Lovejoy @ Trix: Gillen van plezier

Het verhaal van Lovejoy is een aaneenschakeling van succes. De band ging oorspronkelijk in de Trix Bar staan, maar nadat alle kaarten in luttele minuten de deur uit vlogen, besloten ze het concert te verplaatsen naar de Trix Club. Nadat ook deze in een handomdraai uitverkocht geraakte besloot men op het concert naar de grote zaal te schuiven. Het resultaat? Wederom in luttele minuten uitverkocht. Het zegt veel over de groeiende populariteit van de Britse band uit Brighton die haar steile opmars voor een groot stuk te danken heeft aan haar frontman. William Gold is namelijk een echt internetfenomeen, die met zijn gamevideos een miljoenenpubliek aanspreekt. De hype rond de band is in ieder geval groot…

We waren iets later dan gepland, maar konden toch nog een dikke tien minuten meepikken van Jakomo. De bende uit Brussel kwam recent met een eerste album op de proppen en speelde in de navolging daarvan twee uitverkochte shows in de AB Club. Het openen voor Lovejoy was dan ook iets andere koek, al bleef de band wel volledig zichzelf. Af en toe passeerde er een kleine referentie van een pophit de revue in hun nummers, wat heel slim gezien was. Door herkenbaarheid voorop te zetten kregen ze de volgelopen zaal netjes mee. Het was eens wat anders voor de mannen van Jakomo, zo een uitzinnig en enthousiast publiek dat bij elk woord uitgelaten schreeuwde. Als ervaring zal dit ongetwijfeld nog even in hun hoofden nazinderen.

Lovejoy had nog meer voorpret in petto, alhoewel echt prettig was de set van Good Kid niet. De band uit Toronto bracht gisteren een nieuwe ep uit en leek dat te willen vieren. Het grote mankement was echter hoe vlak ze gisteren met hun nummers voor de dag kwamen. In het halfuur dat passeerde zat er echt geen enkel lied tussen waar we enthousiast van werden of de neiging hadden om het eens op Spotify op te zetten. De vlakte vonden we ook terug in hun uitstraling op het podium. Het leek wel een schoolbandje die tijdens een talentshow voor het eerst op een podium stonden. De aanvoerder van de band was ook niet de redelijk schuchtere zanger, maar wel de gitarist die zichzelf als een indiegod waande. Good Kid maakte wel hun bandnaam voor een deel waar en je zal wel raden op welk deel we aan het doelen zijn.

Van een entree gesproken. Met een ludieke knipoog naar hun Belgische fans liet Lovejoy “The Final Countdown” door de zaal schallen. Een groot deel van hen zat immers al een hele dag voor de zaal te kamperen om de best mogelijke spot in de zaal te verzekeren. Vanuit die plaatsen zagen ze hoe de band met “You’ll Understand When You’re Older” een vliegende start nam. Het geluid zat verrassend goed vanaf de eerste tonen, al werd dat wel ruimschoots overtroffen door het luide gezang van de duizend zieltjes in de grote zaal van de Trix. Het was een energieke start en daar breidden ze direct een degelijk vervolg op. “Taunt” was immers nog zo’n springerig indieliedje. Woord voor woord werd er meegezongen, terwijl de ouders achteraan in de zaal met een goedkeurend oog hun nakomelingen in de gaten hielden.

Lovejoy vertoefde donderdag een hele dag in Antwerpen en daar maakte de band gebruik van om even de batterijen op te laden voor de laatste show van de tour. Zo vertelde frontman William Gold dat hij een klein ongelukje had met een elektrische step, een verhaal waar hij in zijn bindteksten wel nog vaker naar verwees. Het viel overigens op in welke mate de band al zo volwassen op het podium stond ondanks dat dit slechts hun eerste grotere tour is. Dat ze zich in hun sas voelden werd onder meer duidelijk op “Model Buses”. Op de achtergrond zagen we een typische dubbeldekker door de straten van Londen crossen, maar de focus van de fans lag toch vooral op hetgeen er voor hen afspeelde.

Wat maakt Lovejoy nu zo uniek? Op muzikaal vlak is dat ongetwijfeld de toevoeging van een dubbele kick-drum. Het drumpatroon is zeer gebruikelijk in de metalwereld, maar in de indierock een echte rariteit. In ieder geval was de kick-drum gisteren ook zeer aanwezig, misschien soms zelfs net iets te. Het gaf nummers als “Cause for Concern” wel meer punch, maar het overstelpte aan de andere kant ook wel het blaaswerk van de twee trompettisten. De twee koperen instrumenten hadden over het algemeen moeite om het verschil te maken. Een klein solotje had naar onze bescheiden wel op zijn plaats geweest, maar die rol was voornamelijk voor gitarist Joe Goldsmith weggelegd.

Wie naar de Spotify surft zal snel ontdekken dat Lovejoy een nogal beperkte discografie heeft. Daar brengen ze met een gloednieuwe ep Wake Up & It’s Over op 12 mei verandering in. Van die nieuwe ep lieten ze ons gisteren een aantal keer proeven en dat smaakte echt wel naar meer. “Warsaw” was een leuk tussendoortje, maar we waren toch vooral gecharmeerd door “Consequences”. Ondanks dat laatstgenoemde nog niet eens verschenen is, zongen de fans het al luidkeels mee. Om maar even aan te tonen hoe fanatiek en toegewijd hun fanbase is. Oudere nummers met “Sex Sells” op kop stelden dan weer een beetje teleur en voelden net iets te veel als ‘fillers’ aan. Je kan natuurlijk niet altijd scoren.

De fans bleven elk nummer onthalen alsof het een wereldhit was en daarvan was er welgeteld eentje tussen die dat potentieel ook echt heeft: “Call Me What You Like”. Als een van de sterkste nummers uit hun arsenaal schoten ze daarmee recht in de roos. Het zestal had de smaak te pakken en schoot daar nog een paar pijlen achterna met “The Fall” en hitje “Perfume”. In de bisronde haalden de fans dan weer letterlijk de bloemetjes boven voor “It’s All Futile! It’s All Pointless”. Een leuke actie en engagement waar ze bij Lovejoy heel geflatteerd van waren. Ten slot haalden ze uiteraard ook nog “Concrete” boven, een van de meest populaire nummers van de band. Dat is niet alleen meetbaar met streamingcijfers, maar dus ook met behulp van de decibelmeter die forse pieken kon waarnemen tijdens het refrein.

Lovejoy heeft het normale groeiproces van een band in een rotvaart moeten doorlopen en toch voelden we dat ze klaar waren voor deze uitverkochte tour. Er waren uiteraard een aantal schoonheidsfoutjes, maar dat maakten ze goed met een leuke energie. Met name frontman William Gold weet hoe hij met zijn fans moet omgaan en dat zonder uit de hoogte te doen. Met de nieuwe ep in het verschiet en een drukke festivalzomer kan het niet anders dan dat Lovejoy op korte termijn de stap naar de grotere zalen van deze wereld zal zetten.

Op zondag 2 juli sluit Lovejoy op Rock Werchter het The Slope podium af.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:

You’ll Understand When You’re Older
Taunt
Cause for Concern
Model Buses
Consequences
One Day
Sex Sells
Warsaw
Call Me What You Like
The Fall

Perfume
It’s All Futile! It’s All Pointless! (Wilbur Soot song)
Concrete