Tim van Berkestijn, de Nederlander beter bekend onder het alter ego Benny Sings, is al aan zijn achtste album toe. Grote bekendheid zat er voor de Noorderbuur niet meteen in, wetende dat hij immers reeds twintig jaar aan een muziekcarrière aan het timmeren is. Een recente samenwerking met Mac DeMarco maakte hem gekend bij een ruimer publiek en voor zijn laatste langspeler trok hij nu naar het zonnige L.A.. Samen met sterproducer Kenny Beats flanste hij daar deze nieuwe Young Hearts in elkaar. De samenwerking tussen de twee kwam tot stand bovenop een jarenlange wederzijdse appreciatie voor elkaars muziek. Na een berichtje van Kenny naar Benny op Instagram, zoals dat dan vandaag gebeurt in de muziekindustrie, was het in kannen en kruiken.
Voor wie bekend is met het werk van Kenny Beats gaat er mogelijks al een mondhoek krullen. De producer (en artiest) bracht vorig jaar zelf een album uit dat bol stond van nonchalante beats en oppeppende features van onder andere Vince Staples, JPEGMafia, Thundercat, en Remi Wolf. Logischerwijs lijkt dit op papier dus een match met de zonnige en zorgeloze muziek van Benny Sings. Kenny Beats hevelde meteen ook die laatste artiest, Remi Wolf, over naar het album op de nummers “Young Hearts” en “Pyjamas” als feature. Die opener “Young Hearts” is meteen een van de sterkste songs op het album. Voortgestuwd met een vette baslijn en soulvol pianogetokkel puurt er een grenzeloos optimisme uit het nummer. Het nineties-ogende artwork doet denken dat de plaat als soundtrack voor The Fresh Prince of Bel-Air werd opgenomen, zeer passend bij het gevoel dat de albumopener opwekt. “Pyjamas” kan dan op zijn beurt zonder twijfel als het hitje op de plaat beschouwd worden, in bossanovastijl. De insteek is hetzelfde als op “Young Hearts”, met het verschil dat de basis nu een zwoel tokkelende flamencogitaar is en Remi’s opbeurende stem nog meer in de schijnwerpers wordt gezet.
Het is echter wel jammer dat sommige nummers een beetje wegzinken zonder de steun van Remi’s stem. “Distance” en “Take Your Time” zijn in dat bedje ziek; het zijn geen slechte liedjes, maar zonder hun eigen, aparte gimmick zijn ze redelijk snel over het hoofd te zien op de plaat. Het album brengt een duidelijk concept met sterk geluid naar voor en doet dit soms iets te goed, want veel nummers variëren niet genoeg. Wie met een half oor luistert heeft misschien niet door waar het ene eindigt en het andere begint. Tim is misschien het soort muzikant dat het graag op veilig speelt en het naar eigen zeggen niet te avontuurlijk wil maken, echter vinden wij variatie nog altijd de beste saus. Met de relatieve voorspelbaarheid van zijn nummers komt ook wel een mooi kantje bijgeleverd. Er is letterlijk geen akkoord op het album te vinden dat geen welgemeende warmte en vertrouwen uitstraalt. Dit is misschien nog het meeste te horen op het simpele en voor zichzelf sprekende “Simple Love Songs”. De grootste uitschieter in het geheel is misschien nog het rustig verder tikkende “Love Will Find A Way”. De zachte strijkers en melodieuze opbouw zonder slagwerk doen aan Paul McCartney denken ten tijde van Wings. Een gewaagde en geslaagde verrassing dus tussen de andere tierige nummers.
Samengevat hebben we met Young Hearts een album dat het grotendeels op veilig speelt en drie echte hoogvliegers te bieden heeft. Echt omverblazen doet het album nooit, maar degelijk geschreven nummers die een extra vleug magie van beat- en matchmaker Kenny Beats kregen, zijn meer dan mooi voor ons.
Facebook / Instagram / Website
Ontdek “Young Hearts”, ons favoriete nummer van Young Hearts, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
