De carrière van Eloise kende een nogal ongewone start. Een cover op Instagram kwam bij Bruno Major terecht en even later besloot de Britse haar opleiding stop te zetten om de echte wereld in te trekken. Na twee ep’s en heel wat shows, bleek het tijd om eindelijk die debuutplaat uit te brengen. Uit meer dan vijftig liedjes ontstond Drunk On A Flight, een album waarop de complexiteit van liefde en relaties in vraag gesteld wordt. Eerder kregen we onder meer “Therapist” en titeltrack “Drunk On A Flight” te horen, vandaag wordt die rode draad verder doorgetrokken en kunnen we twaalf titels lang genieten van de zachte, jazzy klanken van Eloise.
De dromerige tonen van titeltrack “Drunk On A Flight” zetten meteen de toon voor de rest van het album. Een genre plakken op de muziek van Eloise lijkt van meet af aan onbegonnen werk, maar we situeren de creaties ergens op het raakvlak tussen dromerige pop en jazz, met hier en daar rockinvloeden. Hoewel de songs van Eloise vaak vrolijk en luchtig klinken, leert een aandachtige luistersessie ons dat de woorden van de Britse dat absoluut niet zijn. Dat contrast zorgt ervoor dat we toch een eerder fijn gevoel krijgen bij de muziek. Hier en daar neigt het geheel ook een beetje naar het theatrale. Neem bijvoorbeeld een song als “Make It Better”, die haalt net kracht uit de voorzichtig catchy melodieën en de verhalende manier waarop Eloise haar verhaal brengt.
Dat het tekstueel allemaal niet zo vrolijk blijkt te zijn, valt op tijdens “Pretend”. ‘Without you who will I be’, klinkt het en daarmee laat de zangeres haar twijfel naar het oppervlak komen. De zachte drums en algemene aanstekelijkheid van de song zorgen dan weer voor balans, maar we kunnen niet ontkennen dat we bij momenten niet een paar knuffels zouden willen opsturen naar Eloise. Gelukkig heeft ze daar een oplossing voor, want op “Friends Who Kiss” snijdt de Britse haar gebroken hart als centrale thema op een andere manier aan. Het resultaat is een minimalistisch liedje met een nostalgische vibe waarop de karaktervolle stem van de zangeres de aandacht opeist.
Eloise weet op de juiste momenten te verrassen zonder al te ver van de kern af te wijken. “I Take It Back” lijkt de meest gedurfde song op muzikaal vlak en creëert op de juiste momenten chaos. De elektrische gitaar zorgt voor een minder gepolijst randje dat compositie meer richting rock duwt. Vooraleer we compleet een andere richting in geduwd worden vormt een intermezzo van amper een minuut de brug naar de vertrouwde klanken van Eloise.
De fijne pianoklanken op “In Another Year” bewegen ons voorzichtig richting de laatste fase van het verhaal dat Eloise brengt. Ook de zanglijn klinkt hier wat zachter, doorleefder en vastberadener. Het nummer voelt heel vredig en net daarom komen de woorden extra hard binnen. ‘I’ve got bones to break / Mistakes to make / Before I die’, klinkt het en daarmee bewijst de artieste dat ze nog heel wat in haar mars heeft. We hebben nog niet het laatste van de Britse gezien en daar zijn we heel blij om. Naast haar singles, weet ze ook met de plaat in zijn geheel te overtuigen, al merken we wel dat het soms misschien net allemaal iets te veel op dezelfde formule leunt.
Eloise levert met Drunk On A Flight de soundtrack voor een pastelkleurige animatiefilm die nog niet bestaat. De dromerige arrangementen nemen ons mee naar een wereld boven de wolken, terwijl de woorden van de Britse in contrast staan met de luchtige melodieën.
Eloise staat op 7 juni in Trix, Antwerpen, een dag later treedt ze op in Paradiso, Amsterdam en op 8 juli kan je haar bezichtigen op het North Sea Jazz Festival te Rotterdam.
Facebook / Instagram / Website
Ontdek “Pretend”, ons favoriete nummer van Drunk On A Flight, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
