Geen ster schijnt de dag van vandaag feller dan die van de Amerikaanse Taylor Swift. Toen de popster in 2019 vernam dat Scooter Braun haar masters doorverkochte, volgde een nogal radicale beslissing. Swift besloot haar zes eerste albums (Taylor Swift, Fearless, Speak Now, Red, 1989 en Reputation) opnieuw op te nemen om zo de rechten op deze albums weer zelf in handen te hebben. De reacties daarop mogen dan gemengd zijn, op vlak van marketing is dit een ijzersterke zet. Zo bleek afgelopen zomaar nogmaals wanneer de tickets voor de Europese shows van The Eras Tour in verkoop gingen en Ticketmaster in zowat alle landen crashte. Niets leek opgewassen te zijn tegen het succes van Taylor Swift en het einde daarvan is nog niet in zicht. De release van 1989 Taylor’s Version betekent dat de zangeres de masters van haar grote popdoorbraak in handen heeft, maar ook dat we weer een aantal songs uit het archief van Swift te horen krijgen. De ‘from the vault’ tracks vormen zeker voor echte swifties een grote meerwaarde en dus vliegen de fysieke dragers van de heropgenomen albums als zoete broodjes over de toonbank.
Op sociale media was er de afgelopen dagen en weken veel te doen rond de release van 1989 Taylor’s Version. Zo doken er geruchten op dat Reputation Taylor’s Version op dezelfde dag uitgebracht of aangekondigd zou worden. Anderen zagen dan weer een hint naar Reputation in het artwork van 1989 en vermoeden dat er op 10 november iets gepland staat. Of de eastereggs van de Amerikaanse juist geïnterpreteerd worden, zullen we binnenkort ontdekken. Met vijf nieuwe vault-tracks uit de 1989-era krijgen we alvast een leuk cadeautje van de zangeres.
Een van de meest spraakmakende titels is ongetwijfeld “”Slut!” (Taylor’s Version) (From The Vault)”, al doet dat bijna denken aan de op wraak bezinde Taylor die we op Reputation te horen kregen. Helaas blijkt al snel dat het lied vooral op instrumentaal vlak vrij braaf en dromerig aandoet, waardoor het natuurlijk wel helemaal in de 1989-sfeer past. Thematisch ligt de song in het verlengde van “Blank Space (Taylor’s Version)”, waarop Swift de draak steekt met iedereen die haar liefdesleven bekritiseerde, en “Wildest Dreams (Taylor’s Version)”, waarop de Amerikaanse haar verlangen naar eeuwige liefde of eeuwige herinneringen aan kortstondige liefdes uit. Wie nog verder graaft, zal zelfs verwijzingen naar “Getaway Car” vinden en zo wordt het vermoeden dat eerder de kop op stak rond Reputation verder gevoed. De tweede song uit het archief van Swift is “Say Don’t Go (Taylor’s Version) (From The Vault)”, wat tekstueel een direct antwoord lijkt te zijn op “All You Had To Do Was Stay (Taylor’s Version)”. Dat Jack Antonoff net als op de recentste albums van Taylor Swift zijn steentje heeft bijgedragen, blijkt uit de producties die toch wel heel erg lijken op wat we bijvoorbeeld op Midnights konden horen.
Zoals het gaat bij liedjes van Taylor Swift, zijn er ook bij deze vault-tracks referenties naar voormalige partners van de zangeres. Hier en daar wordt haar relatie met Harry Styles als pr-stunt benoemd en hoewel we ons daar liever niet over uitspreken, kunnen we natuurlijk niet negeren dat er op “Now That We Don’t Talk (Taylor’s Version) (From The Vault)” heel wat referenties naar de zanger kunnen zitten. ‘You part the crowd like the Red Sea’ is dan weer eerder een Bijbelse referentie en daarmee toont Swift dat ze nooit zal onthullen waar het allemaal precies over gaat. De dromerige, luchtige sfeer wordt verdergezet op “Suburban Legends (Taylor’s Version) (From The Vault)” dat zeker niet mis zou staan op Midnights. Laat het net die gedachte zijn die bij zowat alle nieuwe songs op 1989 Taylor’s Version de kop op steekt die ervoor zorgt dat we niet helemaal overtuigd zijn. Ook “Is It Over Now (Taylor’s Version) (From The Vault)” zet die trend door en is daarmee een fijne popsong die duidelijk laat merken dat Taylor anno 2023 niet dezelfde persoon is als de Taylor die in 2014 voor het eerst 1989 uitbracht.
Met vijf nieuwe singles hebben de fans van Taylor Swift ongetwijfeld weer heel wat materiaal om te ontcijferen, maar ondanks de grote hype rond de heruitgave van 1989, moeten we zeggen dat we bij momenten op onze honger blijven zitten. Er is geen twijfel mogelijk over het feit of het allemaal goed klinkt en sterk in elkaar zit, maar het had gewoon net dat tikkeltje verrassender mogen zijn. Of misschien is dat gewoon onze milde teleurstelling over “”Slut!” (Taylor’s Version) (From The Vault)” die nog blijft nazinderen, want uiteindelijk liggen de nummers wel mooi in lijn met wat we verder op 1989 Taylor’s Version te horen krijgen. Al zal er geen gigantische hit à la “Bad Blood (Taylor’s Version)” verscholen zitten tussen de vault-songs.
Facebook / Instagram / Twitter (X) / Website
Beluister de singles van de week op onze Spotify.
