De voorbije weken trokken de voorrondes van Sound Track 2022-2023, het kansenparcours voor jonge muzikanten georganiseerd door VI.BE, langsheen heel wat Vlaamse en Brusselse jeugdcentra. Voor de vierde en laatste voorronde van Vlaams-Brabant zakten wij gisteren af naar Jeugdhuis Nijdrop in Opwijk. Daar stond met Kaat Van Stralen, Early Pedestrian, Oskyl J., Yaye Daro, Aszul en Fred Gata een interessante mix van rock, punk, r&b en hiphop op de affiche.
Kaat Van Stralen en haar driekoppige band hadden de eer om de avond af te trappen. Met een aanstekelijke mengelmoes van (post)punk, kleinkunst en indierock gooide de zangeres hoge ogen met haar set. De eerste song van de avond opende met een zuivere gitaarriff en Van Stralen die ons innemend toezong, maar het nummer ontaardde al gauw in een explosieve, punky finale. “Taal Is God” werd relaxter en een stuk expressiever gebracht, waardoor het heel wat kracht had, maar “Stop Met Wenen” kwam binnen als een mokerslag. Op de tonen van een dreigend riffje en nerveuze percussie spuwde ze haar irritatie uit als een krolse kat. Naarmate het nummer vorderde, veranderde ze hoe langer hoe meer in een agressieve panter. Met schreeuwende uithalen en heel wat vitaliteit in haar bewegingen sloeg Van Stralen het publiek zelfverzekerd met verstomming. Van een stevige aftrap gesproken!
Early Pedestrian uit Londerzeel was nadien niet van plan om het wat kalmer aan te doen. Vanaf de eerste maat van “Still Doing Fine?” doorbraken de gebroeders Niels en Ward De Ridder (respectievelijk zang/gitaar en bas) en drummer Vincent Janssens meteen de geluidsmuur met hun snedige punk- en garagerock. Hun act was niet alleen luid, maar bovenal ook krachtig en verdomd catchy. Wij hoorden vette riffs, strakke ritmes, heel wat goeie tempowissels en dat allemaal terwijl Niels De Ridder de longen uit z’n lijf schreeuwde. Wat na de eerste twee songs nog overbleef van de trommelvliezen van het publiek, werd tijdens de afsluiter verder vakkundig gesloopt. De rock die Early Pedestrian bracht was snel, strak en snedig; wat wil een mens nog meer op een zaterdagavond?
Het drietal Oskyl J. deed het vervolgens iets rustiger, al klonk hun indierock daarom zeker niet flets. Het trio Jens Keymolen (zang en gitaar), Mien Heyvaert (drums) en Jonathan De Mey (bas) bracht spannende en aanstekelijke gitaarrock die echo’s van Talking Heads, Fontaines D.C. en Joy Division opriep. De set trapte ritmisch strak af, al kwamen de vocalen van Keymolen eerst wat aarzelend binnen. Dit bleek maar van tijdelijke aard te zijn, want tijdens de tweede song, gelardeerd met een inventieve groove, voelden wij heel wat meer urgentie en inleving. Met “Public Pool” als afsluiter bracht het drietal ten slotte nog een portie coole indierock voorzien van snedige hooks en enkele neurotische zanglijnen van bassist De Mey. De band was bij het begin van het optreden dus wat aarzelend uit de startblokken geschoten, maar wist finaal wel te overtuigen met goeie songs, een strakke ritmesectie en inventieve melodieën.
Met Yaye Daro beklom vervolgens een reus het podium; frontman Kamal Tall meet meer dan twee meter, waardoor de elektrische gitaar die hij vasthield wel herleid leek tot een kinderformaat. Ook muzikaal maakte de imposante man indruk, want samen met saxofonist Divo Rojas bracht hij een verrassende mix tussen rap, jazz en r&b. Doordat Tall z’n optreden in het begin opdroeg aan z’n recent geboren kindje, raakte hij meteen de gevoelige snaar. Met opener “I Fucked Up” bracht hij hitgevoelige en vloeiende r&b met jazzy toetsen, in het vervolg hoorden we dan weer oldschool hiphop terwijl Tall zichzelf op basgitaar begeleide met een funky melodie. In de stomende finale waagde hij zich aan een sitdown en zwalpte hij doorheen de zaal om het publiek op te peppen voor de drop. Omdat de zaal niet helemaal gevuld was, voelde dit enerzijds wat cringy, maar qua durf en motivatie scoorde Tall alvast heel wat extra punten.
Singer-songwriter Naomy de Medina beklom nadien samen met een saxofonist/keyboarspeler het podium als Aszul. Haar debuut Porcelaine verscheen eerder dit jaar en in Nijdrop bracht ze daaruit een bondige bloemlezing. Op de tonen van een weemoedige keyboardmelodie betoverde ze in opener “Fake Love” gelijk met de zuiverheid van haar stem. De zangeres was zichtbaar nerveus en tijdens de songs liet zich dat af en toe horen in de zang, maar op de momenten dat het zelfvertrouwen de bovenhand nam, bleek duidelijk wat voor mooi stemgeluid de Medina precies heeft. Goeie liedjes heeft ze in elk geval ook al op zak, getuige het poppy “JACKPOT” en het dansbare “Leaké” die we beiden nog in Opwijk mochten horen. Met die Franstalige liedjes is Aszul al behoorlijk bekend in Wallonië en Brussel, maar wat ons betreft mag dit gerust nog overslaan naar Vlaanderen.
Na Aszul was het ten slotte tijd voor de Leuvense rapper Fred Gata om de scène te betreden. Hij viel niet alleen op door z’n rode haren, maar voornamelijk door zijn indrukwekkende, rauwe stem die hij liet horen tijdens de eerste strofen die hij a capella bracht. De verstilde opener maakte meteen indruk op de zaal, en deed ons vermoeden dat een van de beste dingen netjes verborgen was gebleven tot het einde van de avond. Wie dacht dat Gata de hele tijd rustige, gevoelige liedjes zou brengen, was eraan voor de moeite, want de breekbaarheid van de opener werd nadien definitief gebroken in nummer twee, waarin hij bij momenten vol emotie raasde en snauwde. Gata sprong en danste voortdurend terwijl hij zijn rhymes uitspuwde, wat alleen maar extra kracht gaf aan de performance. Na een stomende finale liet hij het publiek compleet onder de indruk achter. Gata brengt later dit jaar z’n debuut-ep en dat wordt er zeker eentje om naar uit te kijken.
Na de indrukwekkende performance van Fred Gata was de vierde Vlaams-Brabantse voorronde van Sound Track 2022-2023 definitief voorbij. De sfeervolle mix van rock, punk, r&b en hiphop wist het publiek makkelijk te overtuigen en hoewel er op de hele avond niets slechts de revue passeerde houden wij ons er toch aan om hieronder onze top drie samen te stellen:
3. Early Pedestrian
2. Fred Gata
1. Kaat Van Stralen
Voor de finale van Vlaams-Brabant in Het Depot in Leuven is het nu uitkijken naar 9 december. In enkele provincies lopen de komende weken nog voorrondes, we kunnen alleen maar aanraden zelf eens een kijkje te gaan nemen. Een overzicht daarvan vind je hier.
