Best Kept Secret 2023 (Festivaldag 1): Stralend van start

Al voor de negende keer trekken fans van alternatieve muziek naar de Beekse Bergen, waar het festival Best Kept Secret al lang geen geheimen meer kent. Op een prachtig terrein aan een groot meer spelen ook dit jaar weer tientallen acts uit de meest verschillende genres met maar één doel voor ogen: het hart van muziekfans sneller laten slaan. De openingsdag kondigde zich meteen veelbelovend aan. Op een zonovergoten dag zagen we sets van onder andere The Chemical Brothers, The 1975, The Voidz, De Staat, Caroline Polachek, Sylvie Kreusch en Charlotte Adigéry & Bolis Pupul.

Hermanos Gutiérrez @ Two

Hermanos Gutiérrez had de eer om de Two op gang te trappen. De Ecuadoriaans-Zwitserse broers deden dat op het gemak. De temperatuur was buiten al vrij hoog en dus bracht het duo een frisse, zuiderse bries mee naar het festival. De rustige muziek viel duidelijk wel in de smaak van de mensen vooraan, want hoe meer we naar achter gingen, hoe meer mensen zich aan het praten zetten. Ook de benen leken het bij velen al lastig te hebben, wat ook logisch is bij zo’n rustgevende muziek. De broers trokken zich er niets van aan en speelden perfect op elkaar in, waardoor de chemie tussen beide heren duidelijk zichtbaar was. Ook muzikaal klonk het piekfijn uitgewerkt met sterk gitaarwerk. Het tempo bleef gerust gezapig en dat is voor de liefhebbers natuurlijk smakelijk, maar voor ons miste het als opener soms wat pit.

Op zondag 5 november staat Hermannos Gutiérrez in Paradiso in Amsterdam.

Job & Fred Band @ The Cashbah

In The Casbah mocht de Job & Fred Band op deze bloedhete middag in de Beekse Bergen aantreden. Flink wat volk had zich verplaatst naar het door golfplaten bedekte podium om Freddy Tratlehner, beter bekend als Vjèze Fur van De Jeugd Van Tegenwoordig, en Job De Jong aan het werk te zien. Ondanks dat er dus best wat aanwezigen waren, zat de sfeer er niet zo goed in. Het publiek was vooral aan het kletsen over de warmte en Tratlehner moest op een gegeven moment vragen om meer beweging. Het gebrek aan sfeer lag niet alleen aan het publiek, maar ook wel aan de band zelf. Hoewel de Nederlandstalige Britpopsongs wel degelijk goed klonken live, leek Tratlehner een geïrriteerde en arrogante frontman die niet per se veel zin had in deze set. Het zag eruit alsof hij er met tegenzin stond, waardoor wij zelf ook met weinig plezier in The Casbah stonden. Erg jammer.

Op donderdag 15 juni staat Job & Fred Band in de Paradiso in Amsterdam.

Gretel Hänlyn @ The Secret

Na een paar kleine, technische mankementjes begon Gretel Hänlyn in een gemoedelijke The Secret aan haar set. Dat was een vrij geslaagde, want de jonge Britse maakte haar potentieel dubbel en dik waar op de eerste dag van Best Kept Secret. De melancholische, duistere nummers van de singer-songwriter kwamen nog beter uit de verf in een livesetting met haar driekoppige band. ”Wiggy” klonk bijvoorbeeld live nog veel boeiender dan dan op de plaat, net als “Motorbike” en het prachtige “Slugeye”. De manier waarop die laatste mooi openbloeide richting het einde toe, sloeg erg goed aan in The Secret. Het was kortom een hele plezante set van Gretel Hänlyn, waarmee ze niet alleen haar talent bewees, maar ook nieuwe fans heeft vergaard!

Personal Trainer @ Two

Best Kept Secret leek trek te hebben in wat muziek van eigen bodem, aan de redelijk volgelopen Two te zien. Het Amsterdamse gezelschap Personal Trainer is dan ook niet echt een verborgen geheim meer en heeft mede dankzij een fameuze livereputatie zijn plaats in het circuit dubbel en dik verdiend. In het begin hield de band zich nog een beetje in, al was die terughoudendheid gelukkig wel van korte duur. Frontman Willem Smit ontdooide snel bij de hitsige temperaturen en ook de rest van Personal Trainer trapte nog wat meer op het gaspedaal. De mix van LCD Soundsystem en dEUS was best aanzienlijk om te horen en de energie op het podium weerspiegelde zich op het aanwezige publiek. “Key of Ego” deed de eerste verbrande kuiten daveren op de houten planken en bleek een ideaal festivalanthem te zijn. Het begin van “The Feeling” was helaas niet opgewassen tegen de ‘Dutch dissease’, maar dat veranderde toen het nummer prettig openbloeide. Niet dat het publiek niet attent was, want tijdens “The Lazer” werden er een paar moshpits geopend. Personal Trainer was wat ons betreft een zeer geschikte festivalband die het momentum greep en gewoon op zijn plaats stond. 

