Cassels is een band die al wel wat jaren op de teller heeft en ook al eens graag de oversteek vanuit Londen naar het Europese vasteland maakt. Ook in België stonden ze al ettelijke keren, maar van een grote doorbraak is vooralsnog geen sprake. Nadat de groep in de Witloof Bar van de Botanique al van jetje gaf, was het op dinsdag 11 april tijd om in Trefpunt van Gent alle oren aan gort te knallen. Afgelopen vrijdag verscheen nog een nieuwe single van Cassels, maar ze teerden voorlopig nog voornamelijk op ouder werk waar we ons alvast niet aan stoorden.
Openen mochten de Belgen van Milk TV. Altijd als we de Brusselaars aan het werk zien, kunnen we genieten van hun speelse postpunk en dat was in Trefpunt niet anders. De laatste single van het drietal dateert alweer van vorig jaar, maar dat er nog steeds geen sleet op hun show zit bewezen ze met een heerlijke mix van hoekige gitaren en soms wat vreemde, maar wel plezante uitspattingen. Zo konden we bij momenten heel hard dansen om nadien plots als een bliksemschicht neergeknald te worden door de vurige riffs. Het publiek reageerde eerst nog wat lauw tot de band hen daarop aansprak omdat ze dachten dat er niet echt genoten werd. Nadien kwam de zaal dan toch wat meer op stoom en dat bleek meer dan terecht. Omdat Milk TV hier wel ging lezen hoe de show was, kunnen we hen geruststellen dat ze zich geen zorgen moeten maken. De band bleek de perfecte opener voor de pletwals die zich Cassels mag noemen.
Met een subtiele ‘sssst’ werd de zaal tot stilte aangemaand, althans dat dachten ze. Naarmate dat geluid luider en meer noisy in de mix werd gebracht, was duidelijk dat dit gewoon deel van “Your Humble Narrator” was. De meer dan acht minuten durende song bleek meteen een stevig epos om mee uit te pakken. De subtiele parlandovocals die na de explosie van noise onze oorkanalen bereikten, pakten ons mee op een zen moment om plotsklaps toch weer in de richting van die noisy gitaren te gaan.
Dat is ook het talent van Cassels. Ze kunnen perfect mathrock vermengen met noise en dat zonder ook maar ergens compromissen te sluiten. We horen in hun opbouw dat de twee Britten perfect op elkaar zijn ingespeeld. Geen setlist, gewoon spelen en zien waar ze uitkomen. Jim Beck kan zijn gitaar met de vele effecten op heel wat manieren laten gieren en broer Loz is een metronoom die vol agressie iedere sound van een verschroeiend tempo voorziet. Op die manier klonk iedere song ook als een wall of sound, terwijl de broers daar maar met zijn tweeën stonden.
Naast al die donkere sounds is de band toch best joviaal. Ze bespraken de koetjes en kalfjes even tussendoor om iedereen op adem te laten komen, om nadien terug als een bezetene de hel te laten neerdalen. Ook aan perfectionisme was er geen gebrek, zo kuchte Loz Beck subtiel bij “Mr. Henderson Coughs” en moest zijn drumstel ook perfect opgesteld zijn eens Jim merkte dat het niet volledig recht stond. Het waren die details die ervoor zorgden dat het muzikaal piekfijn naar voor kwam en dat maakt Cassels een fascinerende band.
Met “Family Visits Relative” had de band ook een rustpuntje in de set ingebouwd dat als een breekbaar verhaaltje binnenkwam. We bleven aan de lippen van Jim Beck hangen en de prachtige uithalen maakten er iets magisch van. Nadien ging het tempo terug de hoogte in met nieuwe song “Indigie”, die heel stevig in elkaar zit, en natuurlijk “Charlie Goes Skiing”. Het nummer is er eentje dat zoveel verschillende tempoversnellingen kent dat zelfs Wout Van Aert op een bepaald moment het wiel zou moeten lossen. Met afsluiter “Sights for Sore Eyes” haalde Cassels nog eens de sloophamer boven om nadien toch een euforisch publiek te horen.
De zaal wilde meer en met “When Completing Handshakes” uit 2018 kregen we nog zo’n klassieker uit de discografie. Op die manier sloot het duo zijn set heel stevig af waarbij we een klein uurtje toch wel gefascineerd stonden te kijken naar hoe een duo dit voor elkaar krijgt. Zelfs in een zaaltje als Trefpunt klonk alles piekfijn en was de grootse sound nooit ver weg. Het wordt hoog tijd dat Cassels iets breder publiek gaat bereiken, al willen ze dat misschien zelf niet.
Setlist:
Your Humble Narrator
Melting Butter
Pete’s Vile Colleagues
Mr. Henderson Coughs
Family Visits Relative
Beth’s Recurring Dream
Indigie
Charlie Goes Skiing
Sights for Sore Eyes
When Completing Handshakes
