Billy Gibbons @ Koninklijk Circus (Cirque Royal): Een strakke geoliede machine

Twee jaar geleden verloor de rockmuziekwereld een grote legende door het overlijden van ZZ Top-bassist Dusty Hill. Dat betekende ook meteen het einde van de originele bezetting van de iconische rockgroep, maar dat laat niet na dat de muziek nog even zal verder leven. Gitarist en zanger van de band uit Texas, Billy F Gibbons, is namelijk momenteel bezig aan zijn allereerste grote Europese solotournee en vanzelfsprekend passeren de grote ZZ Top-klassiekers iedere avond de revue. Met drie soloalbums heeft hij ook genoeg solomateriaal om te spelen en van die combinatie van klassiekers en recenter solowerk, was het Koninklijk Circus zaterdagavond getuige.

Twintig na acht verschenen Gibbons en zijn twee bandleden op het podium. Zowel Gibbons als de linkshandige gitarist Austin Hanks waren gekleed als Amerikaanse parkwachters zoals je ze in de films ziet. De twee heren speelden zelfs op hetzelfde type gitaar, al was die van Hanks natuurlijk een linkshandig model. Dat betekende ook dat er geen basgitaar was, al viel dat gelukkig maar zeer weinig op. Wat wel opviel, was dat Billy Gibbons en de zijnen vanaf de eerste minuut enorm strak speelden en dat deed openingsnummer “Under Pressure” natuurlijk te goed. Openen met een ZZ Top-lied was natuurlijk ook de perfecte keuze om de sfeer er al goed in te krijgen, want hier en daar werd het refrein al meegezongen.

Ondanks dat de band heel goed op elkaar was ingespeeld en alles instrumentaal perfect verliep, werden de weinige solonummers die Gibbons ten gehore bracht wel meestal op minder enthousiasme onthaald. Dat was vooral te merken aan de kleinere hoeveelheid smartphones in de lucht, ondanks dat vooraf via de speakers gevraagd werd om geen foto’s en video’s te maken. Gelukkig werkten de covers, die de Amerikaan voor zijn soloalbums heeft opgenomen, wel beter en wist een snedig “Rollin’ and Tumblin'”, dat enkele stevige gitaarsolo’s bevatte, wel potten te breken. Het publiek klapte mee op vraag van Hanks en gooide de benen ook al een eerste keer los.

Met het veelal redelijk afgebakende genre van de discografie van Billy Gibbons is het wel altijd gevaarlijk om in herhaling te vallen en een te repetitieve show neer te zetten. Gelukkig is de gitarist ook een ferme bluesman en dat bewees hij nog maar eens met de shuffle van “The Devil Is Red”. Dat leverde op die manier ook de nodige afwisseling op; een trucje dat hij door middel van enkele bluesnummers nog enkele keren herhaalde. Er zijn natuurlijk ook nog altijd de ZZ Top-hits en hoewel “Gimme All Your Lovin'” zeker niet hun beste nummer is, is het wel de bekendste en op zijn beurt de meest meezingbare. Dat werd in het Koninklijk Circus nog maar eens bewezen en na het nodige hitje was het publiek volledig opgewarmd voor de rest van de avond.

Het is nagenoeg altijd zo op concerten dat de bekendheid van de liedjes recht evenredig is met het sfeer bij de fans. Dat Gibbons met Jimi Hendrix’ “Foxy Lady” fans veroorzaakte die het ‘foxy lady!’-gedeelte meebrulden was dan ook vanzelfsprekend. Het nummer was natuurlijk een eerbetoon aan Hendrix, maar werd wel volledig in Gibbons’ eigen kenmerkende stijl gespeeld; de ultieme ode dus. Het was dan ook jammer dat de vocalen van de Amerikaan in het begin net wat te stil stonden om goed te kunnen horen.

Naar het einde toe werd het vat met de grote ZZ Top-klassieker volledig opengetrokken. ‘Cause every girl crazy ‘bout a sharp-dressed man’ werd wederom meegebruld en Gibbons leverde tijdens “Sharp-Dressed Man” ook een van zijn strafste solo’s van de avond af. Afsluiter “La Grange” was natuurlijk het hoogtepunt van de avond. Hanks en Gibbons lachten nog over of ze ’that thing’ zouden doen, waarna Gibbons zich ook nog afvroeg of hij ’that thing’ nog kon. Het antwoord op die vraag is absoluut en toen de Amerikaan de iconische riff in alle coolheid uit zijn gitaar perste, werden we in één slag vijftig jaar terug in de tijd gekatapulteerd. Enkel nummers van wereldklasse weten na al die tijd nog zoveel passie op wekken als “La Grange” deed. Het publiek schreeuwde Gibbons en Hanks vooruit, tot de fans hun voeten hadden kunnen vastgrijpen. Ze konden er zelf precies ook geen genoeg van krijgen, want het nummer werd nog twee keer opnieuw ingezet nadat ze het hadden beëindigd. Dat de joelende fans daar voor wat tussen zaten, geloven we maar al te graag.

Het eerste Belgische soloconcert van Billy F Gibbons was zonder meer een succes. De strakke no-nonsense-aanpak werkte nog steeds uitstekend, en met enkele shuffles en bluesy nummers werd de valkuil van eentonigheid makkelijk omzeild. Af en toe werd wat minder enthousiast gereageerd op Gibbons’ solomateriaal, maar wie zou live nu niet voortdurend ZZ Top-materiaal willen horen? De Amerikaanse parkwachters trokken op het einde dan ook volop de kaart van de ZZ Top-klassiekers en zo ontpopten “Sharp-Dressed Man” en vooral “La Grange” zich tot de absolute hoogtepunten van een oerdegelijke rockshow.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!