Op zaterdag 7 en zondag 8 oktober staat Personal Trainer in Rotown in Rotterdam, op donderdag 12 oktober in De Neushoorn in Leeuwarden, op vrijdag 13 oktober in Patronaat in Haarlem, op zaterdag 14 oktober in Metropool in Hengelo, op vrijdag 20 oktober in Doornroosje in Nijmegen, op donderdag 26 oktober in de Effenaar in Eindhoven, op vrijdag 27 oktober in het Burgerweeshuis in Deventer en op 21 december in de Tivolivredenburg in Utrecht.

Joey Valence & Brae @ The Secret

Afgelopen jaar was Joey Valence & Brae een van de revelaties van Pukkelpop en we waren dan ook zeer benieuwd in welke mate dit Amerikaanse duo stappen heeft kunnen zetten in die korte tijdspanne. Het bleken er niet al te veel te zijn, maar het was wel uitermate entertainend. De dj warmde de boel een kleine tien minuten voor aanvang op met een paar foute platen die niet helemaal bij Best Kept Secret pasten – of wat dacht je van het vergeten popduo LMFAO? Gelukkig was het duo er om die opwarmer te doen vergeten met een hoge dosis energie. De vergelijking met Beastie Boys was vooral in het begin van de set van toepassing met de iets oudere nummers zoals “Watch Yo Step” en “Startafight”, met bij dat laatste een eerste ruige moshpit. De sfeer zat meteen goed en bleef lekker hangen vooraan, al misten de nieuwe nummers toch wat effect om de massa te begeesteren. Eindigen deden de Amerikanen met een sitdown en “Punk Tactics” om de scheve situatie weer recht te trekken. Joey Valence & Brae was goed en plezant, maar het verrassingseffect is bij ons weggeëbd.

Glass Beams @ The Casbah

Glass Beams had The Casbah al goed laten vollopen nog voor het begon. De band maakt dan ook muziek die perfect bij de temperatuur van de dag past. Beginnen deed ze weliswaar tamelijk rustig met een meer gemoedelijk psychedelisch liedje. Eenmaal die opwarming voorbij was, mocht het tempo de hoogte in met wat meer energieke muziek. We moesten spontaan denken aan Khruangbin en Altın Gün, en dat is een goeie referentie. Met een masker van glazen spiegels waarmee ze zeker warm hadden moest het afzien zijn, maar het droeg wel bij aan de mysterieuze psychfunk die de band brengt. Dat het publiek na een tijdje ook alsmaar wilder aan het dansen ging, hielp hier ook bij. Op het eind volgde dan ook een uitbundig applaus. Glass Beams kon zich al vroeg een van de ontdekkingen van het festival noemen.

Charlotte Adigéry & Bolis Pupul @ Two

In een volledig afgeladen Two gaven Charlotte Adigéry & Bolis Pupul een van de beste optredens van de eerste dag van Best Kept Secret. Het Belgische tweetal bewees hier voor de zoveelste keer een van de tofste acts van het moment te zijn. Al vanaf de eerste seconde van “Blenda” waren alle aanwezigen mee en dat ging voor de volgende drie kwartier zo door. De sfeer was zeer goed en iedereen liet zichzelf helemaal gaan. Dat lukte Adigéry ook, nadat ze haar vervelende hakken uit had gedaan en blootsvoets de set afmaakte. Tijdens “Ceci n’est pas un cliché” veranderde de tent in een bloedhete dansvloer, waar iedereen een lach op hun gezicht had en zichzelf kon zijn. Met Adigéry’s charme en de aanstekelijke energie van haar en Pupul, bewezen de Belgen dat ze thuishoren op podia als deze en bestemd zijn voor nog grotere successen. De enige weg voor deze twee is omhoog, en dat bleek maar weer op Best Kept Secret.

