Het Amerikaanse Hiss Golden Messenger maakt al muziek sinds 2007. Het geluid van de band is door de jaren heen geëvolueerd van meer folk-georiënteerde klanken naar een breder palet van invloeden, waaronder rock, soul en country. De muziek heeft zich vooral in de Verenigde Staten succes en met een nieuwe plaat hopen ze de Europese machine terug wat meer in gang te kunnen trekken. Frontman M.C. Taylor werkte onder meer mee aan het nummer “Serpentine Prison” van Matt Berninger als producer en voor het nieuwe album Jump for Joy fungeerde hij eveneens als producer, naast songwriter en zanger uiteraard.
Jump for Joy markeert een opmerkelijke verschuiving op muzikaal, tekstueel en conceptueel vlak ten opzichte van alle eerdere albums van Hiss Golden Messenger. Zo krijgen we de meest optimistische songs te horen die bandleider M.C. Taylor ooit maakte. Het verhaal dat hier wordt verteld, heeft tevens een autobiografische inslag, aangezien Taylor een personage introduceert om zijn eigen reis door de wereld van de muziek te belichamen. Dat alias werd ‘Michael Crow’ gedoopt en deze tiener vol dromen neemt ons mee door een veertien songs verre tocht van vallen en van opstaan.
Het moet gezegd worden dat in heel het album, hoewel er wel wat afwisseling in zit, er geen echte uitschieter verscholen zit: zowel geen echte topper als geen regelrechte uitschuiver. In vorige albums durft Taylor als eens wat meer diepere betekenissen te verstoppen in zijn teksten, waar het zeg maar zijn handelsmerk werd. Door het tienerperspectief van vertellen in deze nieuwe langspeler, verdwijnt die aanpak naar de achtergrond en springt hij vaak wat minder cryptisch om met zijn verwoordingen. In “20 Years and da Nickle”, de opener van de plaat, lijkt hij de draak te steken met zichzelf. ‘No such thing as a simple song’, zingt hij. De resem aan liedjes dat volgt, blinkt uit in simplisme en eenvoud, maar dat hoeft daarom niets negatiefs te betekenen. Met zijn vijfentwintig jaar ervaring kent hij als geen ander de moeilijkheid van het maken van een ongecompliceerd lied.
Zoals in de vorige albums, zitten ook hier tussen de opeenvolging van tracks enkele korte intermezzo’s gestopt, die een bruggetje maken van de ene naar de andere sound, zodat de plaat als een mooi geheel aanvoelt. Zo laat “Palo Santo Cloud Mesa” de melodramatische pianopuntjes van “Wondering” moeiteloos met de groovy, funky gitaarpaaltjes van “California Kings” samenkomen. “Shinbone” heeft een erg poppy bijsmaak, dankzij de synths en groovy sound, wat op zich aanstekelijk werkt. “My Old Friends” laat dan weer mijmeren naar de goede oude tijd met behulp van melancholisch deuntje en akoestisch gitaargetokkel. In “I Saw the New Day” legt de frontman in de evenwichtsschaal tussen simpel en gemakkelijk te veel gewicht in dat tweede bakje en is de middenlijn een beetje zoek.
Bij een titel als Jump For Joy maken de gedachten van de doorsnee Belg meteen een uitstapje naar de energetische danceclassic van 2 Unlimited. De veertien nummers durende versie van Hiss Golden Messenger zal geen donkere hollen gevuld met adrenalinejunkies de hartslag in overdrive sturen, maar is anderzijds wel de ideale achtergrondmuziek voor een zomerse barbecue, een jointje in het gras of een welgekomen zonnig uitstapje uit de winterse temperaturen die binnenkort weer voor de deur zullen staan.
Facebook / Instagram / Website
Ontdek “My Old Friends”, ons favoriete nummer van FOUR, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
