Rock Zottegem (Festivaldag 2): Als de technologie het laat afweten

De tweede festivaldag op de weide van Rock Zottegem is een feit. Gebukt onder de hitte trokken meer dan tienduizend festivalgangers naar de Bevegemse Vijvers waar ook deze keer een grote variatie aan genres te vinden was. Nationaal en internationaal talent beklom de Main Stage waar technische problemen gisteren schering en inslag waren.

Isaac Roux

Net zoals op de eerste festivaldag was het aan een winnaar van De Nieuwe Lichting van Studio Brussel om het podium voor geopend te verklaren. Isaac Roux, het muzikale singer-songwriterproject van Louis De Roo, bracht voor een voorzichtig gevulde tent zijn indiefolkmuziek. Vergezeld van een band die er duidelijk zin in had en een compleet foutloze set speelde, liet De Roo zijn indrukwekkende stem door de tent galmen in het openingsnummer “Golden”. Meteen daarna stelde de band vol trots het nieuwe nummer “Colours” voor, dat pas op 12 juli door het grote publiek te beluisteren is. Het publiek van Zottegem keurde het alvast goed en ook de volgende nummers die tijdens het halfuur durende concert werden gebracht, maakten deel uit van een sterke performance. De bevende handjes die we konden zien op de grote schermen waren nergens voor nodig, want met loepzuivere zang van De Roo en zijn achtergrondzangers en de netjes afgewerkte gitaar- en drumklanken, was dit een opwarmer van formaat.

Isaac Roux is 25 oktober te zien in de Ancienne Belgique in Brussel.

The Waterboys

De trend om vroeger te beginnen op Rock Zottegem werd verdergezet door de Britse folkrockband The Waterboys. De band die al actief is sinds 1983, kreeg te maken met hardnekkige storingen aan de microfoon, al was dat niet het enige wat fout liep. Onder leiding van zanger Mike Scott leverde de groep niet altijd even netjes afgewerkte nummers af en zeker de rommelige eerste drie deden de wenkbrauwen fronsen. Bij “Ladbroke Grove Symphony” en “The Pan Within” leek de band op gang te zijn gekomen, maar helaas kwamen de storingen al snel terug bij “Nashville, Tennessee” en hielden ze ook de rest van de avond aan. Dat weerhield het publiek er echter niet van om enthousiast mee te gaan in de act die de band opvoerde. Vooral de impressionante performance van Paul Brown achter de synthesizer, waarbij hevige armbewegingen werden vergezeld van de gekste bekken, zat daar ongetwijfeld voor iets tussen. Wie nog niet overtuigd was van zijn kunnen, werd overhaald bij het energetische nummer “The Pan Within” door een extra lange solo aan de synthesizer. Het publiek keek vol verwondering toe hoe vooral deze man het podium in beslag nam.

Kaleo

De IJslandse band Kaleo trad vorig jaar voor het laatst op in België, toen het in Brussel het voorprogramma verzorgde van The Rolling Stones. Vol enthousiasme verwelkomde de frontzanger Jökull Júlíusson het publiek, maar hij was wel verkeerd qua stad. Zo riep hij: ‘Good to be back in Brussels!’ Helaas voor hem zal hij deze plek niet snel vergeten, aangezien ook hier technische problemen de band achtervolgden. De problemen met de microfoons waar eerder The Waterboys nog mee te maken kreeg, waren bij de set van Kaleo nog niet van de baan. Júlíusson deed vanaf het eerste nummer “Break My Baby” teken dat daar dringend iets aan gedaan moest worden, maar de problemen bleven aanslepen tot frustratie van de zanger.

Dat deerde het publiek niet, dat genoot van de alternatieve rock. Want ondanks de problemen met de microfoons, zat het licht en geluid wel goed. De aanwezigen klapten en zongen hevig mee en keken toe hoe de bandleden het beste van zichzelf gaven. Nummers zoals “Automobile” en “Broken Bones” werden zeer keurig gebracht. Maar de frontzanger kon zijn frustratie niet verbergen en verdween van het podium tijdens “Hot Blood”. De band maakte er dan maar een extra lange instrumentale versie van waarbij de gitaren, de drums en de mondharmonica door de tent tierden. Toen Júlíusson terug op het podium verscheen, was het tijd voor de hit “Way Down We Go”, en het probleem met de microfoons leek opgelost te zijn. Nog niet helemaal gekalmeerd kon er nog een laatste nummer af voor de band het voor bekeken hield. Had het van de band afgehangen, was dit een indrukwekkende set geworden, maar de technische problemen van Rock Zottegem beslisten daar anders over…

Zwangere Guy

De band die gisterenavond op het luidste publiek kon rekenen, was die van Zwangere Guy. De Brusselse hiphopper – wiens echte naam Gorik van Oudheusden is – stak meteen vuur aan de lont met “Suave G”, waardoor het publiek van in het begin al uit z’n dak ging. Meteen daarna was het tijd voor een eerste intermezzo, waarin Gorik bekende dat hij erg veel zin had in Rock Zottegem, omdat hij kapot ging van de stress bij het optreden op Rock Werchter. Dat hij zich hier goed voelde, liet hij doorheen de set meermaals horen en ook de hartjes die hij maakte voor het publiek gaven dat aan.

De rapper zou tussen de indrukwekkende performances door het publiek nog meermaals aanspreken. Zo sprak hij na “Brussels State Of Mind” over zijn gewichtsverlies en legde hij het ontstaan van “Gorik Pt. 1” uit. In verband met dit laatste nummer lichtte hij nog een tipje van de sluier op, want de rapper zou bezig zijn aan een “Pt. 2”. Hij wou het publiek echter nog niet beloven dat het nummer ooit helemaal zou afgeraken. De emotionele intermezzo’s breiden het geheel van sterke nummers aan elkaar, en van problemen met de microfoons was hier geen sprake meer. De technische problemen waren helaas overgesprongen naar de grote schermen aan de zijkanten van het podium. En zo moest bijna elke band op de tweede festivaldag hetzelfde lot ondergaan.

Zwangere Guy staat deze zomer nog op 20 augustus op de Main Stage van Pukkelpop.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!