Op vrijdag 7 juli staan Charlotte Adigéry & Bolis Pupul op Cactusfestival in Brugge en op zaterdag 15 juli op Rock Herk. Op 12 november spelen ze niet alleen op Sonic City in Kortrijk, maar cureren ze ook de line-up mee. Op 2 december strijken ze uiteindelijk neer in de Ancienne Belgique, waar ze een hele nacht voor hun rekening nemen.

The Voidz @ One

Hoe je het ook draait of keer, The Voidz dat is Julian Casablancas. Zonder de frontman van The Strokes stond de band ook niet op de line-up. Gelukkig bleef Casablancas, net zoals bij The Strokes, zijn gewone zelve. Dat hij op bepaalde momenten meer een parodie van zichzelf bleek, moet je er gewoon bijnemen. Zo begon de set al redelijk chaotisch met de frontman die zogezegd nog wat wilde soundchecken, zonder daarbij iets van meerwaarde te brengen. Eenmaal de show dan echt in gang schoot, zag je wel dat er potentieel in het geheel zat. Dat schoot echter te veel alle kanten uit: van metal, over pop, naar experimentele synthpop; we hoorden het allemaal. En op die manier is het ook lastig volgen wat de band nu exact bedoelt met zijn liveshows. Casablancas had zijn te lange bindteksten ook weer meegebracht, waarin hij het publiek dat de One te snel verliet, of zelfs niet kwam kijken, constant zat uit te kafferen. Het laatste nummer van de set was dan weer wel een heel strak rockliedje dat bleef hangen, maar dat kwam uiteindelijk ook pas na veertig minuten. Een bisnummer kregen we wel nog, maar de honger bleef ook na tien minuten niet gestild. Punk, dat is het dan weer wel.

Unknown Mortal Orchestra @ Two

Nadat we in de Two een van de beste sets van de dag zagen, zagen we niet veel later een van de saaiste optredens van deze warme eerste dag. De dromerige indiepop van Unknown Mortal Orchestra kwam helemaal niet goed uit de verf in deze livesetting. Het geluid was niet heel goed, waardoor je weinig meekreeg als je achteraan of net buiten de tent stond. Het energieniveau van de Nieuw-Zeelanders lag niet bepaald hoog, waardoor de sfeer er bij het publiek ook niet echt inzat en er veel mensen afdruipten. Ook wij haalden het einde van de set niet en hebben de tent vroegtijdig verlaten. Een prima slaapmiddel, dit optreden van Unknown Mortal Orchestra, maar niet helemaal waar we naar op zoek zijn op een festival.

M(h)aol @ The Casbah

The Casbah is eigenlijk niet de beste tent van Best Kept Secret. Meer nog, we kunnen het zelfs de slechtste tent van het festival noemen. Ondanks dan het charmant is om zo’n bunker te hebben waarbij meer rauwe bands spelen, is het podium te laag en kan je niets zien als er al veertig man in de tent zit. De bandleden van M(h)aol hadden dan nog eens het nadeel dat ze relatief klein zijn, waardoor ze al helemaal niet te zien waren. Dan maar luisteren, en we hoorden een soort van experimentele postpunk gebracht door vier dames die het belang van gelijkheid in hun bindteksten telkens centraal stelden. Toch was het bij momenten allemaal heel chaotisch, waardoor het lastig volgen was. Muzikaal zat er wel een fijne groove in, maar we misten net dat tikkeltje extra om echt omver geblazen te worden. Ook de verplichting om enkel te dansen en niet te moshen, vonden we een vreemd statement, maar gelukkig volgde iedereen dat door gewoon de tent te verlaten. Te brave postpunk met net iets te veel nonchalance, M(h)aol kan je er alles over vertellen.

Billy Nomates @ The Secret

Wie Billy Nomates al eens live heeft gezien, die weet dat je de verwachtingen best niet te hoog schroeft. De opkomst in The Secret was dan ook niet zo voltallig als we dat gisteren bij andere bands zagen, maar dat bleek de zangeres niet te deren. De Britse leverde een koele one-woman-show, die het met weinig sprankeling moest stellen. Haar eerste nummer bracht ze nog akoestisch op de gitaar, wat nog best aanhoorbaar was. Daarna koos ze resoluut voor muziek op tape, met alle gevolgen van dien. De aandacht zwakte nog meer af en dat terwijl Billy Nomates wel gewoon met veel energie stond te performen. Lag het aan het gebrek aan goede nummers of het vroege avonduur waardoor iedereen even een klopje kreeg? Het antwoord neigt vooral naar dat eerste, want wat de zangeres maakt, hebben we in veelvoud al gehoord. Een band zou al iets meer pit kunnen brengen, al is die tape-show wel gewoon hetgeen wat haar zo uniek maakt. We bleven dus met gemengde gevoelens achter na het optreden van Billy Nomates in The Secret.

