, maar ook bij het OMD van Andy McCluskey en Paul Humphreys, resulteert dit al vrij snel in een aantal aantal schitterende popsongs. Nummers als “Electricity” en “Enola Gay” vullen nog steeds dansvloeren en een ballad als “Joan Of Arc (Maid of Orleans)” is een oorworm in het collectief geheugen van elke muziekliefhebber.
Op Bauhaus Staircase, een album met een mooi gestileerde cover volledig in de Bauhausstijl, bewijst OMD dat die zoektocht nog lang niet ten einde is. Tijdens de lockdown van de coronapandemie besluiten McCluskey en Humphreys om op afstand aan dit album te beginnen. De remedie tegen de verveling maakt al gauw plaats voor de goesting. Het spelplezier in Bauhaus Staircase spat dan ook van hun synthesizers af en de melodieën klinken heerlijk nostalgisch en vernieuwend tegelijkertijd. Wondermooie ballads “Where we started” of “Verushka” bewijzen dit uniek geluid. Terwijl tijdsgenoot Depeche Mode nu vooral de duistere kant van de elektronica exploreert, onderzoekt OMD de lichtheid ervan, zonder zichzelf te verloochenen en echt klef te klinken.
Af en toe wil OMD meer zijn dan een synthpopband. Denk hierbij opnieuw aan de monsterhit “Enola Gay”, over de gelijknamige atoombom op het einde van de Tweede Wereldoorlog. Op Bauhaus Staircase worden op “Antroposcene” ethische kwesties aangekaart als de te snel groeiende wereldbevolking of de theorie van Darwin in “Evolution of species”. Net die nummers zijn hier de minst geslaagde van dit album, omdat ze te veel afstand nemen van die typische OMD-luchtigheid.
Ooit biechtte deze band aan ex-Kraftwerklid Wolfgang Flür op dat “Electricity” de sped upversie van ‘Radioactivity’ was. Ook in dit album hoor je duidelijk dat opener “Bauhaus Staircase” geïnspireerd is op de beat van “Man Machine” en dat “G.E.M.” op de snelweg van “Autobahn” van de Duitse krautrockband rijdt. Maar ook recentere synthpop wordt geëerd: “Slow train” is een ode aan zowel “Train” als “Ooh la la la” van Goldfrapp en groeit uit tot een van de spannendste nummers op deze plaat. De manier waarop OMD aan de slag gaat met deze nummers, heeft weinig weg van diefstal of plagiaat, maar is eerder een bewerking die aantoont dat OMD zoveel aan hen te danken heeft.
Bauhaus Staircase is een heerlijke popplaat geworden van een band die onmiddellijk een glimlach op ons gezicht tovert. OMD treedt 15 februari op in het Koninklijk Circus in Brussel. Dat dit hopeloos uitverkocht concert een feestje zal worden, staat nu al vast. Wie geen ticket heeft kunnen bemachtigen, heeft met Bauhaus Staircase in ieder geval de perfecte remedie tegen een koude, donkere en troosteloze winteravond. En dat is allesbehalve een magere troost.
Instagram / Facebook / Website
Ontdek “Slow Train”, ons favoriete nummer van Bauhaus Staircase, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