Op zondag 2 juli staat Billy Nomates op Rock Werchter.

The 1975 @ One

The 1975-frontman Matty Healy is de afgelopen tijd veel in het nieuws geweest. Deels om zijn kortstondige relatie met Taylor Swift, deels om al het controversiële en problematische dat de man op een regelmatige basis uitkraamt. Desondanks stond het aan de One behoorlijk vol met mensen die de groep aan het werk wilden zien. Ongeacht wat je mening was over de Britse band en vooral zijn eigenzinnige leadzanger, viel er niet te ontkennen dat The 1975 een ijzersterke show neerzette op het grootste podium van Best Kept Secret. Gedurende de volledige 75 minuten was het publiek mee. Er werd luidkeels meegezongen met vrijwel elk lied dat de heren uit hun brede repertoire voorschotelden en hard gejoeld zodra Healy de interactie aanging. Dit gebeurde regelmatig: de zanger, gehuld in witte labjas, leek in een goede bui te zijn. Hij was goedlachs en maakte veel grappen, maar leek ook onder de indruk te zijn van de locatie en het feit dat de gsm’s grotendeels in de zakken bleven. Het publiek at uit zijn hand en hoefde dat niet allemaal vast te leggen.

The 1975 bewees op Best Kept Secret dat het een uiterst puike liveband is. De band rondom Healy speelde ongelooflijk strak en de zanger zelf was goed bij stem. Energiekere nummers als “I’m In Love With You”, “It’s Not Living (If It’s Not With You)” en “Somebody Else” waren erg succesvol, maar ook de kleinere nummers deden het goed in Hilvarenbeek. TikTok-hit “About You” wist bijvoorbeeld te ontroeren, maar ook “I Couldn’t Be More In Love” en het wonderschone “Be My Mistake” – dat een last minute toevoeging aan de setlist was – klonken uitstekend. Bij die laatste was het publiek muisstil, behalve toen Healy het nummer akoestisch afmaakte en de aanwezigen vroeg om mee te zingen. Het was een betoverend moment in de Beekse Bergen. Dat stond dan weer in groot contrast met “Love It If We Made It”. Elk woord van het politiek beladen nummer werd meegeschreeuwd door iedereen die er was. Het maakte duidelijk dat de boodschap van het lied vandaag de dag nog steeds relevant is.

Aan het einde van de set bedankte Healy iedereen die aanwezig was voor het kijken naar, in zijn woorden, de beste band ooit, om vervolgens zichzelf nog even een schouderklopje te geven. ‘Thank God for me’, zei hij. Arrogant en misplaatst met de huidige controverses rondom hem? Misschien, maar we zouden liegen als we niet zouden zeggen dat hij, samen met de rest van The 1975, een bizar goede show heeft neergezet.

Op donderdag 29 juni staat The 1975 op Rock Werchter.

Wodan Boys @ The Casbah

Na de set van The 1975 vond er een ware volksverhuizing plaats op het prachtige terrein. De meesten gingen richting de Two voor Caroline Polachek, maar toen we bij The Casbah aankwamen, bleek dat er zich behoorlijk wat volk had verzameld voor de Haagse rockers van Wodan Boys. Het werd daardoor best moeilijk voor ons om de hangar nog in te komen en iets van het optreden op te vangen. We vermoedden ook dat de onhandige opbouw van The Casbah met het megasmalle podium hierin meespeelt. Het kleine beetje dat we echter van Wodan Boys konden zien en horen, was best goed. De energie van de Hagenezen werkte aanstekelijk op de vele aanwezigen in en rondom het podium, waardoor de sfeer er daar ogenschijnlijk goed in zat. Jammer dat we er niet meer van konden zien en horen, maar wat we ervan konden proeven, was veelbelovend.

Sudan Archives @ The Secret

Met haar viool in de aanslag is Sudan Archives een atypische hiphop-/popster. Ze brengt namelijk niet de toegankelijke muziek die je zou verwachten, maar de sfeer is wel altijd uitmuntend. Dat bleek ook op Best Kept Secret het geval. De zangeres uit Los Angeles haalde alles uit de kast om het publiek mee te krijgen. De meest zwoele bars, een soort van vioolintermezzo waarbij de Ieren in het publiek naar eigen zeggen aan het dansen moesten gaan en natuurlijk leuke, elektronische melodieën. Op die manier werd de temperatuur in The Secret nog wat hoger en kregen we een heel boeiende set van de multi-instrumentaliste. Er zit altijd wel iets experimenteels in, maar ook het dansbare wordt nooit vergeten.

Caroline Polachek @ Two

De afgelopen week moest Caroline Polachek nog een aantal shows afzeggen wegens stemproblemen, maar de Amerikaanse bleef samen met haar aanhangers geloven in een ‘Dutch miracle’. En dat met resultaat, want gisteren stond ze stipt op tijd in de Two voor wat onlosmakelijk een van de hoogtepunten van deze editie werd. Opener “Welcome to My Island” gaf al weg dat ze terug wat bij krachten was gekomen, maar toch nog niet volledig op haar normale niveau zat. Dat gaf ze ook gauw toe, al steunde de stampvolle Two haar met volle teugen. Soms voelde je wel dat haar stem nog niet bij volle kracht was, zoals bij “Bunny The Rider”, maar dat maakte ze met haar oprechtheid meer dan goed. Ook haar band bleek vol motivatie te zitten en zo een paar nummers naar een hoger niveau te tillen, net zoals die in Trix ook al deed. Dat het optreden een kwartier te vroeg stopte was uiteraard een domper, maar gezien de omstandigheden wel te verantwoorden. Ondanks de kortere set en de stemproblemen toverde Caroline Polachek een van de betere sets van de openingsdag uit haar mouwen en stelde ze een heleboel fans tevreden.

The Chemical Brothers @ One

Op de eerste avond van deze editie Best Kept Secret was de eer aan The Chemical Brothers om de One af te sluiten. Het volledige veld tegenover het hoofdpodium stond vol met mensen die het Britse elektroduo aan het werk wilden zien. Dat bleek niet onterecht, want de heren uit Manchester zetten een hele sterke show neer waarmee ze bewezen hun headlinerpositie dubbel en dik te verdienen. Alle hits uit de enorme discografie van The Chemical Brothers passeerden de revue in Hilvarenbeek, met indrukwekkende visuals en een hele puike lichtshow. Het visuele overrompelde het muzikale niet: het functioneerde juist als een ondersteuning van de nummers die The Chemical Brothers ons op strakke wijze bracht.

Het veld voor de One was anderhalf uur lang een dansvloer waar stilstaan een zeldzaamheid was. “Go” was een van de hoogtepunten tijdens deze set, waarbij het aandoenlijk was om het publiek op de juiste momenten de ‘make you go’ te zien meezingen. Ook “Eve Of Destruction”, waarop AURORA te horen was (en ook te zien, middels ietwat creepy visuals om het dystopische nummer te versterken), behoorde tot de beste momenten van dit anderhalf uur. Bekendere hits als “Hey Boy Hey Girl” en “Galvanize” kwamen uiteraard ook voorbij, die The Chemical Brothers live veel en veel beter weet te laten klinken dan op de plaat. Richting het einde van het optreden werden er gigantische ballonnen het publiek ingevuurd om het spektakel helemaal compleet te maken: een memorabel slot voor een al memorabel optreden.

Sylvie Kreusch @ The Secret

Hoe vaak hebben we Sylvie Kreusch al live aan het werk gezien? We zijn de tel inmiddels helemaal kwijt, maar de rode draad blijft toch haar uitmuntende liveperformance. De Gentse hoeft al lang niets meer te bewijzen, maar smeet zich in haar rode flamenco-outfit wel volledig. Beginnoot “Falling High” was mysterieus, “Shangri-La” beklijvend en “Seedy Tricks” zoals steeds meeslepend. The Secret leek ze wel niet zo gemakkelijk voor zich te winnen, al deed Sylvie Kreusch dat ten laatste wel met “Walk Walk”. We hoorden zelfs heel wat kelen van over de landsgrenzen meezingen met de uitgesponnen intro. Daarna gingen Kreusch en band weer de iets meer bezwerende kant op met “Just A Touch Away”. Met name de percussie zette onze dansbenen op actief en wij waren niet de enigen die op de pas van het ritme losgingen. De zwoelheid nam haar intrek in de set en The Secret at bijna letterlijk uit de hand van madame Sylvie. Afsluiten deed ze zoals gewoonlijk in stijl met “Please To Devon”, dat nog eens alle registers opentrok. Ook al hebben we haar nu ettelijke keren aan het werk gezien, Sylvie Kreusch blijft gewoon haar zelve en daar zijn we zeer content mee.

Op zaterdag 24 juni staat Sylvie Kreusch op Live /s Live.

cumgirl8 @ The Casbah

De mensen die liever geen headliner aan het werk zagen, konden zich naar The Casbah begeven. Ook daar was het gezellig druk om cumgirl8 aan het werk te zien. De band, getekend onder 4AD, is dan ook een grote belofte in het milieu. Waar de dames in eigen land een nogal teleurstellende indruk nalieten, maakten ze dat op Best Kept Secret ruimschoots goed. Het begon met een stokpaardje dat ze bij zich hadden op het podium, waarmee ze het publiek uitdaagden om het gedurende de volledige show te bereiden om zo een prijs te winnen. Dat gebeurde uiteindelijk niet, maar het brak wel een soort van lans voor de rest van de set. Vanaf het derde nummer ontstond er namelijk een heuse moshpit, die de springerige postpunksongs zeker ten goede kwamen. Hard was het nooit, maar de effectiviteit zat ‘m in het je m’en foutisme en ook in de aanstekelijke refreinen die iedereen meekregen. Met catchy gitaren en leuke aanstekelijke liedjes stond The Casbah in vuur en vlam voor cumgirl8. Een climax bereikte de band alvast op haar dooie gemak.

De Staat @ Two

Aan De Staat de eer om de eerste nacht op gang te trappen met zijn eerste van drie shows. Om stipt twaalf uur begonnen de Nederlanders aan hun ‘gele’ set, de zeg maar grootste en meest bombastische set die we van hen mogen verwachten. De productie oogde alvast veelbelovend en ook muzikaal wist de band al gauw te bekoren. Snedig en kordaat speelde de groep uit Nijmegen de nummers uit zijn discografie, evenals die uit de jongste plaat. Het publiek lustte het in ieder geval en ging lekker mee op eenzelfde energiegolf. Als hoogtepunt gooiden ze “Pikachu” in de strijd, dat zijn effect niet miste. Op “Witch Docter” was het tevergeefs wachten, maar dat zal voor een van de komende twee sets wel in orde komen. Als overgang naar de nacht kon die eerste van De Staat alvast tellen en we zijn dan ook uiterst nieuwsgierig met welke energie ze op zaterdagmiddag in The Secret te vinden zullen zijn. De eerste hebben ze alvast lekker binnengekopt à la De Staat!

Op dinsdag 18 juli staat De Staat op Boomtown in Gent en op vrijdag 4 augustus op Flycatcher in Hulsbeek. Begin volgend jaar trekt de band met The Red Yellow Blue Tour richting Doornroosje in Nijmegen (vrijdag 19, zaterdag 20 en zondag 21 januari), Paradiso in Amsterdam (maandag 29, dinsdag 30 en woensdag 31 januari) en De Casino in Sint-Niklaas (woensdag 7, donderdag 8 en vrijdag 9 februari).

Erika De Casier @ The Secret

Het afsluiten van The Secret was op deze eerste dag weggelegd voor Erika de Casier. De Deense zangeres bracht aan het einde van de avond haar sensuele mengeling van pop en r&b in een gemoedelijke tent. Waar haar nummers op de plaat soms een beetje eentonig voelen, kwamen ze live beter uit de verf. De Casier beschikte over een flinke dosis charme en wist te betoveren met haar loepzuivere vocals in The Secret. Hoewel het wel degelijk een prima einde was van deze eerste dag in de Beekse Bergen, denken we wel dat het nog beter geweest was als De Casier in de late namiddag was geprogrammeerd. Haar dromerige liedjes waren namelijk misschien net iets té dromerig voor zo laat op de avond met alleen maar vermoeide festivalgangers in de tent, maar desondanks wel een fijn optreden om mee af te sluiten. 

Op vrijdag 30 juni staat Erika De Casier op Paradise City.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Deze recensies werden geschreven door Niels Bruwier, Simon Meyer-Horn en Stephanie Van Tol.